Συζητούσαν δυο φίλοι και κάποια στιγμή λέει ο ένας στον άλλον:
– Έχεις εξομολογηθεί τώρα τελευταία;
– Πώς σου ήρθε τώρα αυτό ρε συ;
– Έτσι σκεφτόμουν χθες διάφορα…. Εγώ πάντως θα σου πρότεινα να πας.
– Δε θά’ σαι καλά! Από το δημοτικό έχω να πάω.
– Εεεε, κοίτα στο ζητάω σαν χάρη. Θέλω να απασχολήσεις αύριο για λίγο τον παπά, για να πάω με την παπαδιά.
– Πες το ρε συ και παραξενεύτηκα τι σε έπιασε με την εξομολόγηση ξαφνικά! Αν είναι έτσι, θα πάω.
Την επόμενη μέρα λοιπόν, πάει στον παπά να εξομολογηθεί.
Κατά τη διάρκεια της εξομολόγησης όλο θυμόταν και κάποια αμαρτία ξεχασμένη, κάποια καινούρια και συνέχιζε να τα λέει στον παπά. Κάποια στιγμή, όμως, δεν άντεξε και λέει:
– Παπά μου, τώρα που ξεμολογιέμαι, διαπράττω και νέα αμαρτία.
– Τι εννοείς τέκνον μου;
– Ε, να! Τόση ώρα κάνω πλάτες στον φίλο μου και σε καθυστερώ για να πάει αυτός με την παπαδιά σου! Συγχώρεσέ με!
Και ο παπάς ήρεμος του λέει:
– Η γυναίκα σου, τέκνον μου, ζει;;;
– Μα φυσικά πάτερ μου!!!
