Χθες, τα Μέσα Ενημέρωσης της Τουρκίας έπαιζαν συνεχώς εικόνες από την καθέλκυση της πρώτης φρεγάτας κλάσης “Istanbul” (ή Κωνσταντινούπολη στα ελληνικά), που κατά ορισμένους στέλνει μηνύματα της Τουρκίας περί προκλήσεων για το δόγμα της «γαλάζιας πατρίδας» επιδεικνύοντας ως «κατακτητής» το «λάφυρο» της βασιλεύουσας.
Ο κατά γενική ομολογία καλοκουρδισμένος μηχανισμός προπαγάνδας της Τουρκίας διαφήμισε ότι το πλοίο αποτελεί σχεδόν ένα θαύμα της ναυπηγικής, με οπλικά συστήματα που δεν φέρει κανένα άλλο παγκοσμίως. Και η αλήθεια είναι αυτή!
Διότι κανένα στον 21ο αιώνα πλοίο εκτοπίσματος 3.000 τόνων δεν θεωρείται φρεγάτα αλλά αλλά κορβέτα! Και πώς να μην είναι άλλωστε αφού στην ουσία βασίζεται στην τουρκική κορβέτα κλάσης ADA, η οποία μεγάλωσε κατά λίγο φθάνοντας τα 113 μέτρα μήκος.
Επιπλέον, ο λόγος που την κάνει μοναδική κορβετο-φρεγάτα παγκοσμίως είναι διότι είναι το μοναδικό πλοίο που φέρει τουρκικής κατασκευής οπλικά συστήματα, τα οποία στα χαρτιά μπορεί να είναι υποσχόμενα, όμως στο πεδίο δεν έχουν δοκιμαστεί ποτέ ενώ οι αναφορές ακόμη και από ασκήσεις κάθε άλλο παρά καλές ή έστω υποσχόμενες εντυπώσεις έχουν αφήσει.
Μερικά αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά του πλοίο είναι ότι αναπτύσσει μέγιστη ταχύτητα 29+ κόμβων (το επισημαίνουμε διότι πλοία που προτείνονται στο Πολεμικό Ναυτικό, όπως οι Belharra, αναπτύσσουν 27 κόμβους, με πολλούς να υποστηρίζουν ότι δεν ξεπερνούν τους 24), έχει μέγιστη εμβέλεια δράσης με οικονομική ταχύτητα 14ων κόμβων τα 5.700 μίλια και μέγιστη επιχειρησιακή διάρκεια 15 μέρες χωρίς ανεφοδιασμό. Μπορεί να φιλοξενήσει 2 ελικόπτερα τύπου Seahawk S70 (ένα στο υπόστεγο κι ένα στο deck) και μπορεί να επιχειρήσει σε κατάσταση θαλάσσης 5, δηλαδή κύμα 2,5 με 4 μέτρα.
Σε ότι αφορά τα οπλικά του, φέρει διάφορα συστήματα κατασκευασμένα στην Τουρκία, αμφιβόλου αξιοπιστίας κι επιδόσεων. Γιατί το εγχώριας κατασκευής αντιπυραυλικό σύστημα “Atmaca” όπως και το σύστημα τερματικής άμυνας “Gokdeniz” γνωρίζουμε μόνο πώς τα… πάνω βάσει κάποιων καλοσκηνοθετημένων βίντεο που έχουν δώσει στην δημοσιότητα. Ακόμη και τα πολυβόλα είναι τουρκικής κατασκευής, της Aselsan.
Η φρεγάτα δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη, αφού εκκρεμεί να τοποθετηθεί το VLS (αυτόνομο σύστημα κατακόρυφης εκτόξευσης πυραύλων) που θα έχει 16 κελιά (σ.σ. οι TICO, που έχει γίνει λόγος ως πλοία ενδιάμεσης λύσης από τις ΗΠΑ για την Ελλάδα έχουν 122 κελιά).
Η σειρά των συγκεκριμένων «φρεγατών» θα ονομαστεί “i” επειδή όλα τα πλοία της κλάσης θα φέρουν ονόματα που ξεκινούν με αυτό το γράμμα, δηλαδή Istanbul, Izmir, Izmit και Icel.
Στο δια ταύτα. Είναι γεγονός ότι η Τουρκία, τώρα με τις “i” και νωρίτερα με τις κορβέτες κλάσης ADA δημιουργεί έναν συμπαγή στόλο νεότευκτων πλοίων. Η ομοιογένεια στα οπλικά αλλά και τα συστήματα επικοινωνίας κι εντοπισμού επίσης δημιουργούν ένα συγκριτικό πλεονέκτημα. Αυτά δεν είναι, όμως, δεδομένα που θα πρέπει να εκληφθούν ως θανάσιμη απειλή από την Ελλάδα αλλά ως πρόκληση για το αύριο του Πολεμικού μας Ναυτικού, στο οποίο πρέπει φέτος να δοθεί το μεγαλύτερο βάρος των εξοπλισμών. Πρέπει μέχρι τον Μάρτιο να έχει υπάρξει μία οριστική απόφαση, η οποία θα περιλαμβάνει την απόκτηση 4 νέων φρεγατών, την απόκτηση 2 πλοίων ενδιάμεσης λύσης, την αναβάθμιση των 4 ΜΕΚΟ, την υπαγωγή σε ναυπηγικό πρόγραμμα για το μέλλον του ΠΝ και την προώθηση προγράμματος κορβετών, που θα αντικαταστήσουν τις 40χρονες και πλέον Πυραυλακάτους τύπου LA COMBATTANTE.
Κι αν κάποιος πει «ναι, μα είναι πολλά», η απάντηση είναι ότι η τελευταία φορά που δόθηκε εντολή αναβάθμισης του Στόλου ήταν το μακρινό 2002 με τις ΤΠΚ τύπου Super Vita ενώ οι φρεγάτες ΜΕΚΟ παραγγέλθηκαν το 1989! Πλέον η πολιτεία πρέπει να βάλει το χέρι βαθιά στην τσέπη αλλά και για πρώτη φορά να φτιάξει ένα μακρόπνοο πρόγραμμα για το ναυτικό που θέλουμε να έχει η χώρα το 2035!
Του Χρήστου Μαζανίτη
