Η Άλκηστη Πρωτοψάλτη μίλησε για την την τρίωρη, εν κινήσει συναυλία του περασμένου Σαββάτου, στον Αθήνα 9.84.
Συζήτησε με την Μαργαρίτα Μυτιληναίου για το πώς έγινε η πρόσκληση να περάσουν από το Πρωθυπουργικό γραφείο και δίνει την απάντησή της σε επικρίσεις και σχόλια.
Όπως είπε η δημοφιλής τραγουδίστρια «Αυτή η συναυλία έγινε χωρίς πολιτικό χρώμα, αλλά με το χρώμα της καρδιάς. Σκεφτόμουν από καιρό ότι ήθελα να προσφέρω κάτι στην κοινωνία. Και επειδή δεν γινόταν να έρθει ο κόσμος σε μένα, πήγα εγώ κοντά του. Συζήτησα την ιδέα με τον Δήμαρχο Αθηναίων και το υλοποιήσαμε. Ήταν ένα μικρό “ευχαριστώ” στους συμπολίτες μου, που άντεξαν και αντέχουν. Το εγχείρημα αποδείχθηκε τεράστιο. Η ενέργεια των ανθρώπων μας καθήλωσε. Συμμετείχαμε σε κάτι που ήταν πολύ μεγαλύτερο από εμάς. Εισπράξαμε πολλή αγάπη και αποδείχθηκε για άλλη μία φορά ότι η μουσική ενώνει τους ανθρώπους. Κανείς από τους συντελεστές, τρεις μουσικοί, ένας ηχολήπτης και εγώ δε φανταζόμασταν αυτό που ζήσαμε. Συναισθήματα μεγατόνων έφυγαν και μας αγκάλιασαν από τα μπαλκόνια, από τις αυλές και τους δρόμους. Ήταν μία κινητή συναυλία 3,5 ωρών κάτω από τον ήλιο, αλλά την ένιωσα σαν να ήταν μόλις 5 λεπτά, μια έκρηξη χαράς.»
Αναφορικά με το πέρασμα από το Μέγαρο Μαξίμου, που σχολιάστηκε και από συναδέλφους της, εξηγεί ότι δεν γνώριζε εξ αρχής τις διαδρομές του φορτηγού. «Τη διαδρομή τη μάθαμε -για λόγους ασφαλείας-μία ώρα πριν ξεκινήσουμε. Όταν ήμασταν κοντά στο Κολωνάκι χτύπησε το τηλέφωνο του Δημάρχου και τον ειδοποίησαν ότι ο Πρωθυπουργός θα ήθελε να περάσουμε από εκεί για να μας ευχαριστήσει. Πήγαμε λοιπόν κι αισθάνθηκα ομολογώ μίαν αμηχανία, γιατί αντιλήφθηκα ότι δεν τηρούνταν τα μέτρα ασφαλείας.»
Όσο για το αν θα μπορούσε να αδράξει την ευκαιρία προκειμένου να θέσει τα προβλήματα των καλλιτεχνών, θα μπορούσε κανείς να πει- με δεδομένες την εν γένει στάση και τοποθέτησή της- ότι η Πρωτοψάλτη έχει δείξει ότι τα σοβαρά θα πρέπει να τίθενται σε ραντεβού, με προκαθορισμένη ατζέντα και όχι «…από την καρότσα ενός φορτηγού».
Όπως συμπληρώνει η ίδια: «Η συναυλία δεν έγινε για το Μέγαρο Μαξίμου, αλλά για την κοινωνία που αντέχει. Ήθελα να προσφέρω,αφιλοκερδώς, αυτό που μπορώ. Ήταν από τα πιο συγκινητικά αισθήματα που έχω εισπράξει ως άτομο και ως καλλιτέχνης. Μια σπάνια εμπειρία.»
