Με την αφωνία Μητσοτάκη και Ερντογάν για τα Ελληνοτουρκικά, είναι προφανές ότι έγιναν συμφωνίες μέσω του Μπάιντεν, συμφωνίες που γίνονται αλλά δεν λέγονται…
Έχουμε και λέμε λοιπόν:
–Ο Σουλτάνος «άφωνος» για την στρατιωτικοποίηση των νησιών και για τους χάρτες της «Γαλάζιας Πατρίδας»
–Ο Κυριάκος… μιλιά για τις προκλήσεις, τις παραβιάσεις, τις φουρνιές των προσφύγων, τις γεωτρήσεις στο Αιγαίο και την Κύπρο.
–Ο Μπάιντεν που πέτυχε την ένταξη στο ΝΑΤΟ, Φινλανδίας και Σουηδίας και που μετά την πώληση του αμερικανικού LNG, κατάφερε στην Σύνοδο να βάλει στο ταμείο του την τουρκική αναβάθμιση για τα τουρκικά F-16 και τη νέα αγορά από την Ελλάδα των 20+20 F-35.
Συμπέρασμα: Συμφωνίες έγιναν. Ξεχωριστές με τον Μπάιντεν στο επίκεντρο. Ποιες; Προσεχώς…
Τελικά ποιος ήταν κερδισμένος από τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στην Μαδρίτη; Σε αυτό το ερώτημα ο καθένας θα λέει τα δικά του. Και η ελληνική κυβέρνηση, η οποία παρουσιάζεται ικανοποιημένη και η τουρκική ηγεσία που δηλώνει επίσης ευχαριστημένη. Άρα αφού έχουμε δύο νικητές ποιος είναι τελικά ο χαμένος;
Η κάθε μία χώρα πέτυχε κάποιες μικρές νίκες, τις οποίες και πανηγυρίζει, ενώ τα άσχημα νέα προσπαθούν αμφότεροι να τα κρύψουν. Το μόνο βέβαιο είναι ότι οι μεγάλες δυνάμεις και ειδικά οι ΗΠΑ είναι αυτές που κάνουν το παιχνίδι και η Ελλάδα και η Τουρκία πέραν των φραστικών λεονταρισμών για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης κοιτάζουν τι μπορέι να βάλουν στο «σακούλι» τους. Οπότε προς ώρας όλοι νιώθουν ικανοποιημένοι.
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με την απειλή του βέτο πέτυχε να έχει τη συνάντηση με τον Τζο Μπάιντεν και να εισπράξει μία υπόσχεση για αναβάθμιση των μαχητικών αεροσκαφών F-16, ενώ υπέγραψε και μνημόνιο με Σουηδία και Φιλανδία ότι δεν θα υποθάλπουν Κούρδους και Τούρκους αντικαθεστωτικούς. Όμως και σε αυτό το μνημόνιο που υπεγράφη για να κάνει πίσω η Τουρκία πολλά από τα συμφωνηθέντα είναι μάλλον απραγματοποίητα για τα θέλω των Τούρκων. Και αυτό διότι οι δύο χώρες διατήρησαν το δικαίωμα να αποφασίζουν επί των Τουρκικών αιτημάτων με βάση τη νομοθεσία που υπάρχει στις δύο χώρες για την χορήγηση ασύλου, αλλά και το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Και το κυριότερο θα πρέπει η Τουρκία να εξηγεί τι σημαίνει ο όρος τρομοκράτης είτε για κούρδους που διώκονται στην γειτονική χώρα, είτε για γκιουλενιστές.
Αυτός είναι και ο λόγος που η τουρκική αντιπολίτευση έχει ανέβει στα κεραμίδια κατηγορώντας τον Ερντογάν ότι είναι λιοντάρι μόνο στην Τουρκία και στο ΝΑΤΟ αποδέχθηκε τα πάντα. Ακόμη και στην αναβάθμιση των μαχητικών αεροσκαφών θα πρέπει να συμφωνήσει και το Κογκρέσο. Και βέβαια ο Ερντογάν θα πρέπει να περιμένει μέχρι το Νοέμβριο, όπου ελπίζει πως στις ενδιάμεσες εκλογές θα αλλάξουν οι συσχετισμοί και οι Ρεπουμπλικάνοι θα έχουν το πάνω χέρι. Και όχι απλά Ρεπουμπλικάνοι, αλλά βουλευτές και γερουσιαστές που συμφωνούν με τη γραμμή Ντόναλντ Τραμπ. Κι αυτό δεν είναι σίγουρο ότι θα συμβεί, καθώς μετά την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου για τις αμβλώσεις παρατηρείται μία γοργή συσπείρωση των Δημοκρατικών, οπότε ο πολιτικός χρόνος μέχρι τις εκλογές του Νοεμβρίου είναι πολύ πυκνός.
Περί ησυχίας στο Αιγαίο
Από την πλευρά της Ελλάδας υπάρχει ικανοποίηση ότι ο Ερντογάν δεν αναφέρθηκε στις ανιστόρητες αιτιάσεις του για τα νησιά του Αιγαίου. Ο Σουλτάνος μίλησε ελάχιστα και επικεντρώθηκε στα θέματα που απασχολούσαν τη Σύνοδο της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας. Ξέχασε τις κορώνες στην Τουρκία δικαιώνοντας όλους όσοι υποστήριζαν πως όλο αυτό το κρεσέντο επιθετικών δηλώσεων γίνεται για εσωτερική κατανάλωση και για να συσπειρώσει το δικό του εκλογικό ακροατήριο, καθώς υστερεί σε όλες τις δημοσκοπήσεις, ακόμη και από τον καλό του πελάτη, τον Κεμάλ Κιλιντσάρογλου. Και από τη στιγμή που ο Ερντογάν δεν είπε κουβέντα για τα ελληνικά νησιά και την αποστρατιωτικοποίηση που ζητά και ο Κυριάκος Μητσοτάκης απέφυγε να δείξει τους χάρτες που είχε έτοιμους και να μιλήσει για τις προκλήσεις και συνεχείς παραβάσεις από την τουρκική πλευρά.
Οπότε όλοι έμειναν ευχαριστημένοι από την προτροπή του Τζο Μπάιντεν στον Ερντογάν, ότι «θέλω ησυχία στο Αιγαίο και στην Συρία», με τον Τούρκο πρόεδρο να γνέφει συγκαταβατικά. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι οι Τούρκοι αξιωματούχοι θα σταματήσουν να δηλώνουν το οτιδήποτε τους έρθει στο κεφάλι σχετικά με τα ελληνική νησιά. Από το να επιχειρήσουν ρεσάλτο ως νέοι πειρατές, μέχρι να τα αποκλείσουν για να μην μπορούν να εφοδιαστούν. Φυσικά με τέτοιες δηλώσεις κάθε άλλο παρά για ήσυχο καλοκαίρι μιλάμε. Εξάλλου και ο ίδιος ο Ερντογάν μπορεί εντός της Συνόδου να ποίησε τη νήσσα, αλλά στη συνέντευξη Τύπου στους Τούρκους δημοσιογράφους επανέφερε το θέμα της στρατιωτικοποίησης των νησιών.
Το μασάζ του Τζόνσον
Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές πριν φτάσουμε στην αφωνία Ερντογάν και Μητσοτάκη για τα Ελληνοτουρκικά στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ έγινε το κατάλληλο μασάζ και στους δύο από τον Μπόρις Τζόνσον. Ο Βρετανός πρωθυπουργός ανέλαβε την αποστολή να αποφορτίσει το κλίμα και ήταν αυτός που μετέφερε το αίτημα Ερντογάν στον Μπάιντεν για συνάντηση στο περιθώριο της Συνόδου, όπως κι έγινε. Οπότε στη Σύνοδο ασχολήθηκαν μόνο με την Ρωσία, όπως επιθυμούσαν οι μεγάλες δυνάμεις, ενώ πέτυχαν και την εισδοχή Σουηδίας και Φινλανδίας στην συμμαχία. Κάτι που θα επισημοποιηθεί την ερχόμενη Τρίτη με την υπογραφή του σχετικού πρωτόκολλου ένταξης, το οποίος εν συνεχεία θα κυρωθεί από τα εθνικά κοινοβούλια. Και η ατάκα που μένει και την είπαν αρκετοί στην Μαδρίτη, μεταξύ των οποίων και ο Έλληνας πρωθυπουργός ήταν ότι «δεν χρειαζόμαστε καμία άλλη πηγή αστάθειας εντός της Συμμαχίας».
Και ως επιστέγασμα του όλα πήγαν καλά ήταν και η δήλωση του Γενς Στόλτενμπεργκ, ότι «η Ελλάδα ανακοίνωσε ότι είναι έτοιμη να διαθέσει πλοία για την εξαγωγή των σιτηρών από την Ουκρανία». Κάτι για το οποίο δεσμεύθηκε να είναι η υπ’ αριθμόν ένα προτεραιότητα της Τουρκίας, η οποία όντως εδώ κι ένα τουλάχιστον μήνα συνομιλεί και με την Μόσχα και με το Κίεβο για το πώς θα υπάρξει δίοδοι ασφαλείας για την μεταφορά των σιτηρών. Ίσως είναι το πρώτο βήμα να ξεχάσει το «Μητσοτάκης γιοκ» ο Ερντογάν και να ξαναδεχθεί να συνομιλήσει με τον Έλληνα πρωθυπουργό. Κάτι για το οποίο τον τρολάρουν στην Τουρκία υποστηρίζοντας η αξιωματική αντιπολίτευση ότι μπορεί να τους δούμε και κουμπάρους.
Η επόμενη ημέρα
Και ναι μεν η κυβέρνηση μπορεί να δηλώνει ικανοποιημένη από τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, όμως πέραν από μία σχετική αποκλιμάκωση ολίγων μάλλον εβδομάδων, αν κρίνουμε το τι συνέβη πέρυσι τέτοια εποχή, το μέλλον είναι άδηλο. Πέραν των ρητορικών απειλών και δηλώσεων, θα πρέπει να αποκλειστεί το ενδεχόμενο θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο. Προφανώς δεν διαταραχθούν τα μπάνια των δύο λαών. Προφανώς και ο Ερντογάν θα περιμένει. Εξάλλου δεν έχει κανένα λόγο να θελήσει να αμαυρώσει την «καλή εικόνα του ανοιχτόμυαλου ηγέτη» που επέδειξε στην Μαδρίτη. Έχει αποδείξει ότι ξέρει να περιμένει και να μεθοδεύει τις κινήσεις του. Άρα οι αναλύσεις κάποιων φιλοκυβερνητικών, Ελλήνων ειδικών που θεωρούν ότι «ο Σουλτάνος κινείται μεταξύ τρέλας και άγνοιας κινδύνου» είναι στον βρόντο.
Επίσης θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη σημασία, ότι μετά τις ομοβροντίες από Τσαβούσογλου, Ακάρ και Μπαχτσελί, στην υπόθεση του βέτο για την εισδοχή στο ΝΑΤΟ Σουηδίας και Φιλανδίας, η Τουρκία ελίχθηκε μία χαρά με τον διαλλακτικό και πανέξυπνο Ιμπραήμ Καλίν (δεξί χέρι του Ερντογάν)προετοιμάζοντας το έδαφος. Η Ελλάδα είναι αναγκασμένη να ζει με ένα παραβατικό γείτονα. Οπότε θα πρέπει να βρίσκεται σε διαρκή εγρήγορση. Και δεν μιλάμε μόνο στρατιωτικά, αλλά το κυριότερο διπλωματικά. Διότι κάποιες νίκες στο μέτωπο της διπλωματίας μπορεί να εξαϋλωθούν μέχρι να επιστρέψεις με το αεροπλάνο στην πατρίδα.
Αν αυτά που συμφωνήθηκαν όπως προείπαμε ανήκουν στην κατηγορία εκείνων για τα οποία ισχύει η ρήση «Πολλά γίνονται, αλλά δεν λέγονται » μιας και δεν έχουν δημοσιοποιηθεί, μπορεί κανείς να υποθέσει ότι η ελληνική πλευρά -αν τηρηθούν τα συμφωνηθέντα, λέμε…αν – θα έχει ένα ήσυχο καλοκαίρι που θα επιφέρει έσοδα από τον τουρισμό και συγχρόνως θα εξασφαλίσει τις κατάλληλες προϋποθέσεις για- ενδεχόμενη- προσφυγή στις κάλπες.
Ερωτηματικά
Διότι τα ερωτηματικά πληθαίνουν, παρά την γραμμή του Μαξίμου για ικανοποίηση από τα αποτελέσματα της Συνόδου. Εμείς αποκλείσαμε τις μαξιμαλιστικές και αναθεωρητικές τάσεις του Ερντογάν εναντίον μας; Ή επειδή ο Τούρκος πρόεδρος δεν άνοιξε το στόμα του, κι εμείς κάναμε τα καλά παιδιά; Αυτά τα ερωτηματικά οφείλει να απαντήσει η κυβέρνηση. Διότι αυτά θα τα βρίσκει διαρκώς μπροστά της.
