Μπορεί η υπόθεση με τις γαλλικές φρεγάτες που μας αναστάτωσε να αποδεικνύεται όσο περνούν οι μέρες, ότι τα γαλλικά
δημοσιεύματα που τις έριξαν στο τραπέζι μάλλον απηχούσαν τους ευσεβείς πόθους υποψηφίων προμηθευτών, δεν ισχύει όμως το ίδιο για την περίπτωση των δυο ολλανδικών φρεγατών “M”. Σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές, όχι μόνο η πρόταση έχει γίνει για άμεση (εντός 3-5 μηνών) παράδοση στο Πολεμικό Ναυτικό έναντι ποσού 250 εκατομμυρίων ευρώ, αλλά προκύπτει ότι οι Ολλανδοί δεν ήρθαν μόνο γι’ αυτό…
Οι ίδιες πηγές διευκρίνισαν στο DP ότι ακόμα και η τιμή προμήθειας των φρεγατών είναι διαπραγματεύσιμη, με την ολλανδική πλευρά να είναι ανοιχτή ακόμα και σε διευκολύνσεις για την αποπληρωμή του κόστους. Το ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι όμως, ότι οι Ολλανδοί δεν περιορίστηκαν στην προσφορά των δυο φρεγατών αλλά εξέφρασαν ανοιχτά το ενδιαφέρον τους για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά (ΕΝΑΕ) και την Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ)!
Πρόκειται ασφαλώς για μια σημαντική εξέλιξη η οποία είναι απόλυτα συμβατή με τα εθνικά συμφέροντα. Μια συμμαχική -στο ΝΑΤΟ- χώρα, προχωρά σε αποφασιστική κίνηση προσφέροντας πλοία που θα συνιστούσαν σημαντική ενίσχυση του στόλου με λελογισμένο κόστος και μάλιστα με πολύ σύντομο χρόνο παράδοσης. Ταυτόχρονα, η εξοικείωση του Πολεμικού Ναυτικού με τα ολλανδικά καράβια και τα συστήματα, υπόσχονται ταχεία επιχειρησιακή ένταξη αλλά και ελαχιστοποίηση των προβλημάτων υποστήριξης.
Η προσφορά αυτή αλλάζει τα δεδομένα και ενδεχομένως λύνει τα χέρια της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που παρά τις διαρροές από κύκλους του Μεγάρου Μαξίμου πληροφοριών περί της μια ή της άλλης επιλογής ενίσχυσης των Ενόπλων Δυνάμεων, κυρίως όμως του Πολεμικού Ναυτικού με νέα μέσα, στην πράξη διαπίστωναν ότι οι πραγματικές επιλογές ήταν σχεδόν ανύπαρκτες.
Οι ολλανδικές φρεγάτες Karel Doorman θα δώσουν ανάσα για περισσότερα από 10 χρόνια, εάν υποτεθεί ότι η ελλαδική πολιτική τάξη έχει πάρει το μάθημα και θα προχωρήσει με σχέδιο σε ένα νέο ναυπηγικό πρόγραμμα, το οποίο θα οδηγήσει σε βάθος χρόνου στην αντικατάσταση των πλοίων επιφανείας του υπερβολικά γερασμένου ελληνικού στόλου.
Προφανώς θα οδηγήσει στη “συνταξιοδότηση” δυο εκ των μη εκσυγχρονισμένων φρεγατών “S”, τα πληρώματα των οποίων θα αναλάβουν να αξιοποιήσουν επιχειρησιακά το ταχύτερο τα δυο ολλανδικά πλοία. Οι δε Ολλανδοί λογικά θα κατευθύνουν τα χρήματα από την παραχώρηση των φρεγατών στις ναυπηγήσεις των νέων φρεγατών που θα εξοπλίσουν το Ναυτικό τους, αλλά και αυτό του Βελγίου, καθώς οι δυο γειτονικές χώρες συνεργάζονται με σκοπό τη μείωση του κόστους.
Το ολλανδικό ενδιαφέρον για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά
Ωστόσο, δεν είναι μόνο αυτό. με την κίνησή τους να εκφράσουν ζωηρό ενδιαφέρον για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, δια του κολοσσού DAMEN. Πρόκειται για εταιρία με παρουσία κυριολεκτικά σε όλο των κόσμο, πολιτικά και στρατιωτικά πλοία κάθε εκτοπίσματος μέχρι το μέγεθος φρεγάτας και τάνκερ!
Με την κίνησή της για τον Σκαραμαγκά, η Damen επιχειρεί να πλασαριστεί δυναμικά στην κούρσα για τις ναυπηγήσεις στις οποίες νομοτελειακά θα προχωρήσει η Ελλάδα. Εμμέσως όμως, “κλείνει και το μάτι” στην ελληνική ναυτιλία, καθώς συνεχώς διευρύνεται η συζήτηση για την προτίμηση ελληνικών ναυπηγείων από τον ελληνικό εφοπλισμό, τόσο σε ναυπηγήσεις όσο και στη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία.
Όπως και στην περίπτωση της Ρουμανίας, οι Ολλανδοί δεν διστάζουν να αναλάβουν τα τοπικά ναυπηγεία και εφαρμόζοντας δυναμική στρατηγική επέκτασης να φέρουν αποτελέσματα. Στη Ρουμανία εκμεταλλεύθηκαν το χαμηλότερο εργατικό κόστος και ανέλαβαν το 1999 το ναυπηγείο Galati, επένδυσαν σε αυτό, μετατρέποντάς το σε μια ευέλικτη και παραγωγική επιχείρηση. Πλέον ονομάζεται “Damen Shipyards Galati” και έχει καταφέρει έκτοτε να παραδώσει περισσότερα από 400 πλοία πολιτικού και στρατιωτικού τύπου σε όλο τον κόσμο!
Συγκεκριμένα, όσον αφορά τον στρατιωτικό τομέα, έχουν ναυπηγηθεί και παραδοθεί 29 πλοία σε σε 13 διαφορετικές χώρες! Το δε ναυπηγικό χαρτοφυλάκιο του ολλανδικού κολοσσού περιλαμβάνει πέραν των στρατιωτικού τύπου σκαφών κάθε εκτοπίσματος μέχρι το μέγεθος μεγάλης φρεγάτας, από απλά περιπολικά σκάφη, περιπολικά ανοιχτής θαλάσσης, ρυμουλκά, βυθοκόρους, σούπερ-γιοτ, μέχρι τάνκερ για την παγκόσμια ναυτιλία.
Πώς εξηγείται το ενδιαφέρον και για την ΕΑΒ;
Πάμε όμως και στην περίπτωση της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας (ΕΑΒ), η οποία εκ πρώτης όψεως μοιάζει λίγο ακατανόητη. Η εικόνα όμως αρχίζει να αλλάζει, εάν κανείς συνυπολογίσει αφενός το ότι η χώρα και στήριξε τον αεροπορικό της στόλο στα F-16 και συμμετέχει στο πρόγραμμα του μαχητικού πέμπτης γενιάς F-35 του ίδιου κατασκευαστή, της Lockheed Martin.
Η Ολλανδία, ως εταίρος του προγράμματος F-35 συμμετέχει με 27 εταιρίες της στην εφοδιαστική αλυσίδα του μαχητικού, ενώ διαθέτει και βιομηχανική εγκατάσταση με αντικείμενο τη συντήρηση των κινητήρων των F-35 στο Woensdrecht.Υπενθυμίζεται μάλιστα, ότι η Ολλανδία δέχθηκε να κατασκευαστούν τα δικά της F-35 στην ιταλική γραμμή παραγωγής (Cameri), αφού πρώτα διαπραγματεύθηκε με τους Ιταλούς και πέτυχε να αποσπάσει τη συναίνεσή τους, ώστε η συντήρηση των κινητήρων των ιταλικών F-35 να γίνεται στην Ολλανδία.
Με απλά λόγια, η επιθυμία εμπλοκής της Ολλανδίας στην ΕΑΒ σχετίζεται αφενός με την προοπτική ένταξης και της Ελλάδας σε σύντομο χρονικό διάστημα στο πρόγραμμα του F-35 και αφετέρου η εταιρία στηρίζεται για την επιβίωσή της σε ποσοστό μεγαλύτερο του 80% στην Lockheed Martin. Οι υπεύθυνοι της εταιρίας αντιμετωπίζουν ουκ ολίγα προβλήματα με την κρατική ΕΑΒ, παρότι υπάρχει σαφής ικανοποίηση με την ποιότητα του έργου που παραδίδεται.
Εάν η ΕΑΒ περούσε σε χέρια που θα είχαν τη βούληση “να σπάσουν αυγά” και να εξορθολογίσουν τη λειτουργία της βελτιώνοντας την παραγωγικότητα, θα μπορούσε να διεκδικήσει ακόμα και αύξηση του έργου που της ανατίθεται από την LM. Κατά συνέπεια, το καταρχήν ενδιαφέρον που εκφράστηκε για την ΕΑΒ, πρέπει λογικά να στηρίζεται σε αυτές τις σκέψεις.
Το τι μέλει γενέσθαι θα αποδειχθεί πολύ σύντομα, καθώς υπάρχει μεγάλη κινητικότητα στον ευρύτερο χώρο της άμυνας, συνεπεία της απαράδεκτης και αδικαιολόγητης εγκατάλειψής του για μια 15ετία.
