«Tα μεγάλα και τα σημαντικά μόνον ενωμένοι μπορούμε να φέρουμε σε πέρας, εμείς οι Έλληνες» επανέλαβε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, κατά την ομιλία του στο επιστημονικό συνέδριο «Ο Νίκος Καζαντζάκης και η Πολιτική», που αρχίζει σήμερα Πέμπτη τις εργασίες του στο Μουσείο της Ακρόπολης, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 30 ετών από την ίδρυση της Διεθνούς Εταιρείας Φίλων Νίκου Καζαντζάκη.
Όπως τόνισε ο κ. Παυλόπουλος, ο Καζαντζάκης, σε ορισμένες από τις κρίσιμες για το Έθνος περιστάσεις, που συνέπεσαν με τον δικό του βίο, εγκατέλειψε την ασκητική του στάση και «πάλεψε», με όσες σωματικές και ψυχικές δυνάμεις διέθετε, για την Πατρίδα μας και για την ενότητα του Λαού μας. «Διότι, όπως διαχρονικώς έχει αποδειχθεί, τα μεγάλα και τα σημαντικά μόνον ενωμένοι μπορούμε να φέρουμε σε πέρας, εμείς οι Έλληνες. Αντιθέτως, όταν σε τέτοια εθνικά ζητήματα είμαστε διχασμένοι, έρχεται, σχεδόν πάντοτε, ως αναπότρεπτη συνέπεια η εθνική καταστροφή. Ο Καζαντζάκης είχε βαθύτατη συνείδηση αυτής της αλήθειας και αντιπάλευε, όσο μπορούσε, το κακό αυτό “ριζικό” μας» πρόσθεσε ο Πρόεδρος.
Επισήμανε, επίσης, ότι ο Νίκος Καζαντζάκης δεν υπήρξε «πολιτικός συγγραφέας», σύμφωνα με ό,τι, συμβατικά, αποκαλούμε έτσι. Όμως, στο συγγραφικό του έργο η πολιτική είναι παρούσα, με τον ίδιο τρόπο που είναι και η θρησκεία παρούσα. Το διατρέχει και το εμπνέει από την αρχή ως το τέλος. «Μήπως λοιπόν ο Καζαντζάκης είναι “πολιτικός συγγραφέας”, με μιαν έννοια που υπερβαίνει την ίδια την πολιτική και αγγίζει όλη την ύπαρξη του ανθρώπου;» διερωτήθηκε ο κ. Παυλόπουλος και σημείωσε ότι, μιλώντας για την σχέση του Καζαντζάκη με την πολιτική, πρέπει να τονισθεί ότι αυτή προσδιορίζεται κυρίως -και μάλιστα σε όλες τις περιόδους της πνευματικής του εξέλιξης- από την αγωνία του για την Ελευθερία, με το ιδιαίτερο εννοιολογικό περιεχόμενο που αυτή σταδιακά αποκτά στα έργα του, καθώς ο ίδιος εξελίσσεται πνευματικά.
«Αυτό που πρέπει να κρατήσουμε από τον Νίκο Καζαντζάκη είναι το αδάμαστο πνεύμα του. Αποτέλεσε ο ίδιος ένα αδάμαστο “στοιχείο της φύσης”, καθώς διακατέχονταν από ένα ασίγαστο πάθος, από μια “ιερή” αγωνία συνεχούς -και σίγουρα σισύφειας- αναζήτησης της αλήθειας για την ζωή και τις αξίες που πρέπει να διέπουν τον ανθρώπινο βίο» επισήμανε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και κατέληξε υπογραμμίζοντας ότι «ο Καζαντζάκης υπερασπίσθηκε πριν απ’ όλα την Ελευθερία, επειδή αυτή, με όχημα το Πνεύμα, μπορεί να οδηγήσει στην Αλήθεια».
