Τα δεδομένα της έρευνας των στατιστικών στοιχείων των ασφαλίσεων Ζωής του έτους 2020 που πραγματοποίησε η ΕΑΕΕ, είναι αποκαλυπτικά για πολλούς λόγους, μεταξύ των οποίων και αυτούς τους λόγους που αξίζει να αναλύσουμε και έχουν να κάνουν με τα αποτελέσματα της φτωχής και προσανατολισμένης μόνο στις επαναπιστοποιήσεις εκπαίδευσης των ασφαλιστικών διαμεσολαβητών των τελευταίων ετών και της συσχέτισής της με την αντίστοιχα φτωχή και μειωμένη παραγωγή των ασφαλιστικών διαμεσολαβητών.
Δείτε τους παρακάτω πίνακες της έρευνας της ΕΑΕΕ και ας δοκιμάσουμε να τους αναλύσουμε και να τους επεξηγήσουμε.
Α’ πίνακας «Κατανομή παραγωγής ασφαλίστρων ατομικών ασφαλίσεων»:
Το πρώτο συμπέρασμα που βγαίνει εύκολα από τη μελέτη του πίνακα είναι ότι η μεγάλη μείωση της παραγωγής που αφορά τους ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές αποκλειστικής συνεργασίας (-15,8%), καλύπτεται από το άθροισμα της παραγωγής που προέρχεται από ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές μη αποκλειστικής συνεργασίας (+2,4%), συν την σημαντική αύξηση της παραγωγής μέσω τραπεζών (+15,4%)!
Οι τράπεζες είναι πλέον πρώτες σε παραγωγή ασφαλίστρων με ποσοστό 44,8% και είναι μπροστά από τους ασφαλιστές αποκλειστικής συνεργασίας, όπως της Εθνικής , της Interamerican, της MetLife, της Allianz, της Ν-Ν και των υπολοίπων εταιριών που διαθέτουν δίκτυα πωλήσεων (με ποσοστό 40,3%) και μη αποκλειστικής συνεργασίας (με ποσοστό 13,6%). Τουλάχιστον, αθροιστικά οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές (αποκλειστικής και μη απασχόλησης) είναι μπροστά από τις τράπεζες κατά περίπου 9%. Πάλι καλά και μη χειρότερα!
Επιπλέον, αρκετά αρνητικά είναι και τα αποτελέσματα της προσπάθειας του ψηφιακού μετασχηματισμού των επιχειρήσεων και της αντίστοιχης ανάπτυξης ψηφιακών πωλήσεων (μείωση σε 0,04%, από 2%) και της υποστήριξης των πωλήσεων μέσω direct δικτύων (μείωση σε 0,4% από 1,1%)!
Αποτέλεσμα αυτών των επιλογών που επέλεξε να κάνει η ασφαλιστική αγορά είναι η συνολική μείωση της παραγωγής κατά περίπου 22 εκατ. ευρώ!
Αυτό είναι το αποτέλεσμα της μετακίνησης των δικτύων από τα συνδεδεμένα, στα μη συνδεδεμένα και το αποτέλεσμα της φτωχής εκπαίδευσης και υποστήριξης των δικτύων πώλησης συνολικά, η οποία την τελευταία δεκαετία έχει πέσει θύμα των μνημονίων, της πανδημίας και του αγώνα για τη μείωση του λειτουργικού κόστους των ασφαλιστικών εταιριών, υπό το φόβο των εξαγορών και των συγχωνεύσεων.
