Εξεγείρονται οι τούρκοι αναλυτές και κραδαίνουν το casus belli της Αγκυρας σε περίπτωση που η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα ακόμα και νότια της Κρήτης.
Ρόλο εμπρηστή έχουν αναλάβει οι αναλυτές στην Τουρκία,απειλώντας για… λογαριασμό της τουρκικής κυβέρνησης με πόλεμο την Ελλάδα εάν επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια ακόμα και νότια της Κρήτης.
«Κόκκινη γραμμή»
Ο τούρκος αναλυτής Αμπντουλάχ Αγάρ μιλά στον τηλεοπτικό σταθμό CNNTuRK για το ενδεχόμενο η Ελλάδα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα νότια της Κρήτης και, μεταξύ άλλων, λέει:
«Εμείς με απόλυτο τρόπο την επέκταση ακόμα και για ένα μέτρο πέραν των έξι μιλίων τη θεωρούμε ως παραβίαση της κυριαρχίας της Τουρκίας. Για την ακρίβεια αποτελεί βιασμό της κυριαρχίας».
Τονίζει ότι «Από τη σκοπιά μας, αυτό αποτελεί κόκκινη γραμμή και η Τουρκία στο παρελθόν έχει δείξει τη βούλησή της».
Και προσθέτει: «Προσέξτε, η Ελλάδα δεν είναι μία χώρα η οποία κινείται με βάση τη δική της ελεύθερη βούληση. Αυτό είναι και η επικίνδυνη πλευρά αυτής της ιστορίας».
Το casus belli του 1995
Στο ίδιο θέμα αναφέρεται και ρεπορτάζ του τουρκικού τηλεοπτικού σταθμού Haber Global:
«Η ένταση στις σχέσεις με την Ελλάδα πάντοτε ήταν υψηλή, αλλά μπορεί να φτάσει σε απίστευτο σημείο. Διότι υπάρχει ο ισχυρισμός για σχέδιο επέκτασης των χωρικών υδάτων της Ελλάδας».
Τονίζει ότι «Σύμφωνα με την είδηση, η κυβέρνηση Μητσοτάκη τον Μάρτιο θα επεκτείνει τα χωρικά ύδατα στα νότια και στα δυτικά της Κρήτης στα 12 μίλια».
Και υπενθυμίζει: «Γνωρίζετε πως σε περίπτωση που η Ελλάδα κάνει αυτό το βήμα, υπάρχει απόφαση της Βουλής του 1995, πως η Τουρκία θα το θεωρήσει ως αιτία πολέμου».
Στη συνέχεια, η Ελλάδα εμφανίζεται ως επιτιθέμενη, με βάση τα τετελεσμένα που επιχειρεί να διαμορφώσει η τουρκική κυβέρνηση.
«Βλέψεις στη Γαλάζια Πατρίδα»
«Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Μητσοτάκης έχει βλέψεις στη Γαλάζια Πατρίδα. Θέλει να παίξει το χαρτί των 12 μιλίων που αποτελεί αιτία πολέμου», σημειώνει.
Για ν’ «αποκαλύψει» στους τούρκους τηλεθεατές ότι «Στόχος είναι να περιοριστεί η αποκλειστική οικονομική ζώνη όπως αυτή καθορίστηκε από το μνημόνιο μεταξύ Λιβύης και Τουρκίας».
