Ξεκινάμε με την παραδοχή ότι δεν είναι όλοι οι εκπαιδευτικοί καλοί.
Αργά ή γρήγορα, τα περισσότερα παιδιά βρίσκονται σε μία τάξη όπου δεν έχουν τον καλύτερο δάσκαλο του κόσμου και δεν τους εμπνέει έτσι όπως θα έπρεπε.
Για αυτό είναι καλό να είναι προετοιμασμένα.
Πρώτον, συμπεριλάβετε τον εαυτό σας στην εκπαίδευση του παιδιού. Τα περισσότερα παιδιά διαχωρίζουν το σχολείο από το σπίτι στο μυαλό τους. Η δουλειά σας όμως είναι να βρείτε τη γέφυρα που μπορεί να τα συνδέσει. Θα το πετύχετε με το να μιλάτε για το σχολείο στο σπίτι κάθε μέρα. Συζητήστε για τα μαθήματα, τους φίλους, τις δραστηριότητες και το δάσκαλο. Ρωτήστε το παιδί για τις επιτυχίες αλλά και για τα τυχόν προβλήματα που προκύπτουν.
Μπορεί να είναι αρκετά διστακτικό στο να μιλήσει για τα προβλήματα με το δάσκαλο γιατί ίσως νιώθει ότι θα κατηγορηθεί το ίδιο ή ότι θα είναι σαν να μαρτυρά το δάσκαλό του. Γι αυτό είναι σημαντικό να εντοπίσετε πρώτα αν ανησυχητικά σημάδια. Τα πιο κλασικά και συνήθη είναι η άρνηση του παιδιού να πάει στο σχολείο, οι στομαχόπονοι ή οι γενικές αλλαγές στη συμπεριφορά του.
Αν χρειαστεί, μπορείτε να απευθυνθείτε στην άλλη πηγή πληροφοριών. Στους γονείς των συμμαθητών. Καλέστε τους ή οργανώστε μία συνάντηση μαζί τους. Μπορεί να εντοπίζουν τα ίδια θέματα με εσάς ή να μάθετε για τη συμπεριφορά του και από άλλη σκοπιά.
