Τελευταίο και πιο σημαντικό: Αν η συνουσία συμβαίνει σπάνια, έχει πολύ περισσότερο πάθος.
Ξέρω μια γυναίκα που έχει έναν υπέροχο εραστή. Όταν κάνουν ντους, τη σαπουνίζει και της κάνεις μασάζ στο κεφάλι, στους ώμους και σε κάθε σημείο του σώματός της.
Κάθε φορά που κάνουν έρωτα, την εκπλήσσει με ένα καινούριο παιχνίδι, μια πρωτότυπη στάση, ή μια νέα φαντασίωση.
Μερικές φορές, περνάει μια ολόκληρη εβδομάδα χωρίς να έχουν συνουσία, κάνουν όμως στοματικό σεξ, χρησιμοποιούν σεξουαλικά παιχνίδια, και καταδύονται ο ένας στα βάθη της ψυχής του άλλου.
Εκείνη ομολογεί “εξαρτημένη από εκείνον”. “Αν ποτέ χωρίσουμε”, λέει, “νομίζω ότι θα συνεχίσω να του χτυπάω την πόρτα και θα τον εκλιπαρώ να με ξαναπάρει αγκαλιά”.
Δεν είναι η ικανότητα του άντρα να διατηρεί αιώνια τη στύση του, αυτό που κάνει τη γυναίκα σκλάβα των σεξουαλικών του επιδόσεων.
Δεν είναι το μέγεθος του πέους, ούτε τα αναρίθμητα παιχνίδια. Είναι η διεξιοτεχνία: Είναι η γνώση του κορμιού του συντρόφου σας και του τρόπου που λειτουργεί, ώστε να μπορείτε να το χειρίζεστε σαν ένα εξαίσιο όργανο.
Είναι επίσης να έχετε μια προσωπική ερωτική ζωή που θα αφορά εσάς και μόνο εσάς.
Η συνουσία δεν είναι ο στόχος – είναι απλώς ένα εργαλείο.
Απόσπασμα από το βιβλίο «Όσα Ξέρετε για τον Έρωτα και το Σεξ, είναι… Λάθος?» της Schwartz Pepper. Ευχαριστούμε τις εκδόσεις Θυμάρι για την ευγενική παραχώρηση του υλικού.
