Στην ζωή όλων μας, έρχονται ώρες που φεύγει ο ήλιος και χάνεται και παγώνουνε όλα και γύρω και μέσα μας…
Όμως δεν είμαστε μόνοι μας. Υπάρχει ένας άλλος Ήλιος που είναι θερμότερος από τον γήινο και πεπερασμένο. Είναι το άδυτο Φως που κρύβεται στα έγκατα της ψυχής μας και δεν του δίνεται η δυνατότητα να αφήσει τις ακτίνες Του να διαποτίσουν όλη την ύπαρξή μας, γιατί δεν θέλουμε φως.
Στη ζωή όλων μας έρχονται ώρες πικρές. Δάκρυα χύνουμε και δάκρυα πίνουμε. Δίνουμε ψωμί και παίρνουμε ράπισμα. Μας χτυπάει το άδικο και μας τσακίζει. Απλώνουμε το χέρι για βοήθεια και δεν υπάρχει κανείς, ένα ποτήρι νερό να μας δώσει.
Όμως δεν είμαστε μόνοι. Η Παναγία είναι εδώ. Στέκεται δίπλα μας γιατί είναι Μάνα…. Και η Μάνα, οι μάνες δεν φεύγουν.
