Οι «72 ώρες της φωτιάς» ήταν για την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό προσωπικά αυτές που μεσολάβησαν από το μεσημέρι της Παρασκευής όπου άρχισαν να τρέχουν οι εξελίξεις στην υπόθεση των υποκλοπών μέχρι το μεσημέρι της Δευτέρας όπου ο Κυριάκος Μητσοτάκης βγήκε στο γυαλί για να δώσει επισήμως και όχι μέσω κύκλων και… ρόμβων την κυβερνητική οπτική των γεγονότων, αλλά και για να καταθέσει το στίγμα των πολιτικών προθέσεών σε επίπεδο πρωτοβουλιών για την επόμενη ημέρα της σκοτεινής ιστορίας που του… έκατσε στη βάρδια.
Εκπλήξεις δεν είχε το διάγγελμα Μητσοτάκη αφού σύμφωνα με τα ρεπορτάζ το περασμένο Σαββατοκύριακο ήταν ήδη ενημερωμένοι ότι το damage control της κυβερνητικής κρίσης είχε ήδη ξεκινήσει με τις καρατομήσεις του γενικού γραμματέα του πρωθυπουργού, Γρηγόρη Δημητριάδη και του διοικητή της ΕΥΠ, Παναγιώτη Κοντολέοντα, με παράλληλες διαρροές από τους μηχανισμούς της Ηρώδου Αττικού ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είχε την παραμικρή ιδέα για τους χειρισμούς της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών.
Αυτά επανέλαβε και από τηλεοράσεως τη Δευτέρα ο πρωθυπουργός λέγοντας μεταξύ άλλων ότι η παρακολούθηση του Νίκου Ανδρουλάκη «δεν θα έπρεπε να έχει συμβεί», ότι ήταν ένα «λάθος» που δεν το γνώριζε και δεν θα το επέτρεπε ποτέ, ότι ο χειρισμός της υπόθεσης «υπήρξε ελλιπής» και πως «ακριβώς γι’ αυτό απομακρύνθηκε αμέσως ο διοικητής της ΕΥΠ» με την ταυτόχρονη ανάληψη της «αντικειμενικής πολιτικής ευθύνης» από τον γενικό γραμματέα του Γραφείου του Πρωθυπουργού.
Είναι ξεκάθαρο ότι στη διάρκεια του Σαββατοκύριακου που πέρασε καθώς και στον πρωινό καφέ της Δευτέρας που προηγήθηκε της δήλωσης Μητσοτάκη και στον οποίο έμπαιναν ή σβήνονταν πινελιές επιχειρημάτων, το «γαλάζιο» σχέδιο διαχείρισης της σοβούσας κρίσης χτίστηκε πάνω σε 2+1 πυλώνες:
α) Στην προσεκτική «τόσο-όσο» μετάθεση στην ΕΥΠ όλων των ευθυνών για την παρακολούθηση ενός ευρωβουλευτή που τυγχάνει και αρχηγός πολιτικού κόμματος, δίχως όμως να τσαλακώνεται ανεπανόρθωτα η συνολική εικόνα της υπηρεσίας. Απόδειξη; Η εναλλαγή της έντασης των λέξεων που χρησιμοποιήθηκαν –ο Μητσοτάκης χαρακτήρισε τις ενέργειες της ΕΥΠ, «λάθος», «υποτίμηση της πολιτικής διάστασης» αλλά και «ολίσθημα»– αλλά και την ταυτόχρονη ανάδειξη της προσφοράς της ΕΥΠ όχι μόνο «στην καθημερινή μάχη της κοινωνίας με την τρομοκρατία και το έγκλημα», αλλά και στα εθνικά θέματα (τουρκικές προκλήσεις σε Έβρο, Αιγαίο και αλλού).
β) Στην ανάδειξη του προφίλ της ειλικρίνειας του πρωθυπουργού αλλά και στην έκφραση της συναινετικής διάθεσής να υιοθετήσει διακομματικές προτάσεις που σύμφωνα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη θα ενισχύουν τη διαφάνεια στη δράση των ελληνικών μυστικών υπηρεσιών «χωρίς να εμποδίζουν την αποστολή τους». Απόδειξη ότι με το που κατατέθηκε η πρόταση Τσίπρα να ανοίξει νωρίτερα η Βουλή προκειμένου να συζητηθεί εκτάκτως στην Ολομέλεια η υπόθεση των παρακολουθήσεων ο Κυρ. Μητσοτάκης επικοινώνησε τηλεφωνικά με τον πρόεδρο του Κοινοβουλίου, Κωνσταντίνο Τασούλα, και το ΣΥΡΙΖΑϊκό αίτημα έγινε πάραυτα δεκτό.
Καρφιά…
Ο τρίτος πυλώνας ήταν σχεδόν αδιόρατος και αφορούσε τα… καρφάκια κατά της αντιπολίτευσης που περιείχε η δήλωση Μητσοτάκη, σε δοσολογία τέτοια που θα εξασφάλιζε ότι και το μήνυμα θα εκπεμφθεί και δεν θα προκληθεί περαιτέρω πολιτική όξυνση. Για παράδειγμα, η αναφορά του πρωθυπουργού ότι «η διαδικασία είχε την έγκριση ανώτατης εισαγγελέως, όπως ακριβώς ορίζει η διάταξη που ψηφίστηκε το 2018 από την προηγούμενη κυβέρνηση» ερμηνεύεται ως απόπειρα να χρεωθεί στον ΣΥΡΙΖΑ έστω και ένα μίνιμουμ ευθύνης των κακώς κειμένων στα πρωτόκολλα με τα οποία κάνει τη «δουλειά» της η ΕΥΠ. Το άλλο καρφί, αυτή τη φορά με αποδέκτη το ΠΑΣΟΚ, ήταν η υποσημείωση του Κυρ. Μητσοτάκη ότι η υπόθεση «δεν πρέπει να μετατραπεί σε κατασκοπευτικό σήριαλ προς κομματική κατανάλωση».
…και μήνυμα
Αυτό το τελευταίο, πάντως, περί «κομματικής κατανάλωσης» δεν νιώθουν στην κυβέρνηση ότι θα αποσοβηθεί. Ακόμη και η τετράδα των που πρότεινε και «πέρασε» η κυβέρνηση με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για το ουσιαστικό λίφτινγκ της ΕΥΠ (ενίσχυση λογοδοσίας της ΕΥΠ, αναβάθμιση του ρόλου του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, θωράκιση του πλαισίου νομίμων επισυνδέσεων για πολιτικά πρόσωπα, αλλαγές στο εσωτερικό της Υπηρεσίας Πληροφοριών) βρήκαν τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΚΟ-ΚΙΝΑΛ στα κάγκελα. Στην Κουμουνδούρου ξεπέρασαν τα όρια αποκαλώντας τον πρωθυπουργό «κοινό πολιτικό απατεώνα», ενώ στη Χαριλάου Τρικούπη ο Νίκος Ανδρουλάκης έβαλε ευθέως και σε υψηλούς τόνους κατά του Κυρ. Μητσοτάκη ισχυριζόμενος ότι ο πρωθυπουργός και η Ν.Δ. προσπάθησαν να θέσουν αυτό και το ΠΑΣΟΚ «σε ομηρία» προς ικανοποίηση «σκοτεινών σκοπών».
Υπό αυτές τις συνθήκες, στο Μαξίμου και στην οδό Πειραιώς «ζύγισαν» ότι δεν υπάρχει πλέον κανένα σημείο επαφής με το ΠΑΣΟΚ και τον αρχηγό του. Εισπράττοντας, δε, την επαναλαμβανόμενη άρνηση του Ν. Ανδρουλάκη να ενημερωθεί σε προσωπικό επίπεδο (σ.σ. λένε ανοιχτά στη Ν.Δ. ότι το κάνει για να συντηρήσει το ζήτημα στην επιφάνεια και να εισπράξει επικοινωνιακά οφέλη) είπαν την Τέταρτη την τελευταία τους κουβέντα: δια στόματος Οικονόμου η κυβέρνηση τόνισε ότι δεν θα δώσει συνέχεια στη «στείρα ανταλλαγή δηλώσεων». «Από την πρώτη στιγμή που πληροφορήθηκε το ζήτημα, η κυβέρνηση το δημοσιοποίησε και επεδίωξε απολύτως θεσμικά δια του υπουργού Επικρατείας να επικοινωνήσει με τον κ. Ανδρουλάκη προκειμένου να ενημερωθεί από τον νέο διοικητή της ΕΥΠ» εξήγησε ο spokesman της κυβέρνησης και κατέληξε: «Ο κ. Ανδρουλάκης εξακολουθεί να αρνείται. Αντ’ αυτού με καθημερινές δηλώσεις του, επιχειρεί την εργαλειοποίηση ενός, όντως, πολύ σημαντικού θέματος. Η κυβέρνηση δεν θα συνεχίσει αυτή τη στείρα ανταλλαγή δηλώσεων. Η συνέχεια θα δοθεί, όπως έχει ήδη ανακοινωθεί, στη Βουλή».
Και αυτό όπως λένε άνθρωποι του γαλάζιου οικοσυστήματος είναι ένα μήνυμα που έχει ως αποδέκτες και τη μείζονα και την ελάσσονα αντιπολίτευση.
