Ένας εφημέριος ενός χωριού συνιστούσε στους πιστούς να λένε τους οκτώ αυτούς μακαρισμούς που συνέταξε ο ίδιος.
- Μακάριο το σπίτι εκείνο όπου προσεύχονται, εκεί είναι η κατοικία του Κυρίου.
- Μακάριο το σπίτι που δεν το αφήνουν για να συχνάσουν σε διεφθαρμένα ή επικίνδυνα κέντρα, εκεί μέσα θα βασιλεύει η χαρά.
- Μακάριο το σπίτι όπου δεν εισέρχεται ούτε η βλασφημία, ούτε τα κακά αναγνώσματα, ούτε η ακράτεια, γιατί θα πληρωθεί από ευλογίες και από ειρήνη.
- Μακάριο το σπίτι όπου ο ένας ανέχεται και εύκολα συγχωρεί τον άλλο, γιατί εκεί θα βασιλεύει η γλυκειά πνευματική γαλήνη.
- Μακάριο το σπίτι που έχει στην πιο καλή γωνιά του την εικόνα του Χριστού και της Αγίας του Μητέρας, της Παναγίας, γιατί από αυτές ο καθένας θα αντλεί τη δύναμη για τον αγώνα της ζωής.
- Μακάριο το σπίτι όπου καλούν εγκαίρως τον ιερέα πλησίον των ασθενών γιατί ο θάνατος θα είναι ευλογημένος.
- Μακάριο το σπίτι όπου η κατήχησις, η ιερά Ιστορία και η ζωή των αγίων αναγινώσκονται, μελετώνται από κοινού, γιατί η πίστις θα παραμένει μέσα σ’ αυτό ζωηρή και πάντα φωτεινή.
- Μακάριο το σπίτι, όπου τα παιδιά ακούουν και σέβονται τους γονείς και όπου βλέπουν σ’ αυτούς το παράδειγμα όλων των αρετών, γιατί θα είναι ο προθάλαμος του ουρανού.
