Η άποψη της στήλης είναι γνωστή: εκλογές πρέπει να γίνουν το ταχύτερο δυνατόν.
Εάν ο πρωθυπουργός επιμείνει στην εννεάμηνη προεκλογική εκστρατεία μέχρι τον προσεχή Απρίλιο προκειμένου να εξακριβωθεί ποιο κόμμα έχει την καλύτερη «πολιτική φυσική κατάσταση» (όπως είπε στο Προεδρικό Μέγαρο), τότε οι συνέπειες θα είναι καταλυτικές.
Θα παραλύσει η πολιτική ζωή του τόπου. Η σταθερότητα είναι η καλύτερη συνταγή για την αστάθεια. Η σταθερότητα παράγει αστάθεια. Ωστόσο δεν είμαστε εμείς οι ταπεινοί που παίρνουμε τις αποφάσεις. Ούτε διεκδικούμε να τις επηρεάσουμε. Τις αποφάσεις τις λαμβάνει ο έχων τη λαϊκή εντολή κύριος πρωθυπουργός και αυτό που είμαστε υποχρεωμένοι εμείς να παρατηρούμε τώρα είναι οι συνέπειες των αποφάσεων σε εθνικό επίπεδο και μάλιστα σε ένα εξαιρετικά ρευστό διεθνές οικονομικό και γεωπολιτικό κλίμα. Και αυτές είναι απολύτως συγκεκριμένες:
Τους Ιούλιους και τους Αυγούστους υπάρχουν πλέον ειδήσεις! Οσα συμβαίνουν συνήθως τα καλοκαίρια αποτελούν πρόδρομα φαινόμενα γι’ αυτά που ζούμε τους χειμώνες. Τους πολιτικούς χειμώνες.
Τις τελευταίες ημέρες συμβαίνουν ανεξήγητα πράγματα. Ανοίγεις το κινητό σου κάθε πρωί και διαβάζεις ειδήσεις που σου δείχνουν τι είδους προεκλογική εκστρατεία θα ζήσουμε και πώς θα συμπεριφερθούν οι πρωταγωνιστές. Από την αρχηγό του κράτους έως το Μέγαρο Μαξίμου, από τους πολιτικούς αρχηγούς έως τους βουλευτές.
Ερανίσματα από τη χθεσινή συλλογή ακατανόητων ειδήσεων: Ο αρχηγός της ελάσσονος αντιπολίτευσης Νίκος Ανδρουλάκης θυμήθηκε οψίμως τον Ιούνιο του 2022 να κάνει ως ευρωβουλευτής προληπτικό έλεγχο στο κινητό του για να διαπιστώσει εάν παρακολουθείται από το σύστημα Predator και κατόπιν αυτών υπέβαλε χθες μηνυτήρια αναφορά στον Αρειο Πάγο. Από τη μία είναι γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ αποτελεί πολιτικό στόχο της κυβερνήσεως, η οποία θέλει να μειώσει δραματικά την επιρροή του, να την αποσπάσει στον εκλογικό της κορμό και να επιτύχει την αυτοδυναμία.
Από την άλλη είναι γνωστό στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ φοβάται ορισμένους σκελετούς στην ντουλάπα του από παρελθόντα έτη και ενδεχομένως σήμερα σηκώνει σκόνη με τα ευρήματα για την παρακολούθηση του κινητού του από υπηρεσία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προκειμένου να απαξιώσει – εξουδετερώσει τυχόν αποκαλύψεις που θα γίνουν στο μέλλον για γνωστές υποθέσεις οι οποίες θα πλήξουν το προφίλ του και το προφίλ του κόμματός του. Ωστόσο και μόνο η μηνυτήρια αναφορά Ανδρουλάκη, στην οποία γίνεται λόγος για υποκλοπή ήχου και δεδομένων από το κινητό του, δείχνει πόσο έχει δηλητηριαστεί ο δημόσιος βίος στην πατρίδα μας.
Εάν δηλαδή κάποιοι, πέραν των παλαιών γνωστών υποθέσεων που απασχολούν τον κύριο Ανδρουλάκη (με τα γραπτά μηνύματα της περιόδου εκείνης), επιδιώκουν να παρακολουθούν σήμερα σε πραγματικό χρόνο την πολιτική δράση του αρχηγού της ελάσσονος αντιπολίτευσης, εγείρεται λίαν σοβαρό θέμα. Κάτι που ίσως εξηγεί και την αλλαγή των τόνων που χρησιμοποιεί το ΠΑΣΟΚ στις δημόσιες τοποθετήσεις του κατά της κυβέρνησης (τελευταίο παράδειγμα, οι πυρκαγιές και η απόρριψη της υποψηφιότητας Χριστοφιλοπούλου για την Αρχή Προστασίας Δεδομένων), γεγονός που οδήγησε τη Νέα Δημοκρατία να καταγγείλει το κόμμα της Χαριλάου Τρικούπη για συριζοποίηση. Θυμίζω ότι ο γραμματέας της Νέας Δημοκρατίας Παύλος Μαρινάκης παρέστη στο πρόσφατο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και δήλωσε ότι «αυτά που μας ενώνουν είναι περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν». Μάλλον το αντίθετο ισχύει πλέον!
Το πρώτο πρόδρομο φαινόμενο των Ιουλιανών που ζούμε λοιπόν είναι ότι θα οδηγηθούμε σε πολύμηνη προεκλογική εκστρατεία, κατά τη διάρκεια της οποίας η Νέα Δημοκρατία θα δώσει σκληρό διμέτωπο αγώνα εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ και όχι μόνο εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, σε ένα περιβάλλον απολύτως τοξικό. Το δεύτερο πρόδρομο φαινόμενο στη μάχη για την ψηφοθηρία είναι η μορφή που θα λάβει η κόντρα Νέας Δημοκρατίας – ΣΥΡΙΖΑ. Μία πρώτη γεύση, θεατή και αθέατη, λαμβάνουμε με αφορμή δύο γεγονότα αυτές τις μέρες. Το πρώτο ήταν χθες, όταν, με αφορμή δηλώσεις του υπουργού Υγείας Θάνου Πλεύρη, Μαξίμου και Κουμουνδούρου τσακώθηκαν για την υγεία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Για το αν ο κύριος Τσίπρας είχε θετικό ή αρνητικό τεστ κορονοϊού, για το πόσες μέρες καραντίνας έπρεπε να μείνει στο σπίτι του μετά τη νέα διάγνωσή του. Αυτό ήταν το θεατό.
Υπάρχει όμως και το αθέατο. Η σιωπηρή κόντρα κυβέρνησης και αντιπολίτευσης για την εκλογή των μουφτήδων στη Θράκη και κατ’ επέκταση για την ψήφο της μουσουλμανικής μειονότητας. Ο ΣΥΡΙΖΑ, διαπιστώνοντας τις κάκιστες σχέσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη με το καθεστώς Ερντογάν, έχει μπει στον πειρασμό να ικανοποιεί με διακριτικό τρόπο αιτήματα ακραίων κύκλων της μειονότητας προκειμένου να αποσπάσει το σύνολο της μειονοτικής ψήφου στις εκλογές, που ισούται με το ένα τοις 100 σχεδόν του εκλογικού σώματος. Κάτι που θα αρέσει άλλωστε και στην Αγκυρα, στο μέτρο που προκαλεί συνθήκες αποσταθεροποίησης στην Ελλάδα.
Για τον λόγο αυτό η Αριστερά, με χαμηλούς τόνους είναι η αλήθεια, διαμαρτύρεται γιατί η κυβέρνηση δεν έκανε διαβούλευση με ακραίους κύκλους της μειονότητας για το ζήτημα της εκλογής του μουφτή (με κίνδυνο να εγκλωβιστεί) και ζητά να εγγραφεί στον κατάλογο των 33 ατόμων που θα συγκροτήσουν στο μέλλον τη συμβουλευτική της Πολιτείας για τον διορισμό του νέου μουφτή και μεγάλος αριθμός ιμάμηδων οι οποίοι ελέγχονται απολύτως από το τουρκικό προξενείο. Πρόκειται για μείζον εθνικό λάθος. Δυστυχώς όμως, με την τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα στην πατρίδα μας, όλα τα κόμματα θα μπουν στον πειρασμό να κάνουν αδιανόητα πράγματα προκειμένου να διεκδικήσουν τη λαϊκή ψήφο. Ακόμη και εθνικά λάθη. Ακόμη και να κυλιστούν στον βούρκο, σε πολιτικές γουρουνομαχίες.
Το βράδυ της εκλογής του πρώτου γύρου της απλής αναλογικής ίσως δικαιωθεί ο… Στέφανος Κορκολής με το διαχρονικό άσμα του «Σκόνη και θρύψαλα». Εκεί οδηγείται ο πολιτικός κόσμος. Σε ένα ομαδικό Ζάλογγο, σε έναν αδιανόητο γκρεμό. Το βράδυ των εκλογών, αν αυτές διεξαχθούν τον προσεχή Απρίλιο, όπως προαναγγέλλει ο πρωθυπουργός, θα συμβεί κάτι οξύμωρο: Θα υπάρξει νικητής και δεν θα υπάρξει νικητής, αν συνεχίσουν όλοι με τα μυαλά που πολιτεύονται σήμερα. Θα υπάρξει νικητής, γιατί θα υπάρξει πρώτο κόμμα. Δεν θα υπάρξει νικητής, γιατί θα είναι όλοι λαβωμένοι από τη λάσπη που θα ρίξει ο ένας στον άλλον. Και το πρώτο και το δεύτερο και το τρίτο κόμμα. Και αυτό θα είναι μεγάλο πλήγμα για τη δημοκρατία και για τη σταθερότητα. Όσο είναι λοιπόν καιρός πρέπει να σοβαρευτούν όλοι. Διότι, χωρίς να το καταλαβαίνουν, πριονίζουν το κλαδί πάνω στο οποίο κάθονται.
Οταν ανοίγουν καλοκαιριάτικα ζητήματα απορρήτου επικοινωνιών και ατομικών ελευθεριών πολιτικού αρχηγού, ζητήματα προσωπικών δεδομένων και υγείας άλλου πολιτικού αρχηγού, ζητήματα εθνικής ασφάλειας σε ευαίσθητη περιοχή της χώρας, δεν πάμε καλά. Και δεν είμαστε καθόλου αισιόδοξοι για όλα αυτά που θα συμβούν από το φθινόπωρο και μετά. Οι οιωνοί δεν είναι καλοί.
Υστερόγραφο 1: Είναι τόσο… προστατευμένες οι τηλεφωνικές επικοινωνίες στην πατρίδα μας ώστε τόσο ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του όσο και ορισμένοι πολιτικοί αρχηγοί ζητούν από τους κατά καιρούς επισκέπτες τους στα γραφεία τους να εμπιστεύονται τα κινητά τους τηλέφωνα στις γραμματείς τους και να μην τα έχουν μαζί τους! Από τον φόβο ότι ενδεχομένως υποκλέπτεται ήχος μέσα στο δωμάτιο.
Υστερόγραφο 2: Τώρα θυμήθηκε ο κύριος Ανδρουλάκης τις υποκλοπές; Οταν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ νομιμοποιούσαν τις υποκλοπές του επιχειρηματία Μιωνή στην Προανακριτική Επιτροπή για τη Novartis, δεν εξέθεταν ανεπανόρθωτα το κόμμα σας και εσάς τον ίδιο, κύριε πρόεδρε; Οπως έλεγε και ο Χαρίλαος Φλωράκης, κύριε πρόεδρε του ΠΑΣΟΚ, ό,τι «εγκαταλείπεις» στη θάλασσα το βρίσκεις στο αλάτι…
Από τον Μανώλη Κοττάκη
