Ήταν η κοκκινοσκουφίτσα και ήθελε να πάει στη γιαγιά της, για να μη συναντήσει όμως τον κακό το λύκο πήγε από την εθνική οδό για να κάνει οτοστόπ μπας και σταματήσει κάποιος χριστιανός να τη πάει μέχρι εκεί.
Κάνει λοιπόν την αρχή αλλά δεν σταματάει κανένας, ώσπου να σου μια φεράρι που σταματάει απότομα. ανοίγει την πόρτα και μπαίνει μέσα. ο τύπος που την οδηγούσε ήταν ένας νευρόσπαστος που άρχισε να της μιλάει άσχημα:
«Κλείσε την πόρτα μωρή!», η κοκκινοσκουφίτσα παραξενεμένη και φοβισμένη την κλείνει. βάζει μπρος το αμάξι ο τύπος και φεύγουν. στο δρόμο λοιπόν η κοκκινοσκουφίτσα άρχισε τις ερωτήσεις:
«Γιατί είστε τόσο νευρικός;»
«Γιατί έτσι γουστάρω», της απαντάει.
«Δεν μπορεί, κάτι θα σας απασχολεί…», λέει εκείνη.
«Έχω και εγώ τα προβλήματα μου θα σκάσεις;».
«Και τι προβλήματα έχετε;» συνεχίζει.
«Με τη δουλειά μου, θα το βουλώσεις μωρή σακαφιόρα και να με αφήσεις να οδηγήσω;», η κοκκινοσκουφίτσα περίεργη όπως ήταν συνέχισε δειλά να τον ρωτάει:
«Και τι δουλειά κάνετε;».
«Είμαι παραγωγός ραδιοφώνου θα σκάσεις;».
«Και τι ακριβώς σημαίνει αυτό;».
Συνεχίζει ακάθεκτη να τον ρωτάει:
«Δεν βάζεις μυαλό εσύ ε; Περνούν κάτι μαλακισμένα σαν και εσένα και κάνουν αφιερώσεις ευχαριστημένη;». Σε κάποια φάση το αυτοκίνητο σταματάει κατεβαίνει ο τύπος πηγαίνει σε ένα δέντρο εκεί κοντά, κατεβάζει τα παντελόνια και της φωνάζει να πλησιάσει. η κοκκινοσκουφίτσα δειλά-δειλά πλησιάζει… «Ξεκίνα!», της φωνάζει.
«Τι να ξεκινήσω;», ρωτάει.
«Έλα μη κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις!», κοιτάει η κοκκινοσκουφίτσα με απορία και λέει:
«Επειδή είναι η πρώτη μου φόρα αν κάνω κάποιο λάθος δεν θα μου φωνάξετε εντάξει;».
«Ξεκίνα!», φωνάζει αγριεμένος. η κοκκινοσκουφίτσα το πιάνει, το κοιτάει και αρχίζει: «Φου! φου! καλά το κάνω; φου! φου! αφιερώνω στη γιαγιά μου».
