Ένας Καραμανλής που παρέλαβε μιά Ελλάδα φτωχή και ρημαγμένη και την έκανε μέλος του πλουσιότερου κλάμπ του κόσμου, της τότε ΕΟΚ και σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης…
Δεν ήταν εύκολος άνθρωπος ο Καραμανλής ίσως και γι’αυτό υπήρξε μεγάλος…
Ήταν παρ´όλα αυτά ευαίσθητος και δίκαιος, φτάνοντας κάποτε να πει το μεγαλειώδες “στέγνωσα την ψυχή μου για να κυβερνήσω…”
Ο Καραμανλής ήταν επίσης άνθρωπος με χιούμορ.
Κάποτε, την εποχή των συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου, ο Αβέρωφ, υπουργός Εξωτερικών τότε, πρότεινε να πάρουν σ´ένα ταξίδι μαζί τους κάποιον διπλωμάτη που μιλούσε 7 γλώσσες που όμως δεν εκτιμούσε καθόλου ο Καραμανλής.
Ο Αβέρωφ επέμενε και τότε ο Καραμανλής του είπε το επικό :
“Βαγγέλη μην επιμένεις, και στις 7 γλώσσες που μιλάει, βλακείες λέει…”
Κάποια άλλη φορά του συνέστησαν έναν νέο της εποχής που ενδιαφερόταν για μια ανώτερη κρατική θέση, με εξαιρετικές σπουδές, πολύ όμως κακόηχο όνομα.
Τότε ο Καραμανλής του είπε :
“Καλά, πήγαινε ν´αλλάξεις πρώτα το όνομά σου και βλέπουμε…”
Το 1963, στην πρώτη επίσκεψή του στο Παρίσι, τον υποδέχθηκε ο Ντε Γκωλ λέγοντάς του αλαζονικά:
“Σας ακούω κύριε Πρωθυπουργέ, τι θέλετε ; “
Και ο Καραμανλής του απάντησε τραχιά :
“Εγώ ; Δεν θέλω τίποτα Στρατηγέ.
Εκτός αν θέλετε εσείς που με καλέσατε…”
Η υπερήφανη απάντηση του Καραμανλή εντυπωσίασε τον Ντε Γκώλ που έκτοτε έγινε στενός του φίλος και θερμός υποστηρικτής της Ελλάδος.
Αυτός ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής…
Η Ελλάδα θα τον ευχαριστεί για πάντα.
