Ευαγγέλιο: ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ Β/ 1 – 12
1 Καί εισήλθε πάλιν εις Καπερναούμ δι ημερών καί ηκούσθη ότι εις οίκόν εστι.
2 καί ευθέως συνήχθησαν πολλοί, ώστε μηκέτι χωρείν μηδέ τά πρός τήν θύραν καί ελάλει αυτοίς τόν λόγον.
3 καί έρχονται πρός αυτόν παραλυτικόν φέροντες, αιρόμενον υπό τεσσάρων.
4 καί μή δυνάμενοι προσεγγίσαι αυτώ διά τόν όχλον, απεστέγασαν τήν στέγην όπου ήν, καί εξορύξαντες χαλώσι τόν κράβαττον εφ ώ ο παραλυτικός κατέκειτο.
5 ιδών δέ ο Ιησούς τήν πίστιν αυτών λέγει τώ παραλυτικώ Τέκνον, αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου.
6 ήσαν δέ τινες τών γραμματέων εκεί καθήμενοι καί διαλογιζόμενοι εν ταίς καρδίαις αυτών
7 Τί ούτος ούτως λαλεί βλασφημίας; τίς δύναται αφιέναι αμαρτίας ει μή είς ο Θεός;
8 καί ευθέως επιγνούς ο Ιησούς τώ πνεύματι αυτού ότι ούτως αυτοί διαλογίζονται εν εαυτοίς είπεν αυτοίς Τί ταύτα διαλογίζεσθε εν ταίς καρδίαις υμών;
9 τί εστιν ευκοπώτερον, ειπείν τώ παραλυτικώ, αφέωνταί σου αι αμαρτίαι, ή ειπείν, έγειρε καί άρον τόν κράβαττόν σου καί περιπάτει;
10 ίνα δέ ειδήτε ότι εξουσίαν έχει ο υιός τού ανθρώπου αφιέναι επί τής γής αμαρτίας – λέγει τώ παραλυτικώ
11 Σοί λέγω, έγειρε καί άρον τόν κράβαττόν σου καί ύπαγε εις τόν οίκόν σου.
12 καί ηγέρθη ευθέως, καί άρας τόν κράβαττον εξήλθεν εναντίον πάντων, ώστε εξίστασθαι πάντας καί δοξάζειν τόν Θεόν λέγοντας ότι Ουδέποτε ούτως είδομεν.
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ Β/ 1 – 12
1 Καί ύστερα από μερικάς ημέρας εμβήκε πάλιν εις τήν Καπερναούμ καί έγινε γνωστόν, ότι είναι εις κάποιαν οικίαν. 2 Καί αμέσως εμαζεύθησαν πολλοί, ώστε αφού εγέμισεν η οικία, νά μή χωρούν πλέον τόν λαόν ούτε τά πλησίον τής θύρας μέρη. Καί τούς εδίδασκε τόν λόγον τού Θεού.
3 Καί έρχονται πρός αυτόν καί τού έφεραν κάποιον παραλυτικόν, πού τόν εσήκωναν επάνω εις κρεββάτι τέσσαρες. 4 Καί επειδή δέν ημπορούσαν εξ αιτίας τού πλήθους τού λαού νά τόν πλησιάσουν, εξεσκέπασαν τήν σκέπην εις τό μέρος, όπου ο Κύριος ευρίσκετο καί, αφού ήνοιξαν τρύπαν, έρριψαν κάτω σιγά τό κρεββάτι, επί τού οποίου ήτο εξαπλωμενος ο παραλυτικός.
5 Όταν δέ ο Ιησούς είδε τήν πίστιν, πού είχαν καί ο παραλυτικός καί εκείνοι πού τόν έφεραν, λέγει εις τόν παραλυτικόν, ο οποίος ευρίσκετο εις ανησυχίαν, μήπως αι αμαρτίαι του γίνουν εμπόδιον εις τήν θεραπείαν του τέκνον, σού έχουν συγχωρηθή αι αμαρτίαι σου, αι οποίαι είναι καί η αιτία τής σωματικής σου παραλύσεως. 6 Ήσαν δέ μερικοί από τούς γραμματείς, οι οποίοι εκάθηντο εκεί καί διελογίζοντο εις τό εσωτερικόν των καί εις τάς διανοίας των 7 Διατί ο άνθρωπος αυτός ομιλεί έτσι καί εκστομίζει βλασφημίας; Ποίος άλλος ημπορεί νά συγχωρή αμαρτίας, παρά μόνον ένας, ο Θεός;
8 Καί αμέσως ο Ιησούς αντελήφθη υπερφυσικώς μέ τό φωτιζόμενον από τήν θεότητά του πνεύμα του, ότι αυτοί διαλογίζονται μέσα τους έτσι, καί τούς είπε Διατί δέχεσθε καί κυκλοφορείτε τέτοιους λογισμούς μέσα εις τάς καρδίας σας; 9 Τί είναι ευκολώτερον, τό νά είπω εις τόν παραλυτικόν είναι συγχωρημέναι αι αμαρτίαι σου ή νά τού είπω, σήκω καί πάρε εις τόν ώμον σου τό κρεββάτι σου καί περιπάτει; Σείς θεωρείτε δυσκολώτερον τό τελευταίον τούτο.
10 Διά νά μάθετε λοιπόν, ότι ο υιός τού ανθρώπου, ο Μεσσίας, ο μοναδικός εκπρόσωπος τής ανθρωπότητος, ο οποίος θά έλθη καί πάλιν επί τών νεφελών ως Κριτής ένδοξος, έχει εξουσίαν νά συγχωρή επί τής γής αμαρτίας – τότε ο Κύριος λέγει εις τόν παραλυτικόν 11 Εις σέ, πού πιστεύεις, ομιλώ σήκω καί πάρε εις τόν ώμον σου τό κρεββάτι σου καί πήγαινε εις τόν οίκον σου.
12 Καί εσηκώθη αμέσως καί αφού επήρε τό κρεββάτι του εβγήκεν από τό σπίτι εκείνο εμπρός εις όλους, ώστε τόν είδαν μέ τά μάτια των καί κατεπλάγησαν όλοι καί εδόξασαν τόν Θεόν λέγοντες, ότι ποτέ έως τώρα δέν είδαμεν έτσι, παραλυτικός μέ μίαν προσταγήν νά σηκώνεται αμέσως υγιής καί νά περιπατή.
