Η εικόνα με τις ντουζίνες γύψινων πιάτων να γίνονται χίλια κομμάτια στις πίστες, στα πόδια λαϊκών τραγουδιστών, μπορεί να ανήκει στο μακρινό παρελθόν, ωστόσο στο πέρασμα των χρόνων κατάφερε και διατηρήθηκε ως ατραξιόν για τους τουρίστες σε αρκετά ελληνικά νησιά αλλά και σε γαμήλια γλέντια σε ολόκληρη τη χώρα…
Μάλιστα, ο συγκεκριμένος τρόπος διασκέδασης έχει «ταξιδέψει» στα πέρατα του κόσμου, όπου υπάρχουν Έλληνες ή όπου αγαπούν την ελληνική μουσική: από την Κύπρο, την Ισπανία, την Ιταλία, την Ελβετία και το Βέλγιο μέχρι το Ντουμπάι στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Ωστόσο, αυτή την περίοδο, λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού και των περιοριστικών μέτρων που ισχύουν για τα νυχτερινά μαγαζιά σε όλο τον πλανήτη, το σπάσιμο των πιάτων υπάρχει μόνο σε βίντεο και φωτογραφίες, με αποτέλεσμα οι μετρημένοι στα δάχτυλα βιοτέχνες γύψινων πιάτων να έχουν σταματήσει την παραγωγή και οι παραγγελίες να έχουν κυριολεκτικά παγώσει.
«Έκλεισα πρώτος την επιχείρηση και θα ανοίξω τελευταίος από όλους»
«Έκλεισα πρώτος την επιχείρηση και θα ανοίξω τελευταίος από όλους», δηλώνει στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού/Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Πρακτορείο 104,9 FM», ο Κωνσταντίνος Γκέντζος, μοναδικός κατασκευαστής γύψινων πιάτων σε ολόκληρη τη βόρεια Ελλάδα κι ένας εκ των δύο μεγαλύτερων σε ολόκληρη τη χώρα.
Η επιχείρησή του, με έδρα τη Νέα Ιωνία στα Διαβατά της Θεσσαλονίκης, δημιουργήθηκε το 1980, από τον πατέρα του κ. Γκέντζου, την εποχή που το σπάσιμο των πιάτων μεσουρανούσε και αποτελούσε τον τρόπο διασκέδασης στα νυχτερινά μαγαζιά της Ελλάδας. Η εικόνα ενός θαμώνα να σπάει στην πίστα μπροστά στον καλλιτέχνη τα πιάτα, κρατώντας στο δεξί χέρι ένα πιάτο και σφυρηλατώντας όλα τα υπόλοιπα που ήταν στοιβαγμένα, θρυμματίζοντάς τα, ήταν πολύ συνηθισμένη. Η ιεροτελεστία ήθελε, μόλις έπεφταν όλα στο πάτωμα, να πετάει ο θαμώνας και αυτό που κρατούσε στο δεξί του χέρι.
Το συγκεκριμένο έθιμο, που ξεκίνησε περίπου το 1930, είχε μεγάλη απήχηση έως και τη δεκαετία του ’90, όταν τα λουλούδια αντικατέστησαν τα πιάτα στην πίστα των νυχτερινών κέντρων διασκέδασης. Ωστόσο, η ιστορία συνεχίζεται καθώς τα ζητούν οι επιχειρηματίες μαγαζιών για να διοργανώσουν ελληνικές βραδιές σε τουριστικές περιοχές, με τους ξένους να αναζητούν για τη διασκέδαση τους στη διάρκεια των διακοπών το ζεϊμπέκικο που συνοδεύεται από το σπάσιμο πιάτων.
«Σε όλα τα μεγάλα νησιά, όπως η Ρόδος, η Κέρκυρα, η Νάξος, η Σαντορίνη πουλάμε γύψινα πιάτα, διότι διοργανώνονται ελληνικές βραδιές με σπάσιμο πιάτων. Είναι ατραξιόν για τους τουρίστες. Στέλνουμε και εξαγωγές σε ολόκληρο τον κόσμο. Μεγάλα κοντέινερς. Συνήθως τα καλοκαίρια δουλεύαμε με τα νησιά, τους χειμώνες με μαγαζιά σε Λάρισα, Βόλο, Αθήνα, μπουζουξίδικα και ταβέρνες με ελληνική μουσική. Επίσης, αρκετοί κάνουν παραγγελίες για γάμους. Τώρα όμως όλα πάγωσαν. Πηγαίνω και φτιάχνω 7000 πιάτα την ημέρα για να τα έχω αποθήκη και περιμένω να δω πότε θα ανοίξει η εστίαση στη χώρα μας για να ξεκινήσουν οι παραγγελίες», ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Γκέντζιος.
Δειλά δειλά ξεκινάει η Κύπρος- Τι ζητάει συνήθως …το Ντουμπάι
Από την πορεία της πανδημίας, σε συνδυασμό με τον εμβολιασμό και τη χαλάρωση των μέτρων, θα εξαρτηθούν και οι παραγγελίες όχι μόνο από την Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο. Όπως λέει ο βιοτέχνης γύψινων πιάτων, πριν από λίγες ώρες ήρθε το πρώτο τηλεφώνημα από την Κύπρο καθώς αναμένεται να ανοίξουν τα καταστήματα για το Πάσχα και οι επιχειρηματίες ξεκίνησαν να κάνουν προετοιμασία.
«Στένουμε πολύ πιάτο στο εξωτερικό. Τώρα, είχαμε μια πρώτη παραγγελία από Κύπρο γιατί το Πάσχα θα ανοίξουν τα καταστήματα. Και από το Ντουμπάι έχουμε σταθερούς πελάτες. Παίρνουν μεγάλες παραγγελίες μία – δύο φορές τον χρόνο, γιατί κάνουν ελληνικές βραδιές. Βέβαια, δεν είναι μόνο Έλληνες που πηγαίνουν για να διασκεδάσουν. Για παράδειγμα, πελάτης από τη Μαδρίτη της Ισπανίας διοργανώνει μία – δύο ημέρες την εβδομάδα ελληνικό γλέντι. Εκεί ξεφαντώνουν μόνο Ισπανοί», συμπληρώνει.
Ρεκόρ παραγγελιών σε σπασίματα
Μπορεί αυτό το διάστημα να έχουν «παγώσει» τα πάντα στη νυχτερινή διασκέδαση, ωστόσο ο κ. Γκέντζος θυμάται πως πριν από πέντε χρόνια, νυχτερινό μαγαζί στον Βόλο παρέλαβε μέσα σε μόλις 24 ώρες, 50.000 πιάτα για σπάσιμο! «Σε ένα μπουζουξίδικο στον Βόλο πηγαίναμε συνήθως παραγγελία 20.000 – 25.000 πιάτα και περνούσαν 10 – 15 μέρες για να μας ξαναπάρουν τηλέφωνο. Τη μία μέρα ξεφορτώσαμε με το φορτηγό και το άλλο πρωί δεχτήκαμε τηλέφωνο να τους μεταφέρουμε άλλα τόσα», εξιστορεί και συμπληρώνει πως και ένας πολύ γνωστός λαϊκός τραγουδιστής, για τομ γάμο του είχε παραγγείλει 25.000 πιάτα για να γλεντήσει με τους καλεσμένους του.
