Την Πέμπτη το απόγευμα κατά τη συζήτηση στη Βουλή στο πλαίσιο της πρότασης για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής για τρεις υπουργούς της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ συνέβη κάτι που πέρασε στα… χαμηλά.
Ο Αλέξης Τσίπρας απαντώντας στις επισημάνσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη για την αξιοπιστία της συγκυβέρνησής του σε Ε.Ε. και ΝΑΤΟ, δήλωσε: «Μιας και συναντιέστε συχνά τώρα τελευταία με τον Αμερικανό πρέσβη, ρωτήστε τον να σας απαντήσει, είναι φίλος σας».
Οι βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ κοιτάχτηκαν λίγο μεταξύ τους αλλά δεν έδωσαν σημασία μεγαλύτερη. Σκέφτηκαν ότι μάλλον η αναφορά αυτή εντάσσεται στην τακτική της ανύψωσης των αριστερών αντανακλαστικών που κατά καιρούς επιχειρεί ο Αλέξης Τσίπρας.
Άλλωστε τι άλλο θα μπορούσαν να σκεφτούν. Ο Αμερικανός πρέσβης δεν έχει προκαλέσει. Το αντίθετο. Έχει στο παρελθόν μιλήσει με καλά λόγο για την κυβέρνηση, για την πορεία της οικονομίας, επισκέπτεται υπουργεία (πρόσφατα είδε σε 24ωρες τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ και τον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο).
Σε γενικές γραμμές δείχνει να στηρίζει την Ελλάδα και μάλιστα ανοιχτά. Την Ελλάδα. Όχι την ελληνική κυβέρνηση που κάνει τα πάντα για να προκαλεί ακόμη και αυτούς που δείχνουν να κινούνται θετικά έναντι της χώρας μας.
Οπότε το ερώτημα είναι αν ο Αλέξης Τσίπρας θυμήθηκε τα αριστερά συνθήματα για τους… Αμερικανούς, το ΝΑΤΟ κλπ. σε μια προσπάθεια να απευθυνθεί στο κοινό του ή συμβαίνει κάτι άλλο;
Προσφέροντας γη και ύδωρ, δίνοντας τα πάντα όλα σε όλους όσους ασκούν επιρροή, εντός και εκτός Ελλάδας, δανειστές και μη, ο Αλέξης Τσίπρας είχε καταφέρει να είναι το «αγαπημένο παιδί».
Υπέγραψε και ξαναυπέγραψε μνημόνια. Μείωσε μισθούς, συντάξεις, αύξησε φόρους, έδωσε για 99 χρόνια τη δημόσια περιουσία και πολλά άλλα. Και κέρδισε τη στήριξη Γερμανών και Ε.Ε., ΗΠΑ, ακόμη και της Ρωσίας μέσω της εξυπηρέτησης επιχειρηματικών συμφερόντων.
Όμως, ο κύκλος δείχνει να κλείνει και η πρώτη φορά με φόρα Αριστερά να βρίσκεται σε αδιέξοδα μεγάλα τόσο σε ό,τι αφορά τη διαχείριση στο εσωτερικό της χώρας όσο και στα εξωτερικά θέματα. Και το… άδειασμα έχει ξεκινήσει.
Η Ε.Ε και η Γερμανία, έχουν σημαντικότερα θέματα να ασχοληθούν. Αναμένουν το κλείσιμο του μνημονίου για να αποφύγουν τον πονοκέφαλο που λέγεται Ελλάδα και ασχολούνται λίγο παραπάνω με το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων που δείχνει να τους ενδιαφέρει.
Η Ρωσία, θεωρώντας πως τα συμφέροντά της είναι αλλού και δυσαρεστημένη από τις εξελίξεις με τα Σκόπια έχει αφήσει κάποιους επιχειρηματίες να… κάνουν παιχνίδι, όσο ακόμη μπορούν.
Ο αμερικανικός παράγοντας δείχνει να κρατά αποστάσεις. Πράξεις και παραλείψεις της συγκυβέρνησης έχουν ενοχλήσει σε μεγάλο βαθμό και μάλιστα η ενόχληση έχει γίνει ορατή με δημόσιες τοποθετήσεις.
Η διαφωνία για την εμπλοκή του Ιβάν Σαββίδη στην αγοραπωλησία του ΟΛΘ, η παροχή αδειών στον Δ. Κουφοντίνα, η προσπάθεια του Μαξίμου να εκθέσει τον Αμερικανό πρέσβη μετά τη συνάντηση που είχε με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, η καθυστέρηση στην προώθηση της αναβάθμισης των πολεμικών αεροσκαφών που ο ίδιος ο πρόεδρος των ΗΠΑ έχει ανακοινώσει επισήμως είναι θέματα που έχουν ραγίσει τις σχέσεις.
Αυτό όμως που ενόχλησε τον Αλέξη Τσίπρα και στο πλαίσιο αυτό προσπάθησε να ρίξει μια… τουφεκιά στον αέρα είναι η επίσκεψη Κυριάκου Μητσοτάκη στις ΗΠΑ.
Πέραν των επαφών που θα έχει με στελέχη της αμερικανικής κυβέρνησης και επενδυτές και της ομιλίας του στους φοιτητές του Boston College, στις 13 και 14 Μαρτίου θα βρίσκεται στην Ουάσιγκτον και θα είναι το τιμώμενο πρόσωπο του Center for Strategic International Studies (CSIS).
Ενός Κέντρου Στρατηγικών Μελετών, το οποίο αναδεικνύει τις προσωπικότητες με κεντρικό ρόλο στην πολιτική σκηνή, ενώ ταυτόχρονα εμπλέκεται άμεσα στη διεθνή στρατηγική των ΗΠΑ.
Και αυτό έχει ενοχλήσει τον Αλέξη. Έχει ενοχλήσει διότι πιστεύει πως είναι ένας ηγέτης διεθνούς βεληνεκούς. Ότι παρεμβαίνει όποτε το επιθυμεί και ότι όλοι τον ακούν και τον υπολογίζουν. Και τώρα μπαίνει στο περιθώριο. Αντιμέτωπος με τα αδιέξοδα που ο ίδιος δημιούργησε. Αδιέξοδα που όμως έχουν επιπτώσεις σε μια χώρα. Και τους πολίτες της.
gianniotis
