Μπλοκάρουν την απόρριψη του μοσχεύματος από τον οργανισμό.
Ο νούμερο ένα κίνδυνος στις μεταμοσχεύσεις, ακόμα και αρκετά μετά το χειρουργείο, είναι η απόρριψη του μοσχεύματος από τον ίδιο τον οργανισμό. Ερευνητές του Yale όμως σκέφτηκαν λίγο πονηρά και βρήκανε λύση, ουσιαστικά ξεγελώντας τον οργανισμό, “κρύβοντας” το μεταμοσχευμένο όργανο από το ανοσοποιητικό σύστημα.
Ανέπτυξαν ένα μηχανισμό νανοσωματιδίων τα οποία μαζί με τα φάρμακα παραδίδουν τοπικά και RNA (siRNA) το οποίο αποτρέπει τα λευκά αιμοσφαίρια του ασθενούς από το να αναγνωρίσουν και να επιτεθούν στο όργανο ως ξένο σώμα. Αυτή η “απάτη” μπορεί να διαρκέσει έως και 6 εβδομάδες δίνοντας πολλές περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας στη μεταμόσχευση. Δεν αποκλείει τον κίνδυνο της απόρριψης του οργάνου, κάνει όμως ευκολότερη την αντιμετώπισή του, αν και όταν ο οργανισμός “ξυπνήσει” και του επιτεθεί. Μπορεί να προγραμματιστεί αποκλειστικά και μόνο για το όργανο το οποίο στοχεύουμε, αποκλείοντας παράπλευρους κινδύνους.
Οι επιτυχημένες δοκιμές πραγματοποιήθηκαν σε ανθρώπινες αρτηρίες οι οποίες μεταμοσχεύθηκαν σε ποντίκια. Επόμενος στόχος της ομάδας είναι η χρήση του μηχανισμού σε μεταμοσχεύσεις νεφρών, μάλλον θα αργήσουμε όμως να το δούμε σε ευρεία χρήση.
