Ο Χρόνης Εξαρχάκος (18 Ιανουαρίου 1932- 27 Σεπτεμβρίου 1984) ήταν ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου.
Γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου και σπούδασε στην σχολή του Πέλου Κατσέλη ενώ εργαζόταν ως τεχνικός στο θέατρο. Αποφοιτώντας το 1963 πρωτοεμφανίστηκε στη «Βίλα των οργίων», με τον θίασο Ρηγόπουλου-Αναλυτή, ενώ την επόμενη χρονιά έπαιξε με το Μάνο Κατράκη στο «Ιούλιος Καίσαρας» του «Ελληνικού Λαϊκού θεάτρου».
Ακολούθησαν πολυάριθμες θεατρικές παραστάσεις, κυρίως επιθεωρήσεις, μεταξύ των οποίων οι «Διαζύγιο αλά ελληνικά» (1964) , «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια» (1965), «Ο Καραγκιόζης στη Βουλή» (1969), «Ο Καραγκιόζης στο Αιγαίο» (1976), «Φρύδια… Σκούφια… και ΠΑΣΟΚ» (1975) κ.α. Η τελευταία του εμφάνιση στο θέατρο ήταν στο “Ακροπόλ” στο έργο «Το παραμύθι πάει σύννεφο» των Γιώργου Λαζαρίδη και Ηλία Λυμπερόπουλου (1982).
Το 1964 έκανε το κινηματογραφικό του ντεμπούτο στην ταινία του Οδυσσέα Κωστελέτου «Διαζύγιο αλά ελληνικά». Στη συνέχεια συμμετείχε σε πολλές δημοφιλείς ταινίες όπως οι «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια» (1966), «Γοργόνες και μάγκες» (1968), «Η Παριζιάνα» (1969), «Μαριχουάνα στοπ» (1971) κ.α. Στην τηλεόραση συμμετείχε στην σειρά της ΥΕΝΕΔ «Ένας απίθανος ντεντέκτιβ» , αλλιώς γνωστή και ως «Τίτος Χαρίτος»(1973).
Ο Εξαρχάκος παρόλο που δεν συμμετείχε σε πολλές παραγωγές ούτε ενσάρκωνε πρωταγωνιστικούς ρόλους, έμεινε στην ιστορία για το απαράμιλλο και ιδιαίτερο στυλ στις ερμηνείες του, τους αυτοσχεδιασμούς του, τις ξεκαρδιστικές του γκριμάτσες και το λεπτό σαρκασμό μέσω του οποίου κατάφερε πολλές ατάκες του να περάσουν στην καθημερινότητα.
