Ο διαγωνισμός των ναυπηγείων Σκαραμαγκά κηρύχθηκε την Τρίτη άγονος και πλέον όλα ξεκινούν και πάλι από το «μηδέν». Όπως έγινε γνωστό, με ομόφωνη απόφαση των πιστωτών – μεταξύ των οποίων είναι το Δημόσιο, Τράπεζα Πειραιώς, εργαζόμενοι – το τίμημα των 15,1 εκατ. ευρώ που κατέθεσε η πλευρά Πριόβολου μέσω της εταιρείας Pyletech θεωρήθηκε πολύ χαμηλή.
Ήδη, είχαμε επισημάνει την δυσαρέσκεια που επικρατούσε στην αμερικανική πλευρά με την εξέλιξη του διαγωνισμού, από τις 14 Δεκεμβρίου.
Όπως είχαμε επισημάνει, η αμερικανική πλευρά, που κατήγγειλε με υπόμνημα λάθη και παραλήψεις του διαγωνισμού, κατέθεσε συμβολική πρόταση ύψους 1 εκατ. ευρώ για να μπορεί να παρακολουθήσει την διαδικασία. Πρακτικά, η πρόταση των 15 εκατ. αλλά και οι όροι του ακυρωθέντος διαγωνισμού έφεραν τους Αμερικανούς σε δύσκολη θέση, αφού εμφανίστηκαν να μην ξέρουν να κλείνουν συμφωνίες, δεδομένου ότι για τα ναυπηγεία Ελευσίνας φορτώθηκαν και χρέη ύψους 270 εκατ. ευρώ ενώ μαζί με τα έργα αναβάθμισης των υποδομών, η επένδυση θα αγγίξει τα 500 εκατ., σε αντίθεση με τον Σκαραμαγκά, που είναι διπλάσιο της Ελευσίνας και με επενδύσεις 100 εκατ. θα έχει την δυνατότητα να διεκδικήσει την μερίδα του λέοντος από την αγορά.
Τρανταχτό παράδειγμα – επίσης κακής συμφωνίας των Αμερικανών – αποτελούν επίσης τα Ναυπηγεία Σύρου, τα οποία η αμερικανική ΟΝΕΧ τα απέκτησε με αξία εξαγοράς περί τα 50 εκατ. ευρώ μετά από διαδικασία εξυγίανσης. Ένα ναυπηγείο που δεν φτάνει ούτε το 10% της δυναμικής των ναυπηγείων Σκαραμαγκά.
Στον αντίποδα, η Pyletech ισχυρίζεται ότι «τα ναυπηγεία που πωλήθηκαν τα τελευταία χρόνια βρίσκονται όλα στην Ευρώπη (Γερμανία, Μ. Βρετανία, Γαλλία, Ουκρανία, Ρουμανία). Μια απλή επίσκεψη στα sites τους αρκεί για να διαπιστώσει και ο πλέον δύσπιστος ότι στην πλειοψηφία τους είναι σε εξαιρετικά καλύτερη κατάσταση από της ΕΝΑΕ, διαθέτουν πολύ πιο σύγχρονες εγκαταστάσεις, υψηλή εξειδίκευση και πολλαπλάσια κατασκευαστική εμπειρία. Πολλά δε πουλήθηκαν σε λειτουργία και με ενεργές συμφωνίες και όχι σε κατάσταση cold iron, όπως η ΕΝΑΕ».
Η πλευρά Πριόβολου τονίζει, επίσης: «Μοναδική εξαίρεση η Chantiers de l’Atlantique, ένα από τα πιο σύγχρονα ναυπηγεία της Ευρώπης, με πωλήσεις 1,9 δισ. ευρώ το 2019 και 3.300 εργαζομένους, όπου η πρόταση εξαγοράς του 51% ήταν 59,7 εκατ. ευρώ. Η τιμή αυτή αποδεικνύει πόσο υπερφίαλες και ανυπόστατες είναι οι εκτιμήσεις της αξίας, τόσο του Σκαραμαγκά όσο και άλλων ελληνικών ναυπηγείων, που διαρρέουν διάφοροι γνωστοί-άγνωστοι».
Σύμφωνα με πληροφορίες κυβερνητικοί κύκλοι αναμένουν η αμερικανική πλευρά να καταθέσει πλήρη πρόταση για το ναυπηγικό μέλλον στην Ελλάδα. Ένα πρόγραμμα που να περιλαμβάνει προτάσεις και λύσεις στο επενδυτικό τέλμα που έχει περιέλθει η βαριά βιομηχανία, η οποία έδειχνε σημεία αναγέννησης πριν από μερικούς μήνες με το «Σχέδιο Τρίαινα» αλλά που φαίνεται να βουλιάζει μετά τις τελευταίες εξελίξεις.
Μόνο που η διάθεση που φαίνεται να υπάρχει από την πλευρά των επενδυτών είναι τελείως διαφορετική, κρίνοντας από το κλίμα των τελευταίων ημερών. Κι αυτό διότι το μοναδικό δεδομένο είναι τα ναυπηγεία Σύρου. Εκεί όπου Αμερική και Ισραήλ έχουν από κοινού καταθέσει έτοιμη πρόταση, αυτή της ναυπήγησης της ελληνικής κορβέτας «Θεμιστοκλής». Τα μηνύματα που έρχονται από το «θαύμα», όπως το χαρατκηρίζουν, που έχει συντελεστεί εκεί συνοψίζονται στο πρόσφατο μήνυμα του εφοπλιστή Πέτρου Παππά, που βρίσκεται στην 37η θέση στη λίστα της Lloyd’s List με τις 100 προσωπικότητες που διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην παγκόσμια ναυτιλία για το 2020.
Μιλώντας στις 18 Δεκέμβρη στην διαδικτυακή παρουσίαση του ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΚΕΝΤΡΟΥ ΘΑΛΑΣΣΙΑΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ και ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ που δημιουργήθηκε από την ΟΝΕΧ και τη Cisco στις εγκαταστάσεις του Ναυπηγείου Νεωρίου της ONEX στο νησί της Σύρου ανέφερε ότι «Δεν είχαμε πουθενά αλλού να στείλουμε τα πλοία μας και αναγκαστικά καταλήγαμε σε Τουρκικά ναυπηγεία» για να προσθέσει «Τώρα όμως, έχουμε την διέξοδο μας και θα τον υποστηρίξουμε φανατικά όχι μόνο από εθνικό συμφέρον αλλά και διότι η δουλειά που κάνει είναι υψηλής ποιότητας και σε χρονικά πλαίσια που ανταγωνίζονται ακόμα και τα κινεζικά ναυπηγεία».
Και κατέληξε: «Ήταν επιτέλους καιρός, κάποιος να αναλάβει αυτό το έργο το οποίο, δίνει δουλειές στον κόσμο, ειδικά σε τέτοιες δύσκολες εποχές, βοηθάει την Ελληνική οικονομία αλλά και τον εφοπλισμό, που έχει πλέον που να αποταθεί για να επισκευάσει τα πλοία του».
Επιπλέον, τα ναυπηγεία Σύρου είναι πιστοποιημένα από τον 6ο Στόλο του Αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού για εργασίες συντήρησης.
Το παράδειγμα της Σύρου επιχειρεί η Αμερικανική πλευρά, με την στήριξη αυτή τη φορά και του κυβερνητικού, αμερικανικού Οργανισμού Χρηματοδότησης κι Επενδύσεων DFC, να εφαρμόσει και στα ναυπηγεία της Ελευσίνας. Μόνο που τα απόνερα από την τρικυμία που ξέσπασε στον Σκαραμαγκά, φαίνεται να δημιουργούν δεύτερες σκέψεις ως προς την ανάληψη ρίσκου που ενέχει η επένδυση στην Ελευσίνα. Ως δεδομένο αυτή τη στιγμή υπάρχει μόνο η Σύρος. Στην Ελευσίνα υπάρχει πρόθεση, όμως υπάρχουν και πολλά αγκάθια, αφού πλέον έχουν αρχίσει να αναδύονται επιπλέον χρέη, εκτοξεύοντας το κόστος εξυγίανσης. Σε περίπτωση που τελικά η αμερικανική πλευρά υπαναχωρήσει, τα κρατικά ταμεία θα στερηθούν έσοδα τουλάχιστον 500 εκατ. ευρώ μες στα επόμενα χρόνια.
Σε ότι αφορά τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, κυβερνητικοί κύκλοι προμηνύουν εξελίξεις που όπως υποστηρίζουν δεν θα έχουν καμία σχέση με τον «πρόχειρο» διαγωνισμό που στήθηκε και τελικά κηρύχθηκε άγονος. Μόνο που πλέον η εμπιστοσύνη φαίνεται έχει χαθεί από το σύνολο των επενδυτικών σχημάτων και το όποιο ενδιαφέρον υπήρχε μάλλον αυτή τη στιγμή αγνοείται.
Όλα τα παραπάνω, βεβαίως, δημιουργούν μεγάλη ανησυχία στον σχεδιασμό των Ενόπλων Δυνάμεων, και ιδιαίτερα τα προγράμματα του Πολεμικού Ναυτικού. Η αισιοδοξία του Ιουλίου ότι σύντομα θα έμπαιναν οι βάσεις για την επόμενη ημέρα, έδωσε μετά τον «άγονο διαγωνισμό» στον Σκαραμαγκά και τις δεύτερες σκέψεις στην Ελευσίνα την σειρά της στον προβληματισμό ακόμη και την απαισιοδοξία ότι μπορεί και το 2021 να αποδειχθεί χρονιά χαμένη.
