Πολιτικά οι δύο μείζονες δικαστικές υποθέσεις στο επίκεντρο των οποίων βρίσκεται η πρωθυπουργική θητεία του Κώστα Καραμανλή έχουν κλείσει.
Το παραπεμπτικό βούλευμα για το σχέδιο «Πυθία» και τις υποκλοπές κατά της κυβέρνησής του τον δικαιώνει απολύτως. Οι δικαστές, μετά την αυτεπάγγελτη έρευνα που διετάχθη βάσει αδιάσειστων αποδείξεων, κατέληξαν ότι υπήρξαν σχέδιο αποσταθεροποίησης της χώρας και απόπειρα στέρησης του πρωθυπουργού από τις εξουσίες του.
Η «Πυθία» δεν περιορίζεται άλλωστε στο φερόμενο σχέδιο δολοφονίας του Κώστα Καραμανλή, η οποία επιχειρήθηκε εν τέλει με την πυροδότηση εκρηκτικού μηχανισμού από την οδό Κόνιαρη όπου περνούσε καθημερινά το αυτοκίνητό του.
Ως «Πυθία» νοείται όλο το «πανηγύρι» που άρχισε το καλοκαίρι του 2007 εναντίον της εκλεγμένης κυβερνήσεως του τόπου μετά την υπογραφή του South Stream στην Κωνσταντινούπολη.
«Πανηγύρι» ίσον φωτιές στην Ηλεία, κατασκευασμένο σκάνδαλο δομημένων ομολόγων (άπαντες αθωώθηκαν), κομιστής – DVD και Ζαχόπουλος, απαγωγές επιχειρηματιών, υποκλοπές, Βατοπαίδι, Δεκέμβριος 2008 κ.λπ. Για όλα αυτά το βούλευμα είναι αποκαλυπτικότατο. Μπράβο στον ανακριτή Φούκα και στους δικαστές που αψήφησαν παρασκηνιακές απειλές – ο Φούκας τα γράφει στο πόρισμά του.
Το βούλευμα για την υπόθεση της αλλοίωσης του ελλείμματος του 2009 πάλι δικαιώνει εν μέρει τον Κώστα Καραμανλή. Αθωώνει μεν τον πρώην διοικητή της ΕΛ.ΣΤΑΤ. Ανδρέα Γεωργίου στη βάση και εκτιμήσεων ότι εκτελούσε εντολές της Eurostat, αλλά για τον ιστορικό του μέλλοντος θα έχει τεράστια αξία μια αντιπαραβολή: η αντιπαραβολή του κειμένου της εισήγησης του εφέτη Κωσταρέλου -η οποία ήταν καταπέλτης κατά του κ. Γεωργίου πως αλλοίωσε το έλλειμμα- και της πλειοψηφίας του δικαστηρίου που αθώωσε αμετάκλητα τον κ. Γεωργίου. Καταλαβαίνουμε όλοι τι συνέβη.
Πολιτικά, λοιπόν, ο Καραμανλής είναι δικαιωμένος και για την υπόθεση «Πυθία» και εν μέρει για το έλλειμμα του 2009. Η ελληνική Δικαιοσύνη «έγραψε». Προς τούτο μικρά αξία έχει η ποινική τύχη ενός εκάστου. Το βούλευμα για τις υποκλοπές και την «Πυθία» προσφέρεται για τον ιστορικό του μέλλοντος προκειμένου να καταλάβει τι παθαίνει σε αυτόν τον τόπο όποιος ηγέτης δοκιμάζει το πείραμα της εθνικής ανεξαρτησίας.
Τούτων δοθέντων, λοιπόν, είναι ακατανόητο το άγχος της διοίκησης της ΕΥΠ να παρέμβει στην δίκη για το «σχέδιο Πυθία» προκειμένου να αμφισβητήσει το φερόμενο σχέδιο δολοφονίας του Καραμανλή.
Πρώτον, διότι η υπόθεση «Πυθία» έχει τεθεί στο αρχείο των αγνώστων δραστών. Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών απεφάνθη ότι εφαρμόστηκε το σχέδιο αλλά δράστες δεν εντοπίστηκαν. Το κατηγορητήριο έχει ως βασικό θέμα τις υποκλοπές, τη δολοφονία Τσαλικίδη και τη διαρροή εγγράφων της ΕΥΠ προς συνεργάτες του ΓΑΠ. Οχι το σχέδιο δολοφονίας. Για ποιον λόγο λοιπόν εκτίθεται η παρούσα διοίκηση της ΕΥΠ με τόσο χοντροκομμένο τρόπο;
Δεύτερον, διότι η παρέμβαση στη συγκεκριμένη δίκη δημιουργεί την παρεξήγηση ότι μια ελληνική υπηρεσία πληροφοριών ενδιαφέρεται ζωηρά για την τύχη ενός ξένου υπηκόου και μάλιστα σημαίνοντος στελέχους αλλοδαπών υπηρεσιών, καθώς και για την τύχη ενός πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ που κατηγορείται. Δημιουργείται επίσης η παρεξήγηση ότι η υπηρεσία δεν ενδιαφέρεται για την τύχη ενός νεκρού, την τύχη του νεκρού των υποκλοπών, ο οποίος, σύμφωνα με απόφαση του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στραγγαλίστηκε. Τι λάθη είναι αυτά από τόσο έμπειρους;
Βεβαίως αντιληπτόν. Κατανοητοί οι συσχετισμοί δυνάμεων. Εχω πλήρη επίγνωση σε ποια χώρα ζω. Κατανοητό το ενδιαφέρον για τον κατηγορούμενο. Είναι θρύλος στην υπηρεσία του, καθώς με την υπόθεση «δίχτυ» και τα όπλα που βρήκε στην ιρακινή πρεσβεία στην Αθήνα το 2003 βοήθησε τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους να κηρύξει τον πόλεμο στον Σαντάμ.
Αυτό που δεν είναι κατανοητό είναι η έλλειψη τακτ. Οι απαιτήσεις να κάνει δήλωση ο πρώην πρωθυπουργός πως δεν έγινε και τίποτα. Οι παρεμβάσεις για να απαξιωθούν – φοβηθούν οι μάρτυρες στη σημερινή δίκη. Και, βεβαίως, η απόπειρα εμπλοκής του Προέδρου της Δημοκρατίας στην υπόθεση με την κατηγορία ότι τάχα απέκρυψε έγγραφο της ΕΥΠ για να… ηρωοποιηθεί ο Καραμανλής. Η έρευνα διετάχθη αυτεπαγγέλτως το 2011 και βασίστηκε σε στοιχεία που απαίτησε η Δικαιοσύνη από τις μετέπειτα διοικήσεις της ΕΥΠ – μάλιστα δεν δόθηκαν όλα!
Οσο για τις υποκλοπές, η αιτία που οδήγησε να ανοίξει ξανά ο φάκελος που ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος είχε θέσει στο αρχείο ως εισαγγελέας είναι η απόφαση του ΠΑΣΟΚ να συστήσει εξεταστική επιτροπή το 2010 με πρωτοβουλία του Μιλτιάδη Παπαϊωάννου. Αν ο Basil κάθεται σήμερα στο σκαμνί, το ΠΑΣΟΚ φταίει που άνοιξε την υπόθεση με μύχιο πόθο να αθωώσει την NSA. Ουδείς άλλος!
Σε όλο το επίδικο διάστημα από το 2009 μέχρι σήμερα ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, μολονότι υπέστη ό,τι υπέστη, δεν έκανε το παραμικρό για να δηλητηριάσει τις σχέσεις Ελλάδος – ΗΠΑ. Σιώπησε. Απλώς λειτούργησαν οι θεσμοί στην Ελλάδα. Με αυτό που συνέβη όμως χθες οι σχέσεις διαταράσσονται. Διότι απλώς η διοίκηση της ΕΥΠ εκτίθεται υπέρ ξένου υπηκόου. Και αυτά ο λαός τα βλέπει προεκλογικώς, αγαπητέ Αλέξη Τσίπρα. Και χρεώνει.
Ειλικρινώς απορώ: Μα τέτοιος ερασιτεχνισμός! Για ποιον λόγο; Φοβάται κανείς κάτι για το μέλλον; Βεβαίως -κλείνω- η εξέλιξη είχε και ένα καλό: Για να χτυπηθεί ο Καραμανλής «βγήκε» στο φως όλο το δίκτυο. Στο ίδιο μέτωπο εναντίον του συντάχθηκαν εφημερίδες κατηγορουμένων για κακουργήματα μαζί με δήθεν αριστερές ανεξάρτητες φωνές ενημέρωσης που ευθυγραμμίζονται με το βαθύ κράτος των υπηρεσιών. Όχι και άσχημα. Δοξάστε τους.
Πηγή: εφημερίδα «Δημοκρατία»
