Ως ευκαιρία για «ξέπλυμα» της Τουρκίας
αντιμετωπίζουν την ουκρανική κρίση οι γνωστοί «κύκλοι» των υπερμάχων του κατευνασμού στη χώρα μας, ζητώντας μας να ξεχάσουμε την τουρκική προκλητικότητα και να τα «βρούμε» για χάρη του ΝΑΤΟ.
Αυτήν τη φορά ήταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος που, δρώντας σαν λαγός της ποθούμενης από τους κύκλους του… σημιτιστάν νέας «ελληνοτουρκικής σύγκλισης», ζήτησε επί της ουσίας από τον Ελληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη να «αφήσει στην άκρη» το Κυπριακό, να αφήσει στην άκρη την τουρκική προκλητικότητα και να ζητήσει να συναντηθεί με τον Ταγίπ Ερντογάν για χάρη της εύρυθμης λειτουργίας της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ.
Συγκεκριμένα, μιλώντας στο ραδιόφωνο του Σκάι, ο Ευάγγελος Βενιζέλος πρότεινε στον πρωθυπουργό «μία επικοινωνία όχι για τα διμερή, όχι για τα Ελληνοτουρκικά, όχι για το Κυπριακό, αλλά για την Ουκρανία, για την κατάσταση στην περιοχή, για την κατάσταση στον κόσμο, για το πώς θα λειτουργήσει η λεγόμενη παλιά νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ».
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος ισχυρίστηκε ότι αυτό έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία και μέσα στο πλαίσιο της νέας δομής διοίκησης του ΝΑΤΟ, η οποία έχει διαμορφωθεί από το 2011 και μετά, συμπληρώνοντας πως «οι δίαυλοι πρέπει να είναι πάντα ανοιχτοί και όταν έχεις τέτοιου είδους εξαιρετικά γεγονότα, όταν έχεις τέτοιου είδους ιστορικές προκλήσεις, πρέπει να αξιοποιείς αυτή τη δυνατότητα της επαφής και του διαλόγου, ο οποίος δεν έβλαψε ποτέ κανέναν».
Ζητά, δηλαδή, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, επί της ουσίας, να «ξεχάσουμε» το Κυπριακό, να ξεχάσουμε τις τουρκικές αμφισβητήσεις της εθνικής μας κυριαρχίας -ονομάζοντάς τις μάλιστα, με προκλητικό τρόπο, «διμερή θέματα» και υιοθετώντας έτσι την τουρκική ορολογία-, προκειμένου να μπορέσουμε να έχουμε κάποιου είδους «συνεννόηση» με την Τουρκία.
Της οποίας το εγκώμιο είχε φροντίσει νωρίτερα να πλέξει, διαβλέποντας, μάλιστα, ότι «είναι μια χώρα που συντάσσεται με το ΝΑΤΟ, που συντάσσεται με τη Δύση», παρά το γεγονός ότι δεν συμμετέχει στις κυρώσεις, αλλά και το ότι -όπως είπε- «διεκδικεί τον εξαιρετισμό της, θέλει να είναι περιφερειακή δύναμη, θέλει να κρατά στενές σχέσεις φιλίας και σύγκρουσης με τη Ρωσία σε πάρα πολλά μέτωπα».
Το ζήτημα είχε θέσει μετ’ επιτάσεως ο Ευάγγελος Βενιζέλος και σε άρθρο του την Κυριακή που μας πέρασε, προβλέποντας, μάλιστα, πως στην εποχή μετά την ουκρανική κρίση τα εθνικά μας θέματα, τα οποία χαρακτήρισε «περιφερειακά ζητήματα, όπως το Κυπριακό και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, για τα οποία κρίσιμες παράμετροι είναι το Διεθνές Δίκαιο και ο σεβασμός του, ενδέχεται να αποκτήσουν εκ των πραγμάτων παρακολουθηματικό χαρακτήρα». Και όπως είπε χαρακτηριστικά, «να επικαθορίζονται από προτεραιότητες, ανάγκες και διακυμάνσεις του συσχετισμού των δυνάμεων σε ευρύτερο ορίζοντα».
Όταν ο ισχυρισμός ότι η παραβίαση της εθνικής μας κυριαρχίας, η ύπαρξη «απειλής πολέμου» κατά της χώρας μας και η κατοχή της Κύπρου αποτελούν «παρακολουθηματικά» ζητήματα, και όχι ουσιώδη, γίνεται από άνθρωπο ο οποίος έχει διατελέσει υπουργός Εξωτερικών, χρειάζονται άμεσες και σαφείς απαντήσεις από πλευράς κυβέρνησης.
Αντ’ αυτού, προχθές στη Βουλή ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωνε και αυτός έτοιμος για μια συνάντηση με τον Ταγίπ Ερντογάν, δίχως -ευτυχώς- να υποβαθμίσει την αξία των εθνικών μας θεμάτων, αλλά, αντιθέτως, θέτοντας την παράμετρο της έντασης και της προκλητικής ρητορικής της Τουρκίας. Πρόταση στην οποία συμφώνησε και ο Αλέξης Τσίπρας.
