…”Η αρετή της Δημοκρατίας είναι ότι ο οποιοσδήποτε μπορεί να γίνει πρωθυπουργός, όπως έλεγε ο Κίσσινγκερ. Αλλά αυτό είναι και το ελάττωμά της…”.
Τάδε έφη ο εκλεκτός συνάδελφος, Γιάννης Πρετεντέρης, σήμερα, στη στήλη του στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ”. Πρόκειται για το συμπέρασμα της κριτικής του για το πρόσφατο ταξίδι Τσίπρα στις ΗΠΑ. Είναι “ελάττωμα της Δημοκρατίας”, λοιπόν, να μπορεί ο καθένας να γίνει Πρωθυπουργός. Και ΕΙΔΙΚΑ κάποιος που δεν ανήκει στην “κοσμοπολίτικη πολιτική τάξη”, λέει ο συμπαθής αρθρογράφος.
…Που δεν είναι όπως εκείνοι που κυβέρνησαν τη χώρα από το 1974 και μετά. Οι οποίοι είχαν ζήσει έξω, σε κοσμοπολίτικες Αυλές και ήξεραν, βρε αδελφέ, πώς να βγουν από το αυτοκίνητο, πώς να δώσουν το χέρι, πώς να περπατήσουν, πώς να σταθούν, πώς να μιλήσουν. Που ήξεραν τι μαχαιροπήρουνο κρατήσουν τρώγοντας τη γλασαρισμένη πάπια με κουμ κουάτ και τα ψητά φιλέτα σολομού με κρούστα πεκορίνο-πέστο βασιλικού.
…Ως εκ τούτου, ως καταλληλότερος Πρωθυπουργός, αναδεικνύεται, βάσει των κριτηρίων του κ. Πρετεντέρη, ο Λουδοβίκος ο 16ος.
…Ή, έστω, ο κ. Χρήστος Ζαμπούνης.