Ολοταχώς για την πιο σοβαρή πρόκληση – Κίνδυνος ακόμα και γενικευμένης σύρραξης – Το σχέδιο της Άγκυρας για να φανεί ως… θύμα!
Η έξοδος του Oruc Reis και η ενδεχόμενη προσπάθεια έρευνας σε απόσταση αναπνοής από το Καστελόριζο αποτελεί την κορύφωση των τουρκικών ενεργειών και την μεγαλύτερη πρόκληση των τελευταίων ετών.
Το θρασύτατο, αφερέγγυο, προκλητικό και επικίνδυνο καθεστώς Ερντογάν δεν έχει… μπέσα και παρά τις δεσμεύσεις προς τους Ευρωπαίους για διάλογο και επανέναρξη διερευνητικών επαφών, έβγαλε και πάλι το Oruc Reis στην ανατολική Μεσόγειο, δημιουργώντας ξανά εμπόλεμο κλίμα μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας.
Μάλιστα, η νέα ναυτική οδηγία βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από το Σύμπλεγμα της Μεγίστης, με το όριό της να φτάνει στα 7 μίλια από τη Ρω και τη Στρογγύλη, δηλαδή σε περιοχή όπου η Ελλάδα διατηρεί κάθε δικαίωμα να επεκτείνει την κυριαρχία της από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια.
Τα δεδομένα πλέον είναι διαφορετικά και εξαιρετικά δύσκολα για τη Χώρα μας. Η Τουρκία δείχνει να προετοιμάζεται για μια σοβαρή πρόκληση, η οποία αν και επιχειρήθηκε τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, δεν ολοκληρώθηκε λόγω της άμεσης, δυναμικής και αποφασιστικής αντίδρασης των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Το τουρκικό ερευνητικό επιδίδεται σε πόλεμο νεύρων τις τελευταίες ώρες, ανοιγοκλείνοντας συνεχώς τον πομπό εντοπισμού του. Το βράδυ της Τετάρτης, το στίγμα του ήταν σε απόσταση περίπου 50 ναυτικών μιλίων νοτιοδυτικά του Καστελλόριζου και έπλεε με χαμηλή ταχύτητα, γεγονός που υποδηλώνει ότι ίσως έχει απλώσει τα ηχοβαλιστικά καλώδιά του. Ωστόσο, στρατιωτικές πηγές δεν επιβεβαιώνουν σε καμία περίπτωση ότι το τουρκικό ερευνητικό έχει προχωρήσει σε πόντιση καλωδίων.
Το ερώτημα βεβαίως είναι, ποια θα είναι η επόμενη κίνηση της Άγκυρας;
Η παγίδα…
Ενδεχόμενη απόφαση της Άγκυρας να στείλει το Oruc Reis πιο κοντά από τα 12 ναυτικά μίλια, σημαίνει ότι αναζητά με κάθε τρόπο την κλιμάκωση, την έμπρακτη αντίδραση της Αθήνας, μιας και θα ακυρώνει επί της ουσίας το δικαίωμα της Ελλάδας για πλήρη κυριαρχικά δικαιώματα στη θάλασσα στα 12 μίλια.
Αυτή ακριβώς η ενέργεια αποτελεί την αιτία πολέμου για την Ελλάδα. Αν το Oruc Reis τις επόμενες ώρες ξεπεράσει μαζί με τα συνοδευτικά του πλοία τα 12 μίλια, τότε θα βρει απέναντί του το Πολεμικό Ναυτικό της Χώρας μας. Τι θα κάνει λοιπόν εκείνη τη στιγμή η Αθήνα; Θα δημιουργήσει τείχος και θα συγκρουστεί με τα τουρκικά σκάφη; Θα δώσει εντολή για πυρ; Θα πει ο Μητσοτάκης, ως άλλος Ανδρέας Παπανδρέου «βυθίσατε το Oruc Reis»;
Αυτή είναι ίσως και η παγίδα που θέλει η Τουρκία να πέσουμε. Μια επιθετική αντίδραση ενδεχομένως να μας έφερνε σε εξαιρετικά δύσκολη θέση στην διεθνή σκηνή. Ξαφνικά όλοι θα… ανακάλυπταν πως τα τουρκικά πλοία κινούνται σε «διεθνή ύδατα» και αν υπήρχαν και νεκροί, θα εξεγείρονταν εναντίον μας όλοι οι «ανθρωπιστές» του κόσμου και θα παρουσίαζαν τους Τούρκους ως θύματα πολέμου. Η Ελλάδα θα αναγκάζονταν να κάτσει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης με την Τουρκία ως… θύτης και τότε οι εξελίξεις ίσως ήταν δραματικές για τον Ελληνισμό.
Σε αυτό το σημείο μας ωθεί το καθεστώς Ερντογάν. Ενορχηστρώνει τις κινήσεις του με τέτοιο τρόπο ώστε να οδηγήσει τις Ένοπλές Δυνάμεις σε «απερισκεψία». Κάθε ενέργειά της είναι μελετημένη.
Ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος έχει δώσει σαφείς και συγκεκριμένες οδηγίες προς τα στελέχη και των τριών Κλάδων, για το πώς θα αντιδράσουν αν έρθει η κρίσιμη εκείνη ώρα. Ο μηχανισμός των Ενόπλων Δυνάμενων είναι προετοιμασμένος προκειμένου να υλοποιήσει οποιαδήποτε επιλογή αντίδρασης αποφασιστεί, ενώ τονίζουμε πως η στρατιωτική ηγεσία ενημερώνει συνεχώς την πολιτική για τις εξελίξεις. Στόχος είναι να υπάρξει συντονισμός για την διαμόρφωση των κρίσιμων αποφάσεων που ενδεχομένως απαιτηθεί να ληφθούν.
Στην Αθήνα δεν υπάρχει η παραμικρή ψευδαίσθηση ότι η Τουρκία μπορεί να συζητήσει σαν πολιτισμένο κράτος. Δεν υπάρχει επίσης η παραμικρή αυταπάτη ότι η Ευρώπη, οι ΗΠΑ ή το ΝΑΤΟ θα παρέμβουν για να συνετίσουν τον Ερντογάν. Δεν το έκαναν τόσο καιρό, αφήνοντάς τον να παίζει βρώμικα παιχνίδια στη Συρία, τη Λιβύη, τον Καύκασο και την ανατολική Μεσόγειο… γιατί λοιπόν να το κάνουν τώρα; Το σχόλιο άλλωστε του Γερμανού κυβερνητικού Εκπροσώπου, Στέφεν Ζάιμπερτ, αποτυπώνει το πώς βλέπουν οι Ευρωπαίοι εταίροι και οι «σύμμαχοι» τις ενέργειες Ερντογάν: «Λυπηρό και μη συνετό», είπε ο Γερμανός αξιωματούχος! Μη μου πεις… τώρα, συγκινήθηκε ο «σουλτάνος»! Λες και από τον Ζάιμπερτ περιμέναμε να μάθουμε ότι η Τουρκία είναι μια «μη συνετή» χώρα. Προφανώς, μας δουλεύουν όλοι και κάνουν πλάτες στον «σφαγέα» Ερντογάν. Ναι, ακριβώς όπως όταν πραγματοποιούσε πριν λίγο καιρό γενοκτονία των Κούρδων στη βόρεια Συρία και η Παγκόσμια κοινότητα σφύριζε αδιάφορα.
