Δυο μοναχοί σε ένα ερημικό μοναστήρι συνομιλούν:
Λέει – α: Δεν κάθεσαι να σε απαυτώσω εδώ στην ερημιά που δεν περνάει και η ώρα
Απαπα. Δεν είμαι τέτοιος εγώ. Ακου εκεί … απαντά ο Β.
Α: Έλα μωρέ τώρα με μια φορά δεν γίνεσαι ποuστης.
ΒΒΒ : Είπαμε δεν κάθομαι.
Α: Ρε συ μια φορά θα σε γ$$σω μόνο μη φοβάσαι ότι θα γίνεις ποuστης.
Τέλος πάντων με τα πολλά πολλά τον έπεισε και έγινε ότι έγινε …
Την άλλη μέρα:
Α: Πως πάει καλά. Ξέρεις τι λέω; Να επαναλάβουμε τα χθεσινά.
ΒΒΒ: Α δεν είσαι καλά.
Α: Μα μην τρελαίνεσαι, με δυο φορές νομίζεις πως θα γίνεις ποuστης; Στο λέω εγώ δεν θα γίνεις.
ΒΒΒ: Είπαμε δεν το ξανακάνω. Το έκανα μια φορά και τελείωσε.
Α: Εγώ επιμένω, με δυο φορές δεν γίνεσαι ποuστης.
Και όπως και πριν μετά από αρκετές διαβουλεύσεις, τον πείθει και κάθεται.
