Τα όσα δραματικά έζησε το βράδυ της φονικής πυρκαγιάς, διηγείται στη Daily Mail η 30χρονη βρετανίδα Jaimie – Marie Degge, η οποία βρισκόταν για διακοπές στην Ελλάδα.
Όταν οι φλόγες πια ήταν σε απόσταση αναπνοής η 30χρονη γυναίκα τηλεφώνησε στον πατέρα της.
«Ήθελα μόνο να του μιλήσω και να του πω να φροντίσει οι κόρες μου να με θυμούνται. Είπα, μπαμπά σε παρακαλώ φρόντισε τα παιδιά μου να μεγαλώσουν μαζί. Φρόντισε να αγαπούν η μια την άλλη όπως τις αγαπώ κι εγώ. Μην τις αφήσεις να με ξεχάσουν. Φρόντισε να μάθουν πόσο τις αγαπώ».
«Ούρλιαζα και έκλαιγα. «Μπαμπά, δεν θα τα καταφέρω, δεν υπάρχει διέξοδος, δεν καταλαβαίνεις;» Δεν πίστευα ότι θα ξαναδώ τα παιδιά μου. Ήταν απαίσιο». Η 30χρονη βρετανίδα σώθηκε από μια βάρκα που την περιμάζεψε όπως και άλλους από την ακτή. Το σπίτι της μητέρας της ήταν το μόνο που σώθηκε από τις φλόγες σε έναν ολόκληρο δρόμο.
Τόσο η ίδια όσο και η μητέρα της κατάλαβαν ότι η φωτιά είναι κοντά όταν άρχισε να «βρέχει» στάχτες. «Ο θείος μου ανέβηκε σε ένα ποδήλατο και κατευθύνθηκε προς το βουνό για να δει τι γίνεται με την φωτιά. Όταν επέστρεψε ούρλιαζε: «Πρέπει να φύγουμε άμεσα! Γρήγορα! Πάμε στην παραλία!»
«Πανικοβληθήκαμε! Πήραμε τα διαβατήριά μας, τα πετάξαμε σε μια τσάντα και μπήκαμε στο αυτοκίνητο. Οδηγήσαμε 30 δευτερόλεπτα και είδαμε ένα σπίτι στις φλόγες λίγο πιο κάτω από το δικό μας. Υπήρχαν άνθρωποι οι οποίοι κρεμιόντουσαν από το αυτοκίνητο και προσπαθούσαν να μπουν σε αυτό. Εγώ, ούρλιαζα στη μητέρα μου και της έλεγα: «Προχώρα! Προχώρα!» Ήταν όλα σκοτεινά λόγω του καπνού. Τα αυτοκίνητα έπεφταν το ένα πάνω στο άλλο εξαιτίας του πανικού».
«Δεν έχω ξανακούσει κάτι τέτοιο. Οι άνθρωποι στην θάλασσα, πάνω από 700, ούρλιαζαν συνεχώς!» Και η μητέρα της συνεχίζει: «Ήταν σαν τον Τιτανικό. Τόσοι πολλοί άνθρωποι».
Περιγράφοντας τις ώρες που πέρασαν μέσα στο νερό λέει: «Μπήκαμε στην θάλασσα μέχρι τον λαιμό. Κάθε φορά που κλείνω τα μάτια μου ακούω τις κραυγές των ανθρώπων, το ελικόπτερο να πετάει από πάνω μας και τη φωτιά. Οι άνθρωποι κρατούσαν τα σκυλιά και τα παιδιά τους πάνω από τα κεφάλια τους. Περιμέναμε στο νερό και προσπαθούσαμε να καλύψουμε τα πρόσωπά μας. Το πρόσωπό μου πονούσε τόσο πολύ από το αλάτι, τη φωτιά και τον καπνό».
Τελικά, τους έσωσαν 8 ώρες αφού ήταν μέσα στο νερό.
