Με την ενδοσκόπηση των δημοσκοπήσεων, ενόψει εκλογών, αλλά και τους απαραίτητους σχεδιασμούς για το πώς θα γίνει η διαχείριση της διακεκαυμένης κληρονομιάς που ετοιμάζεται να αφήσει πίσω της η νυν διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, θα συνεχίζει τον βηματισμό της η Νέα Δημοκρατία το επόμενο χρονικό διάστημα.
Η Νέα Δημοκρατία γνωρίζει ότι, όπως είναι φυσικό, έχει την υπεροχή στις δημοσκοπήσεις και στην οδό Πειραιώς εκτιμούν ότι η υπεροχή του κόμματος απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ είναι μεγάλη. Ιδιαίτερη βαρύτητα ρίχνει η Ν.Δ. στις δημοσκοπήσεις που θα εμφανιστούν τον Μάρτιο και τον Απρίλιο, που θα είναι πιο κοντά στις ενδεχόμενες εκλογές του Μαΐου.
Στο επιτελείο του Κυριάκου Μητσοτάκη εκτιμούν ότι, αν και η συσπείρωση του κόμματος βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα, θα πρέπει να υπάρξει κάθε δυνατή προσπάθεια διατήρησης της συσπείρωσης του εκλογικού κοινού της, με αμφίπλευρη διεύρυνσή της και από τη δεξαμενή του Κέντρου και από αυτήν της αποκαλούμενης δημοκρατικής Δεξιά. Σε αυτήν, μάλιστα, την προσπάθεια δεν χωρούν αποκλεισμοί και διαχωρισμοί μεταξύ νέων ή παλαιών στελεχών, μεταξύ έμπειρων ή άπειρων «στρατιωτών» της παράταξης. «Δεν περισσεύει κανείς, ούτε στέλεχος ούτε μέλος», λένε χαρακτηριστικά στη Ν.Δ.
Κοντά η αυτοδυναμία, αλλά… προσοχή!
Στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θεωρούν ότι μετά τα όσα έχουν γίνει επί της θητείας της παρούσας κυβέρνησης (Συμφωνία των Πρεσπών, τραγωδία στο Μάτι, τραγωδία στη Μάνδρα Αττικής, οικονομική καταστροφή μικρομεσαίων, διάλυση Πανεπιστημίων, υποβάθμιση Δημόσιας Παιδείας και Υγείας, κατάρρευση του αισθήματος ασφάλειας του απλού πολίτη κ.ά.) η αυτοδυναμία είναι ένας στόχος επιτεύξιμος πιο πολύ από ποτέ. Ωστόσο, δεν μπορεί να υπάρξει εφησυχασμός αλλά εθνικό προσκλητήριο, ώστε να κερδίσει η Ν.Δ. όσο το δυνατόν μεγαλύτερη κοινοβουλευτική δύναμη, προκειμένου να μπορέσει στη συνέχεια ως κυβέρνηση να επουλώσει τις πληγές που θα έχει αφήσει πίσω ο Αλέξης Τσίπρας και το κόμμα του.
Η διαχείριση της συμφωνίας των Πρεσπών
Μία από αυτές τις πληγές είναι σίγουρα η συμφωνία Τσίπρα – Ζάεφ και τα «βαφτίσια» των Σκοπίων σε «Βόρεια Μακεδονία». Παρ’ ότι η νυν κυβέρνηση είχε η ίδια πολιτικό κόστος, όπως τουλάχιστον δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, από την επικύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, την ίδια στιγμή η τακτική της να κλείσει το θέμα η ίδια, ακόμη και προεκλογικά, παρά τις αντιρρήσεις της αντιπολίτευσης, σημαίνει ότι μεταφέρει στην επόμενη κυβέρνηση το βάρος της εφαρμογής μιας συμφωνίας που δεν περιορίζεται απλώς στην αλλαγή των πινακίδων στα σύνορα, αλλά περιλαμβάνει και τον αγώνα δρόμου για να κατοχυρωθεί η ονομασία «Βόρεια Μακεδονία» erga omnes, τα ζητήματα της κατοχύρωσης εμπορικών σημάτων και γεωγραφικών ονομασιών προϊόντων, αλλά και την πραγματική αντιμετώπιση των όποιων αλυτρωτικών τάσεων εμφανιστών.
Και εδώ μένει να αποδειχθεί στην πράξη τι περιθώρια ελιγμών θα έχει η Νέα Δημοκρατία, ούσα κυβέρνηση, να αλλάξει προς το εθνικά συμφερότερο μία ήδη υπογεγραμμένη και διεθνώς αναγνωρισμένη συμφωνία.
Η «καυτή πατάτα» της ΔΕΗ
Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση Τσίπρα, παρ’ ότι προσπαθεί να πείσει ότι είναι πετυχημένη ως προς το πεδίο της οικονομίας, ετοιμάζεται να μεταφέρει πολύ μεγάλες εκκρεμότητες στην επόμενη κυβέρνηση.
Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η υπόθεση της ΔΕΗ. Το γεγονός ότι κατέστη άκαρπος ο διαγωνισμός για την πώληση των λιγνιτικών μονάδων, ένα κρίσιμο βήμα που περιλαμβάνεται στα βασικά προαπαιτούμενα για τα οποία έχει δεσμευτεί η χώρα μας έναντι των Ευρωπαίων εταίρων μας, σημαίνει ότι ουσιαστικά μια κρίσιμη «ωρολογιακή βόμβα» για την οικονομία απλώς μεταφέρεται στην επόμενη κυβέρνηση, που από πολύ χειρότερη αφετηρία θα πρέπει να χειριστεί ένα ζήτημα που συνδυάζει την επιβίωση μιας πολύ μεγάλης επιχείρησης, το μέλλον της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας αλλά και την ανάγκη συμμόρφωσης με το ευρύτερο ευρωπαϊκό πλαίσιο.
Τα «κόκκινα δάνεια» και το μέλλον των τραπεζών
Με έναν επικίνδυνο χάρτινο πύργο που αν κουνηθεί ένα τραπουλόχαρτο θα πέσει όλο το οικοδόμημα μοιάζει, εξάλλου, και το θέμα των πλειστηριασμών και των «κόκκινων» δανείων θα «παραδώσει» στη Νέα Δημοκρατία ο ΣΥΡΙΖΑ. Διότι μπορεί το Μέγαρο Μαξίμου να έχει στρέψει το βλέμμα του στην επίτευξη μίας συμφωνίας με τις τράπεζες και τους Ευρωπαίους εταίρους που θα του επιτρέπει να λέει ότι «προστατεύει την πρώτη κατοικία» (σ.σ. σε ό,τι αφορά τα στεγαστικά αλλά και τα επιχειρηματικά δάνεια που περιλαμβάνουν την υποθήκευση της πρώτης κατοικίας), αλλά δεν κάνει το ίδιο με το συνολικότερο πρόβλημα των «κόκκινων» δανείων.
Γιατί το πρόβλημα των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων των ελληνικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων είναι συνολικότερο, αφορά το σύνολο του εγχώριου τραπεζικού συστήματος και η λύση του απαιτεί πολιτική αποφασιστικότητα για την εφαρμογή του. Ιδίως όταν θα χρειαστεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να αναλάβει και το Δημόσιο την ευθύνη του ως προς την εξασφάλιση της μεσοπρόθεσμης επιβίωσης και ανάπτυξης του τραπεζικού συστήματος, ως αναγκαίας συνθήκης για την ανάπτυξη.
Όταν αναλάβει να εφαρμόσει την όποια λύση η επόμενη κυβέρνηση, θα έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος, την ώρα που ούτως ή άλλως όποια λύση προκριθεί θα χρειαστεί χρόνο για να εφαρμοστεί πλήρως.
Μόνο που κάθε καθυστέρηση στοιχίζει στην οικονομία, γιατί παρατείνεται η περίοδος κατά την οποία το τραπεζικό σύστημα δεν ενισχύει πραγματικά τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά. Και όλα αυτά τα κάνει την ώρα που η Ελλάδα μπορεί να ασχολείται με τη ρύθμιση του υψηλότατου δημόσιου χρέος, αλλά λίγα γίνονται για το τεράστιο πρόβλημα της ολοένα και μεγαλύτερης διόγκωσης του ιδιωτικού χρέους που, εάν δεν υπάρξει αντιμετώπιση και κυρίως αναπτυξιακή δυναμική, μπορεί να εξελιχθεί στη μεγαλύτερη επισφάλεια της ελληνικής οικονομίας.
Αναδρομικά και προσλήψεις
Δύο εκκρεμούντα –για την ώρα– βασικά ζητήματα θα βρει μπροστά του ο Κυριάκος Μητσοτάκης, εφόσον φυσικά βρεθεί εκείνος στον πρωθυπουργικό θώκο.
Το πρώτο αφορά το ζήτημα των αναδρομικών και του τρόπου με τον οποίο η νυν κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ουσιαστικά έχει επιλέξει μέσω αυτού του θέματος να δείξει ότι κάνει «κοινωνική πολιτική», ακόμη και εάν αυτό σημαίνει ότι η χώρα ξεφεύγει από τους δημοσιονομικούς της στόχους.
Το άλλο ζήτημα αφορά την πολιτική προσλήψεων με αρκετές χιλιάδες διορισμών που είτε έχουν ήδη δρομολογηθεί, είτε πρόκειται να δρομολογηθούν το αμέσως επόμενο διάστημα και που αντικειμενικά θα έχουν ένα σημαντικό οικονομικό κόστος.
Είναι προφανές ότι επειδή καμιά κυβέρνηση δεν θα θελήσει να αντιστρέψει αποφάσεις για θέματα όπως τα αναδρομικά και δεν θα θελήσει να ακυρώσει δρομολογημένους διορισμούς, αυτό που θα συμβεί, δεδομένων των εξοντωτικών πρωτογενών πλεονασμάτων στα οποία δεσμεύτηκε η κυβέρνηση Τσίπρα, είναι η επόμενη κυβέρνηση να πρέπει να αναζητήσει περικοπές σε άλλες εξίσου σημαντικές πλευρές των κοινωνικών δαπανών.
Η συζήτηση που ΔΕΝ έγινε για τη Συνταγματική Αναθεώρηση
Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε εξαρχής εξαγγείλει ότι ήθελε Συνταγματική Αναθεώρηση. Με έναν τρόπο, ήταν και ένα ώριμο αίτημα. Όμως, παρ’ ότι η σχετική συζήτηση ανακοινώθηκε ως μεγάλη συζήτηση με την κοινωνία, στο τέλος είχαμε μια έντονα κομματική διεργασία, σε μια διαδικασία σχεδόν εξπρές, χωρίς προσπάθεια διαμόρφωσης συναίνεσης γύρω από τις υπό αναθεώρηση διατάξεις.
Η επόμενη κυβέρνηση θα πρέπει να χειριστεί μια αναθεωρητική διαδικασία, που άλλοι σχεδίασαν και με άλλες προτεραιότητες, και σίγουρα όχι με τη λογική του διακομματικού και συναινετικού διαλόγου που είναι η βάση μιας πετυχημένης αναθεώρησης.
Το παρασκήνιο του «κοψίματος» Αυτιά από τα «γαλάζια» ευρωψηφοδέλτια
Η… πόρτα που έφαγε ο Γιώργος Αυτιάς από την ηγεσία της Ν.Δ. και η ακύρωση της συμμετοχής του στο «γαλάζιο» ψηφοδέλτιο των ευρωεκλογών έχουν τροφοδοτήσει πολλές και έντονες φήμες μέσα στα δημοσιογραφικά και πολιτικά γραφεία τις τελευταίες ημέρες.
Αξιόπιστες πηγές αναφέρουν ότι ο γνωστός δημοσιογράφος εμφανίζεται πολύ πικραμένος από την απόρριψη που εισέπραξε από τον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Κι αυτό διότι ο Γ. Αυτιάς είχε ξεκινήσει κύκλο επαφών με την ηγεσία της Ν.Δ. εδώ και πολλούς μήνες, συμφωνώντας –καταρχήν– με τον αρχηγό του κόμματος στο να είναι υποψήφιος για την Ευρωβουλή.
Ο δημοσιογράφος του ΣΚΑΪ είχε καταλήξει σε αυτήν την προσωπική επιλογή του λίγα χρόνια πριν, αφού πρώτα είχε συζητήσει το θέμα αναλυτικά με τη σύζυγο και τα παιδιά του.
«Ήθελε να κλείσει την καριέρα του στην τηλεόραση και να μεταφέρει τη δραστηριότητά του στις Βρυξέλλες, όπου θα ανέπτυσσαν παράλληλη δραστηριότητα –σπουδών και εργασίας– και τα παιδιά του», ανέφερε χαρακτηριστικά πρώην στενός του συνεργάτης.
Σε κάθε περίπτωση ο Γ. Αυτιάς θεωρούσε την ευρω-υποψηφιότητά του με τη Ν.Δ. ως κάτι δεδομένο και τελειωμένο. Γι’ αυτό και είχε ξεκινήσει να εμφανίζεται σε πολλές εκδηλώσεις «γαλάζιων» υποψηφίων της Ν.Δ. στο λεκανοπέδιο Αττικής και σε ολόκληρη την υπόλοιπη Ελλάδα, όπου και όταν το επέτρεπε ο χρόνος του. Μάλιστα, δεν είχε περάσει καθόλου απαρατήρητο το γεγονός ότι κάθε Σαββατοκύριακο καλούσε στις εκπομπές του τους στενότερους συνεργάτες του Κυρ. Μητσοτάκη, με τέτοια επιμονή και τέτοια συνέπεια, που είχαν προκληθεί ποικίλα αρνητικά σχόλια στα υπόλοιπα στελέχη της Ν.Δ.
Φαίνεται, όμως, ότι αυτό που δεν είχε υπολογίσει καλά ο Γ. Αυτιάς ήταν οι εσωκομματικές αντιδράσεις αυτές που φέρεται να έχουν εκφράσει λ.χ. ο πρώην πρόεδρος της Ν.Δ., Βαγγέλης Μεϊμαράκης, ή ο πρώην γραμματέας του κόμματος Μανώλης Κεφαλογιάννης. Οι πληροφορίες επιμένουν ότι η αντίδραση των δύο έριξε το βάρος της στη ζυγαριά, αλλά δεν έφτανε από μόνη της για να κοπεί τελικά απ’ το ευρωψηφοδέλτιο της Ν.Δ. ο Γ. Αυτιάς, όπως και έγινε.
Χρειάστηκε –όπως ψιθυρίζεται– και η επιμονή μερίδας οικονομικών συμβούλων του Κυρ. Μητσοτάκη ότι η υποψηφιότητα και η εκλογή Αυτιά θα τροφοδοτήσει ένα κλίμα λαϊκισμού γύρω από το θέμα της πολιτικής που θα ακολουθήσει μια μελλοντική κυβέρνηση της Ν.Δ. στο θέμα των συντάξεων.
Σε κάθε περίπτωση, το κόψιμο του Γ. Αυτιά είναι γεγονός! Και η απογοήτευση, που έχει γευτεί ο ίδιος είναι μεγάλη, καθώς εξετέθη και στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ όπου είχε συνεννοηθεί και είχε συμφωνήσει να διακόψει σε λίγο καιρό τις εκπομπές του, για να ξεκινήσει προεκλογικές περιοδείες σε όλη την Ελλάδα. Μάλιστα, είχε βρεθεί και ο αντικαταστάτης του, ο οποίος, ήδη, προετοιμαζόταν για να παραλάβει τη σκυτάλη.
Τι λέει τώρα ο Γ. Αυτιάς για τον Κυρ. Μητσοτάκη; Στενός συνεργάτης του δημοσιογράφου αρνήθηκε να πει λεπτομέρειες και περιορίστηκε σε μια μόνο φράση: «Λέει πικρά λόγια!…»
