Oι εξελίξεις στην Ιταλία αποδεικνύουν αυτό που εμείς οι… συνωμοσιολόγοι λέμε εδώ και καιρό.
Κουμάντο κάνουν οι υπερεθνικοί οργανισμοί – φερετζέδες της παγκόσμιας τραπεζικής ολιγαρχίας. Οι κυβερνήσεις είναι απλώς μαριονέτες.
Αυτοί δεν θα επιτρέψουν να διακινδυνεύσουν τα λεφτά τους από τις εκλογές.
Όταν το αποτέλεσμα δεν τους είναι αρεστό δεν διστάζουν να προχωρήσουν σε πραξικόπημα με συνταγματικό μανδύα, και χωρίς αυτόν αν χρειαστεί.
Θυμόμαστε πως έγινε πρωθυπουργός ο Παπαδήμος. Όταν χωρίς να ερωτηθεί ο Ελληνικός λαός παύθηκε εκλεγμένη κυβέρνηση και οι πολιτικοί ηγέτες υπακούοντας σε εντολές προχώρησαν σε κυβέρνηση με πρωθυπουργό υπάλληλο των τραπεζών και στην συνέχεια εφάρμοσαν το καταστροφικό δεύτερο μνημόνιο.
Θυμόμαστε τις απειλές πριν από το δημοψήφισμα του 2015, όπως θυμόμαστε και το σκηνικό που είχε στηθεί πριν το Βρετανικό δημοψήφισμα.
Ίδια μέθοδος. Απειλές και εκβιασμοί. Τα πάντα προκειμένου να μην κινδυνεύσει το πρότζεκτ της ομοσπονδοποίησης.
Και τώρα στην Ιταλία χρησιμοποιούν τις δυνατότητες του ιταλικού συντάγματος για να παύσουν μια δυσάρεστη γι’ αυτούς κυβέρνηση και να ανεβάσουν έναν υπάλληλό τους ως εντολοδόχο πρωθυπουργό.
Γιατί κανείς δεν επιτρέπεται να θέτει σε κίνδυνο αυτό το βασικό εργαλείο αποδόμησης, το ευρώ.
Οι λαοί δεν τους ενδιαφέρουν. Έχουν τα μίντια για πλύση εγκεφάλου. Κάθε αντίδραση βαφτίζετε αμέσως λαϊκισμός.
Έχει ενδιαφέρον τώρα να δούμε πως θα αντιδράσουν οι Ιταλοί.
Το τι θα κάνουν η Λέγκα και το κίνημα πέντε αστέρων αφορά όλους μας.
Τώρα θα ζυγίσουμε τον ευρωσκεπτικισμό…
antinews
