Οι προβληματισμοί και οι προκλήσεις με το πρόγραμμα ναυπήγησης των νέων μεγάλων μονάδων επιφανείας.
Θα είναι γαλλικές ή αμερικάνικες οι νέες φρεγάτες που θα ενισχύσουν το πολεμικό ναυτικό μας; Το ερώτημα δεν είναι πολιτικό αλλά ουσιαστικό αφού μία λάθος απόφαση μπορεί να οδηγήσει σε ολέθρια αποτελέσματα.
Ο μεγάλος προβληματισμός της ηγεσίας του Πολεμικού Ναυτικού είναι η πολυτυπία. Δεν μπορεί να έχει 4 – 5 διαφορετικούς τύπους πλοίων. Και σίγουρα δεν μπορεί να έχει λιγότερα από τέσσερα πλοία ανά τύπο. Είναι θέμα ανταλλακτικών και υποστήριξης στις υπάρχουσες δομές. Όπως επίσης δεν μπορούν να μπουν στην υπηρεσία μόνο δύο πλοία που θα έχουν εντελώς διαφορετική φιλοσοφία από τα υπόλοιπα, με τελείως διαφορετικά όπλα.
Στο δια ταύτα. Σίγουρα για τα επόμενα 15 χρόνια, μην πούμε 20, θα συνεχίσουν να υπηρετούν οι τέσσερις φρεγάτες “Ύδρα”, κλάσης ΜΕΚΟ. Θα υποστούν τα επόμενα χρόνια το απαραίτητο ποσοστό αναβάθμισης και θα συνεχίσουν να προσφέρουν τις πολύτιμες υπηρεσίες τους.
Από εκεί και πέρα, το ερώτημα έχει να κάνει με τις υπόλοιπες εννέα κλάσης “S” που μετρούν σχεδόν 40 χρόνια ζωής.
Οι σκέψεις περί απόκτησης δύο γαλλικών Belhara συν δύο FREMM αν… (ΑΝ) μας τις παραχωρήσουν οι Γάλλοι, με το σκεπτικό προμήθειας δύο καταδρομικών Ticonderoga από το αμερικανικό απόθεμα και ένταξη στο πρόγραμμα από κοινού προμήθειας και ναυπήγησης των αμερικανικών φρεγατών LCS/MMSC (που είναι δοκιμασμένη και αξιόπιστη κατά πολλούς λύση), θα δημιουργήσει τον νέο “Πύργο της Βαβέλ”. Μιλάμε για πέντε διαφορετικούς τύπους πλοίων, που η υποστήριξή τους θέλει πολλά… πάρα πολλά χρήματα.
Η ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού τα γνωρίζει όλα αυτά πολύ καλά και τα έχει εξετάσει. Όπως εξετάζει και κάθε διαθέσιμη μονάδα που βγαίνει προς πώληση από τα πολεμικά ναυτικά χωρών του εξωτερικού. Το ιδανικό θα ήταν η Ζηλανδία ή η Αυστραλία να έβγαζαν προς πώληση κάποιες από τις ΜΕΚΟ που διαθέτουν, όμως έχουν πρόσφατα υποστεί πρόγραμμα εκτεταμένης αναβάθμισης και κάτι τέτοιο φαντάζει ως εξαιρετικά απίθανο να συμβεί πριν από το 2030.
Συνεπώς, οδηγούμαστε στην απόλυτη μάχη μεταξύ Γαλλίας – ΗΠΑ. Το σενάριο να προμηθευτούμε και από τους δύο για την τήρηση των ισορροπιών φαντάζει ως καταστροφικό για τον προϋπολογισμό του ΠΝ, ακόμη κι αν οι Belharra (που είναι η πιο ακριβή επιλογή) έρχονταν σε τιμή… ευκαιρίας!
Του Χρήστου Μαζανίτη
