Ανεξήγητα πράγματα συνέβησαν με την Άλμπα.
Είναι κάποιες στιγμές που τα πράγματα έχουν γίνει τόσο άσχημα, ώστε σκέφτεσαι τι αντίκτυπο θα έχει η παραμικρή αντίδραση. Να βγεις να μιλήσεις ανοιχτά; Πολύ πιθανό να διαλύσεις την ομάδα. Να τα κρατήσεις για τον εαυτό σου; Κάποια στιγμή θα θολώσεις.
Να κάνεις μια ειλικρινή συζήτηση με όλους τους συντελεστές; Αυτό ναι. Αλλά είσαι έτοιμος να ακούσεις την αλήθεια των άλλων και να επεξεργαστείς το δικό σου φταίξιμο;
Γιατί είναι πια παραπάνω από ξεκάθαρο ότι ο Αργύρης Πεδουλάκης έχει παραπάνω από ένα φταίξιματα. Έχει πολλές ευθύνες. Τις έχει όμως όλες; Αν πάμε στη λογική ότι όλο το ρόστερ είναι επιλογής του, τότε ναι, είναι απόλυτη ευθύνη του. Ποιος από όλους εμάς όμως μπορούσε να φανταστεί ότι κάποιοι παίχτες θα ήταν τόσο κακοί; Ποιος μπορούσε να φανταστεί πως θα ήταν τόσο…άνιωθοι;
Κι άντε να δεχτούμε πως ο Φριντέτ, ο Τζόνσον, ο Ράις έχουν παίξει με προπονητάρες στην καριέρα τους και δεν μπορούν να δεχτούν τον Πεδουλάκη και την εικόνα ασυνεννοησίας που δε μπορεί να πει ούτε τα βασικά στα αγγλικά. Ο Παπαγιάννης όμως; Ο Μπράουν; Ο Μπέντιλ που τον ανέδειξε ο Αργύρης; Αυτοί τι έχουν πετύχει στην καριέρα τους για να το παίζουν ντίβες; Τίποτα.
Επομένως εδώ αναδύεται κάτι που συμβαίνει σε όλες τις επιχειρήσεις. Αν ο ηγέτης δεν σου δίνει κίνητρο και δεν σε εμπνέει, τίποτα δεν μπορεί να γίνει. Κι αυτό δεν είναι υπόθεση. Είναι κάτι που βγάζει μάτι. Όχι μόνο από το ότι ο Παναθηναϊκός έπαιξε με 5 παίχτες στα τελευταία 25 λεπτά με τον Παπαγιάννη να μπαίνει λίγο για να ξεκουραστεί ο Ουάιλι και τον Ράις να μπαίνει για δευτερόλεπτα στα τρία τέλη.
Υπάρχουν 2 στοιχεία από το ματς με την Άλμπα που δείχνουν πως ο προπονητής είναι τελειωμένος μέσα στους περισσότερους παίχτες, ειδικά τους ξένους που δεν έχουν καμία αγάπη για τη φανέλα.
Τα δύο στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η σχέση του Πεδουλάκη με τους παίχτες είχε τελειώσει πριν το ματς
Το πρώτο στοιχείο είναι ένα συγκεκριμένο κομμάτι στην άμυνα. Τα φάουλ. Ο Παναθηναϊκός δεν χρησιμοποίησε ποτέ τα φάουλ για να γλυτώσει κάποια καλάθια. Χαρακτηριστικά στην 3η περίοδο η ομάδα είχε μόλις 1 φάουλ. Κι είναι μια περίοδος που το ψηλό πεντάρι της Άλμπα, ο Νόκο, έμενε στη ρακέτα αντίπαλος με τον Παπαπέτρου ή άσο γιατί λόγω των αλλαγών στην άμυνα ο Ουάιλι έπιανε τον αντίπαλο playmaker.
Κι αντί να γίνει το φάουλ χαμηλά να σπάσει κάπως και το σερί των επιτυχημένων επιθέσεων της Άλμπα, οι παίχτες δεν το είχαν καν στο μυαλό τους. Το απέκτησαν στην 2η παράταση όταν ο Τόμας έκανε εσκεμμένο φάουλ νομίζοντας ότι δεν υπάρχουν βολές.
Το δεύτερο στοιχείο φάνηκε προϊόντος του ματς. Είναι η διαχείριση του Ράις. Ο Ράις ήταν τραγικός στο πρώτο ημίχρονο. Ήταν απόρροια αδιαφορίας; Ίσως. Έχω την αίσθηση περισσότερο αδιαφορίας προς τον προπονητή. Κι αυτό το κρίνω από δύο φορές σε τάιμ άουτ που ο Ράις έχει πιάσει τον Καλάθη και τον εμψυχώνει, του δίνει συμβουλές. Έξω από το πεδίο οδηγιών του Πεδουλάκη.
Ο Πεδουλάκης αποφάσισε να τον κρατήσει στον πάγκο. Σε ένα ματς όμως που ούτως ή άλλως δεν είχες πολλές επιλογές στα γκαρντ. Πήρε λοιπόν αυτή την απόφαση. Γιατί τον βάζει στις δύο παρατάσεις στις τελευταίες επιθέσεις; Σίγουρα όχι για να του τις δώσει.
Τα δύο στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η σχέση του Πεδουλάκη με τους παίχτες είχε τελειώσει πριν το ματς
Γιατί αν θέλει να δώσει δύο κρίσιμες επιθέσεις σε έναν κρύο παίχτη, τότε είναι σαν να πυροβολεί τα πόδια του. Αν δεν ήθελε να του δώσει τις επιθέσεις, τι ήθελε; Είναι χαρακτηριστικό πως στην τελευταία επίθεση της πρώτης παράτασης ο Ράις παίρνει τη μπάλα στην επαναφορά, την κατεβάζει και το κάνει χωρίς σκοπό να επιτεθεί. Ψάχνει τον Καλάθη. Δηλαδή σε ένα ματς που ο Νικ έχει κάνει 9 λάθη και έχοντας ήδη ένα ιστορικό σε 3 προηγούμενα ματς που πήρε τελευταία επίθεση και την έχασε, εσύ ως προπονητής πας να του δώσεις τη μπάλα…
Αυτή τη στιγμή λοιπόν τα πράγματα είναι έτσι που το πράγμα είναι σε αδιέξοδο. Είναι σαφές πως ο προπονητής πρέπει να αποχωρήσει. Αλλά και ποιος θα έρθει; Υπάρχει Πιτίνο φέτος; Μια φορά κάθεται το λαχείο. Κι αν φύγει, στην ουσία χάνεται η χρονιά, γιατί κι οι παίχτες που τον οδηγούν στην έξοδο δεν μπορεί να έχουν ασυλία.
Το βέβαιο είναι πως μια τεράστια επένδυση της διοίκησης ξοδεύτηκε με τραγικά λάθος τρόπο από τον προπονητή και το τεχνικό τιμ. Είναι τραγικό ότι πόνταραν σε αυτή τη γραμμή ψηλών, με μοναδική αξιόπιστη λύση τον Τόμας και τον Ίαν για 10 λεπτά και σε συγκεκριμένα ματς. Είναι τραγικό ότι ενώ ξέρεις πως ο Παππάς θα θέλει χρόνο, παίρνεις 5ο γκαρντ-στοίχημα που δεν παίρνει και χρόνο κι ενώ έχεις τρία γκαρντ από τα οποία τα δύο είναι και κοντά και δεν παίζουν άμυνα. Άρα δεν μπορούν να παίξουν μαζί. Έχεις ουσιαστικά δύο γκαρντ για 80 λεπτά.
Ακόμα κι αν αποφασίζαμε να κλείσουμε τα μάτια μας και να πούμε πως ο ίδιος στήνει καλά τα παιχνίδια και τα συστήματα και πως οι παίχτες τον προδίδουν, δε γίνεται να κλείσεις τα μάτια στην στελέχωση του ρόστερ…
