Υπουργός κυβερνώντος κόμματος κάνει περιοδεία. Επισκέπτεται ένα σχολικό συγκρότημα και ακούει τα παράπονα των δασκάλων και των μαθητών:
Κύριε υπουργέ, δεν έχουμε πετρέλαιο για θέρμανση και έρχεται βαρύς χειμώνας…
Κύριε υπουργέ, δεν μας χωράνε οι αίθουσες, τα μισά θρανία είναι χαλασμένα, τα περισσότερα τζάμια είναι σπασμένα…
Αφού ακούει διάφορα τέτοια, τους λέει:
Μην ανησυχείτε όλα θα γίνουν το συντομότερο δυνατόν.
Μπαίνει στην Μερσεντές και πάει στον επόμενο σταθμό, στις τοπικές φυλακές.
Ακούει και εκεί πολλά παράπονα.
Κύριε υπουργέ, θέλουμε καλύτερο φαγητό, περισσότερα κλινοσκεπάσματα, πιο πολύ προσωπικό γιατί δεν επαρκούμε…
Θα γίνουν όλα όσα ζητάτε, μην ανησυχείτε.
Μπαίνει στην Μερσεντές και καθώς φεύγουν, αρχίζει να δίνει οδηγίες στον γραμματέα του.
Λοιπόν, Κώστα. Στο σχολείο στείλε ένα συνεργείο να μπαλώσει μερικές τρύπες και να βάλει μερικά τζάμια, αλλά τίποτε άλλο.
Μετά στείλε ένα συνεργείο στις φυλακές να φτιάξει: πισίνα, χαμάμ, τζακούζι, σάουνα, αίθουσα για διασκέδαση με 50άρα τηλεόραση, φλίπερ…
Μένει κάγκελο ο γραμματέας.
Μα κύριε υπουργέ, τι είναι αυτά που λέτε;
Και απαντά ο υπουργός:
Κοίτα Κωστάκη. Σχολείο πήγαμε και δεν θα ξαναπάμε…….
Στην φυλακή όμως δεν ξέρεις πότε θα μπούμε… Κατάλαβες;
