Σφοδρή σύγκρουση είχαν στη Βουλή με αφορμή την ψήφιση του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή για την συμφωνία των Πρεσπών.
Ο Πρωθυπουργός υπεραμύνθηκε της επιλογής του να υπογραφεί η συμφωνία λέγοντας ότι το μοναδικό πρόβλημα της αντιπολίτευσης δεν είναι η συμφωνία αλλά το ότι την έφερε αυτός. Από την δική του πλευρά ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης μίλησε για εθνική ήττα και τόνισε ότι δεν πρόκειται να απεμπολήσει το δικαίωμά του να βάλει βέτο στα Σκόπια για την ένταξή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση όταν θα γίνει πρωθυπουργός.
Τσίπρας: Το πρόβλημα μας σας είμαι εγώ – Νέα εποχή για τα Βαλκάνια
Ο Αλέξης Τσίπρας στο ξεκίνημα της ομιλίας του έκανε επίθεση στον Κυριάκο Μητσοτάκη για το γεγονός ότι δεν καταδίκασε τις επιθέσεις σε βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Αλέξης Τσίπρας τόνισε πως αυτή την ώρα υπάρχουν άτομα έξω από τα σπίτια δύο βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ (Σκουφα, Καραγιαννιδη).
Για την συμφωνία των Πρεσπών είπε: «Μετά από σχεδόν 30 χρόνια αδράνειας και απανωτών εθνικών υποχωρήσεων. Και μετά από έναν ολόκληρο χρόνο διαπραγματεύσεων, συζητήσεων και εξαντλητικού διαλόγου, φτάνουμε στο τέλος μιας δύσκολης και επίπονης διαδικασίας.
‘Το έθνος μας πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό ότι είναι αληθές» είχε πει ο Διονύσιος Σολωμός. Θα προσπαθήσω να παρουσιάσω την αλήθεια στους βουλευτές αλλά και στον ελληνικό λαό για ένα μείζον εθνικό πρόβλημα και για τα οφέλη της επίλυσής του. Εν τέλει την αναγνώριση των γειτόνων μας με τη Συνταγματική τους ονομασία από περισσότερες από 130 χώρες όλου του κόσμου, μεταξύ των οποίων οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα. Μιλάτε για την τροποποίηση του Συντάγματος και γιατί δεν έχει κατατεθεί και δεν γνωρίζετε ότι σε χώρες όπως οι ΗΠΑ υπάρχει ένα κείμενο Συντάγματος και όλες οι τροποποιήσεις είναι από κάτω. Αυτές τις ανοησίες ακούμε τόσες ημέρες».
Στην συνέχεια ο Πρωθυπουργός τόνισε: «Στην αρχή της ομιλία σας αναφερθήκατε για πολλή ώρα στον κύριο Καμμένο. Αντιλαμβάνομαι την δυσκολία σας εκεί στην δεξιά πολυκατοικία. Τώρα που θα τελειώσουμε με τις Πρέσπες, θα αντιπολιτεύεστε στην δεξιά πολυκατοικία. Καλή τύχη!».
Η αλήθεια από το 1992 μέχρι σήμερα
Είπε ότι θα μιλήσει για την αλήθεια και θα αποφύγει τα συνθήματα προσθέτοντας:«Και η αλήθεια είναι ότι η διαφορά μας με τους βόρειους γείτονές μας για την ονομασία τους ταλαιπώρησε τη χώρα, τους γείτονες μας, τα Βαλκάνια, την διεθνή κοινότητα για τρεις δεκαετίες.
Και μας στέρησε όλα αυτά τα χρόνια κρίσιμο διπλωματικό κεφάλαιο, που μας απέσπασε, αρκετές φορές, από τους πραγματικούς κινδύνους που αντιμετωπίζει η χώρα και οι οποίοι μην γελιόμαστε δεν βρίσκονται στα Βόρεια αλλά στα Ανατολικά σύνορα μας. Η αλήθεια είναι ότι η αδράνεια αυτή είχε ως αποτέλεσμα τις διαρκείς υποχωρήσεις από την ελληνική πλευρά.
Και εν τέλει την αναγνώριση των γειτόνων μας με τη Συνταγματική τους ονομασία από περισσότερες από 130 χώρες όλου του κόσμου, μεταξύ των οποίων οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα. Το ξέρετε αυτό. Δημιουργώντας την εικόνα μιας χώρας φοβικής και χωρίς εθνική αυτοπεποίθηση απέναντι στο μεγαλείο της ιστορίας της αλλά και τη σύγχρονη δυναμική της.
Αποκορύφωμα αυτού του παροξυσμού υπήρξε η μαξιμαλιστική θέση που συμφωνήθηκε, πλην ΚΚΕ, στη περίφημο Συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών το 1992, περί μη χρήσης του όρου Μακεδονία ή παράγωγού του από τη γειτονική χώρα.
Η αλήθεια όμως επίσης είναι ότι αυτή η θέση, ενώ για πολλά χρόνια έτρεφε τις φαντασιώσεις αρκετών, ουδέποτε εφαρμόστηκε από οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής.Και αναφέρομαι στις διπλωματικές διεργασίες και τα ονόματα που όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις διαπραγματεύθηκαν τα επόμενα χρόνια.
Η αλήθεια επίσης είναι ότι τον όρο Μακεδονία στην ονομασία των γειτόνων μας, προφανώς δεν τον απεδέχθη πρώτος ο κ. Κοτζιάς κι εγώ. Αλλά ο κ. Σαμαράς, ο πρώτος μακεδονομάχος που έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του στον κοινοτικό κανονισμό 3567 για εμπορικές Συμφωνίες, στις 2 Δεκέμβρη του 1991 με τον οποίο για πρώτη φορά αναγνωριζόταν Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Και ας μας λέει σήμερα ότι ήταν «άλλη μια εμπορική συμφωνία σαν οποιαδήποτε άλλη». Και ότι στο Συμβούλιο της 16ης Δεκεμβρίου, σύμφωνα με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, «υποχώρησε στις πιέσεις», «τα έκανε μούσκεμα» και δεν ζήτησε οριστική λύση του θέματος με αντάλλαγμα την αναγνώριση της Κροατίας όπου μπορούσε να ασκήσει βέτο η Ελλάδα.
Και βέβαια, μετά, επένδυσε στην κινητοποίηση του κόσμου κατά της σύνθετης ονομασίας που υπερασπίζονταν τότε η κυβέρνηση προκειμένου να ρίξει την Κυβέρνηση που συμμετείχε και να κάνει πολιτική καριέρα. Η αλήθεια επίσης είναι ότι η Ελλάδα ήταν αυτή που πρώτη πρότεινε τη σύνθετη ονομασία με τον όρο Μακεδονία, με πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη το 1993.
Η αλήθεια επίσης είναι ότι τον όρο Μακεδονία τον αποδεχτήκαμε έστω και ως προσωρινό όνομα, που κράτησε όμως 25 χρόνια, με τη λεγόμενη ενδιάμεση Συμφωνία, που συνήφθει μόλις 3 χρόνια μετά, από τη κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου, το 1995. Όπου αποδεχθήκαμε τι; Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Και από δειλία να αναμετρηθούμε με την αλήθεια, ως έθνος και ως πολιτικό σύστημα, εφεύραμε την φαεινή αυτή ιδέα όταν όλοι αναφερόμαστε σε αυτή τη χώρα να λέμε μόνο τα αρχικά. Ποτέ να μη το λέμε ολόκληρο: ΠΓΔΜ ή FYROM. Λες και το Μ δεν ήταν η λέξη Μακεδονία αλλά κάτι άλλο. Και τους ανθρώπους δεν τους λέγαμε πΔΓΜιανούς ή FYROMιανούς αλλά Σκοπιανούς.
Η αλήθεια επίσης είναι ότι ειδικά μετά την αναγνώριση της γειτονικής χώρας από τις ΗΠΑ το 2004, επιδεινώθηκε σημαντικά η διαπραγματευτική θέση της χώρας μας. Στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης, άρχισε να φαίνεται η Ελλάδα μέρος του προβλήματος για την αστάθεια στη περιοχή. Κι εμείς είχαμα θέμα γι’ αυτό.
Και έτσι φτάσαμε σιγά – σιγά στις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ που διαπραγματεύτηκαν με την εθνική γραμμή που αποκρυσταλώθηκε με την κυβέρνηση Καραμανλή, με την σύνθετη ονομασία με τον όρο Μακεδονία με γεωγραφικό προσδιορισμό έναντι όλων.
Μια θέση που την υποστήριξαν όλες οι κυβερνήσεις τουλάχιστον από το 2007 ως σήμερα. Μια θέση που την αναγγείλατε δεκάδες φορές σε προγραμματικές δηλώσεις και σε διεθνή φόρα. Έτσι είναι. Η αλήθεια επίσης είναι ότι ειδικά μετά την αναγνώριση της γειτονικής χώρας από τις ΗΠΑ το 2004, επιδεινώθηκε σημαντικά η διαπραγματευτική θέση της χώρας μας.
Στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης, άρχισε να φαίνεται η Ελλάδα μέρος του προβλήματος για την αστάθεια στη περιοχή. Κι εμείς είχαμε θέμα γι’ αυτό. Και έτσι φτάσαμε σιγά – σιγά στις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ που διαπραγματεύτηκαν με την εθνική γραμμή που αποκρυσταλώθηκε με την κυβέρνηση Καραμανλή, με την σύνθετη ονομασία με τον όρο Μακεδονία με γεωγραφικό προσδιορισμό έναντι όλων.
Μια θέση που την υποστήριξαν όλες οι κυβερνήσεις τουλάχιστον από το 2007 ως σήμερα. Μια θέση που την αναγγείλατε δεκάδες φορές σε προγραμματικές δηλώσεις και σε διεθνή φόρα. Έτσι είναι. Ακόμα κι η κυβέρνηση Σαμαρά. Και ο κ. Αβραμόπουλος. Αυτή είναι η σταθερότητα που σας διακρίνει κύριοι της ΝΔ.
Ο Κώστας Καραμανλής έλεγε με σαφήνεια ότι «Ο όρος Μακεδονία χρησιμοποιήθηκε πάντα για τον καθορισμό μιας ευρύτερης γεωγραφικής περιοχής, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας βρίσκεται εκτός των συνόρων της ΠΓΔΜ.
Εξ ου και το όνομα θα μπορούσε να συμπεριλαμβάνει τον όρο Μακεδονία, αλλά να προηγείται ένα προσδιοριστικό επίθετο προκειμένου να διακρίνεται από την ευρύτερη γεωγραφική περιοχή. Και είναι σαφές ότι οιαδήποτε σύνθετη ονομασία πρέπει να αντανακλά την γεωγραφική πραγματικότητα. Ποια γεωγραφική πραγματικότητα;
Βέβαια ο κ. Μητσοτάκης σήμερα διαφοροποιήθηκε από τον κ. Σαμαρά, μη του πάρει όλο το κόμμα, του έχει πάρει μόνο τα 2/3 και είπε ότι ποτέ δεν μονοπώλησε το σύνολο της Μακεδονίας η Ελλάδα. Η αλήθεια επίσης είναι ότι το 2008 στο Βουκουρέστι η κυβέρνηση Καραμανλή, χωρίς να ασκήσει βέτο όπως φημολογείται, προσπάθησε και κατάφερε να αποσπάσει τη συναίνεση των εταίρων στο ΝΑΤΟ ώστε να μην ενταχθεί η γειτονική χώρα με τη προσωρινή της ονομασία, της ενδιάμεσης συμφωνίας, μέχρις ότου υπάρξει αμοιβαία αποδεχτή λύση στη βάση της σύνθετης ονομασίας.
Και αυτό ήταν πράγματι μια επιτυχία, στο βαθμό που η ίδια η ενδιάμεση Συμφωνία προέβλεπε ότι η Ελλάδα δεν έχει το δικαίωμα να ασκήσει βέτο στην ένταξη της γειτονικής χώρας με τη προσωρινή ονομασία. Ωστόσο, επίσης η αλήθεια είναι ότι ο χειρισμός αυτής της επιτυχίας αργότερα από την ίδια κυβέρνηση που το πέτυχε αλλά και από τις επόμενες, υπήρξε καταστροφικός.
Διότι η ίδια η κυβέρνηση και στελέχη της με δημόσιες δηλώσεις τους, πανηγύριζαν, πάλι προς θρέψη της διαρκώς παραπλανημένης κοινής γνώμης που είχε μείνει ακόμη στο 1992, πανηγύριζαν ότι η Ελλάδα έβαλε βέτο στο Βουκουρέστι. Και έτσι ήρθε το 2011 η δυσμενής απόφαση για την Ελλάδα του Δικαστηρίου του ΟΗΕ, που αναφερόταν σε παραβίαση της ενδιάμεσης συμφωνίας του 1995, κατά τη Σύνοδο του Βουκουρεστίου.
Περαιτέρω, η αλήθεια είναι ότι και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε επανειλημμένως προτείνει την έναρξη διαπραγματεύσεων για την ένταξη της ΠΓΔΜ στην Ε.Ε. Αλλά με αυτά τα ευνοϊκά για την ίδια δεδομένα, για την πΓΔΜ, η γειτονική χώρα, ουδέποτε είχε συζητήσει καν την αλλαγή του ονόματός της έναντι όλων, erga omnes δηλαδή και σε όλες τις διαπραγματεύσεις στο διεθνές κι ευρωπαϊκό πλαίσιο, προσέρχονταν αποδεχόμενοι μόνον τη διπλή ονομασία. Δηλαδή την συνταγματική της ονομασία στο εσωτερικό που την είχαν αναγνωρίσει όλες οι σημαντικές χώρες και βεβαίως μία για την Ελλάδα και άλλη για τον υπόλοιπο κόσμο.
Και βεβαίως ουδέποτε υπήρξε οποιαδήποτε συζήτηση για αλλαγή του Συντάγματός της. Αυτή είναι η αλήθεια για το τι έγινε από το 1992 κι έπειτα…
Τι πετύχαμε εμείς
Φτάνοντας στο σήμερα ο κ. Τσίπρας είπε: «Έρχεται λοιπόν η δική μας κυβέρνηση. Κινείται απολύτως πάνω στην εθνική γραμμή που έχει η χώρα από το 2007 και τι καταφέρνει. Βρίσκουμε την ευκαιρία μιας και αλλάζει η κυβέρνηση στα Σκόπια και φεύγει το εθνικιστικό VMRO του Γκρούεφσκι.
Πετύχαμε: Σύνθετο όνομα με γεωγραφικό προσδιορισμό.Δηλαδή υποχρεώσαμε τους γείτονες μας να αλλάξουν το Συνταγματικό τους όνομα με το οποίο τους έχουν ήδη αναγνωρίσει περισσότερες από 140 χώρες.
Και από Δημοκρατία της Μακεδονίας σκέτο, να το κάνουμε «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας». Ώστε αύριο τα παιδιά όταν ανοίγουν το ίντερνετ και πατούν το λήμμα Μακεδονία, να βγαίνει ο Λευκός Πύργος, όχι τα Σκόπια!
Και έναντι όλων και για κάθε χρήση. Τούτο σημαίνει ότι η χρήση αυτή δεν θα χρησιμοποιείται μόνο στις διεθνείς σχέσεις της χώρας με άλλες χώρες και με διεθνείς οργανισμούς αλλά θα αφορά και το εσωτερικό της χώρας. Αλλάζουν το Σύνταγμά τους, τις πινακίδες τους.
Ευθυγραμμίζουν μάλιστα το σύνταγμα τους με το Ελληνικό σύνταγμα στις σχετικές διατάξεις περί διασποράς.
Και πέραν της Συνταγματικής αναθεώρησης, στην ίδια τη Συμφωνία, οι γείτονές μας δεσμεύονται να μην υποκινούν οποιεσδήποτε πράξεις μη φιλικού χαρακτήρα κατά της χώρας μας. Δεσμεύονται να μην προβαίνουν σε αλυτρωτικές δηλώσεις.
Δεσμεύονται να μην υιοθετούν τέτοιου είδους δηλώσεις από όποιον φέρεται να δρα για το συμφέρον τους. Δεσμεύονται να σέβονται τα υφιστάμενα σύνορα.
Δεσμεύονται με δυο λόγια να εγκαταλείψουν κάθε είδους αλυτρωτική ρητορική, κάθε είδους αλυτρωτικές δράσεις από οποιονδήποτε κι αν αυτές προέρχονται.
Αυτό που σας έλεγα πιο πριν. Οι γείτονες δεν μπορούν να έχουν «Αεροδρόμιο Μακεδονία», ούτε «Πανεπιστήμιο Μακεδονία». Η Ελλάδα μπορεί!
Η χρήση του όρου «Μακεδονία» και «μακεδονικός» σε σχέση με κρατικές δομές και όργανα του κράτους επιφυλάσσεται αποκλειστικά και μόνο για την Ελλάδα.
Κατοχυρώνεται η ελληνική παράδοση και η ιστορική κληρονομιά της Αρχαίας Ελληνικής Μακεδονίας με τον πιο σαφή και νομικά δεσμευτικό τρόπο. Η ιστορία μας είναι η ψυχή μας και την παίρνουμε πίσω. Δεν θα μπορεί κανείς πια να την σφετερίζεται.
Νέα επίθεση στην αντιπολίτευση
Και μετά από όλα αυτά έρχεται η αντιπολίτευση και ιδίως τα κόμματα που είχαν ευθύνη για όλα όσα συνέβησαν τα τελευταία χρόνια, Και λέτε ότι η Συμφωνία δεν είναι επωφελής για τα εθνικά συμφέροντα.
Μα αν αυτή η συμφωνία που καλύπτει πλήρως όλες τις εθνικές κόκκινες γραμμές που εσείς τοποθετήσατε… Που αποτρέπει επιπλέον σημαντικούς κινδύνους που εσείς ουδέποτε καταφέρατε στις διαπραγματεύσεις σας να διασφαλίστε όπως το ζήτημα να εγερθεί θέμα μειονότητας.
Αν αυτή η συμφωνία, λέτε, είναι εθνικά επιζήμια, τότε η εθνική γραμμή και στρατηγική που εσείς οικοδομήσατε τόσα χρόνια ήταν εθνικά επιζήμια.
Η άρνηση και καταψήφιση αυτής της Συμφωνίας από τα κόμματα και τα πολιτικά πρόσωπα που κυβέρνησαν τη χώρα από το 90 και μετά αποτελεί μια πρωτοφανή ακύρωση και αυτοϋπονόμευση των δικών τους πολιτικών δηλώσεων και πεπραγμένων. Και αυτή είναι μια στάση πολιτικής υποκρισίας με κεφαλαίο Υ.
Θεωρώ ότι το βασικό σας πρόβλημα κ. Μητσοτάκη, κυρία Γεννηματά δεν είναι η Συμφωνία. Το βασικό σας πρόβλημα είναι ότι τη φέρνω εγώ ως πρωθυπουργός, ο Κοτζιάς ως υπουργός, ότι εσείς κάνετε αυτό που μας κατηγορείτε. Και το κάνετε γιατί φέρνουν τη Συμφωνία αυτοί που θεωρείτε ως ενοίκους της εξουσίας ενώ θεωρείτε εαυτούς ως ιδιοκτήτες.
Θα σας θυμίσω μόνο πόσο υποκριτική ήταν η στάση της ΝΔ και του κου Μητσοτάκη κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης. Όταν εκκινούσε αυτή η διαδικασία ένα χρόνο περίπου πριν ο κύριος Μητσοτάκης είχε δηλώσει ότι στηρίζει την επιδίωξη για επίτευξη συμφωνίας με σύνθετη ονομασία που θα ισχύει erga omnes.
Είχε την εντύπωση ότι δε θα το καταφέρναμε. Όταν είδε ότι το πετυχαίνουμε, Έθεσε ως απαράβατο όρο να κατοχυρωθεί αυτή και με αναθεώρηση της συνταγματικής ονομασίας.
Όταν είδε ότι πετυχαίνουμε και αυτό, όπως επιδιώκαμε από την αρχή, συμπλήρωσε τη γραμμή της ΝΔ με μια ακόμη προϋπόθεση. Να ολοκληρωθεί η συνταγματική αναθεώρηση πριν από την κύρωση της συμφωνίας στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Θεωρούσε ότι θα περνούσαμε κάτω από τον πήχη που μας έβαλε. Ήταν τότε που στέλνατε την κυρία Σπυράκη να συναντά σε κρυφά καφέ τον κ. Ζάεφ να λέει μην πας με αυτούς, θα αλλάξουν τα πράγματα!
Όταν διαπιστώσατε ότι οι θέσεις μας έχουν πραγματοποιηθεί, μιλάτε για εθνότητα. Και φτάσατε να μας πείτε ότι ανακαλύψατε ότι δεν εκχωρούμε μόνο γλώσσα και εθνότητα, αλλά εκχωρούμε και λαό. Τρομάρα σας, έτσι νομίζετε ότι θα γίνετε ποτέ πρωθυπουργός, κοροϊδεύοντας το κόσμο.
Τότε ανακαλύψατε το οξύμωρο ότι παραχωρούμε λαό… Καταρχάς η ίδια η λέξη «εκχώρηση», που χρησιμοποιείτε διαρκώς, χωρίς να κατανοείτε τι ακριβώς κάνετε, παραπέμπει σε παραλήρημα μεγαλείου που προφανώς προκύπτει από την εθνικιστική σας στροφή όλο τον τελευταίο χρόνο.
Όμως αυτό ανήκει στη σφαίρα της ψυχανάλυσης και σίγουρα δεν επιδιώκω να αναλάβω το ρόλο του ψυχαναλυτή σας. Σε ότι αφορά το θέμα της γλώσσας νομίζω ότι όλοι θα αποδεχόσασταν το προφανές ότι δηλαδή δεν μπορείς να αναγνωρίσεις κάτι που είναι ήδη αναγνωρισμένο.
Και πλέον όλοι γνωρίζουν, αν και πολλοί κάνουν πως δεν το καταλαβαίνουν, ότι η μακεδονική γλώσσα έχει αναγνωριστεί από την Ελλάδα ήδη κατά την Τρίτη Διάσκεψη του ΟΗΕ για την Τυποποίηση των Γεωγραφικών Ονομάτων που έλαβε χώρα στην Αθήνα το 1977.
Αναφορά στον Αβέρωφ
Ο Ευάγγελος Αβέρωφ δήλωνε ήδη από το 1959 και μάλιστα με την ιδιότητα του Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας τα εξής: «Πρώτον εις την ελληνικήν Μακεδονία δεν ομιλείται η μακεδονική γλώσσα η οποία ομιλείται εις τα Σκόπια και έχει και γραμματικήν και συντακτικόν, ομιλείται ένα τοπικόν ιδίωμα το οποίο δεν έχει καμία σχέση με την μακεδονικήν γλώσσαν.»
Αυτή η δήλωση είναι πραγματικά αποκαλυπτική. Κατεδαφίζει με μια και μόνη κίνηση όλες τις αντιεπιστημονικές, πατριδοκάπηλες ανοησίες που έχουν κατατεθεί το τελευταίο διάστημα στην δημόσια συζήτηση:
Αφενός ο Αβέρωφ, με την ιδιότητα του Υπουργού Εξωτερικών, αναγνωρίζει το προφανές: ότι δηλαδή εκτός από την ελληνική Μακεδονία υπάρχει και άλλη Μακεδονία που δεν είναι ελληνική. Διαφορετικά δεν θα χρειαζόταν ο σχετικός προσδιορισμός.
Αφετέρου αναγνωρίζει την ύπαρξη μακεδονικής γλώσσας, με γραμματική και συντακτικό, και απαντά με σαφήνεια και σε όλους εκείνους τους υποτιθέμενους λόγιους και γλωσσολόγους που προσπαθούν να πείσουν ότι μια γλώσσα δεν είναι γλώσσα, στέλνοντας στον κάλαθο των αχρήστων και την επιστημονική τους αξιοπρέπεια αλλά και τον ορθό λόγο.
Για την μακεδονική γλώσσα και την εθνότητα
Και για να κλείσω μια και καλή αυτό το κεφάλαιο: Η Συμφωνία προσδιορίζει με σαφήνεια ότι το επίθετο «μακεδονικός» όταν χρησιμοποιείται από τους γείτονες, διαχωρίζεται πλήρως από την ελληνική μακεδονική παράδοση.
Ενώ σε ό, τι αφορά ειδικά τη γλώσσα διευκρινίζει ότι αυτή ανήκει στην οικογένεια των Νότιων Σλαβικών γλωσσών. Επομένως, κάνει ένα βήμα μπροστά σε σχέση με όσα ίσχυαν μέχρι χτες και διασφαλίζει πλήρως και χωρίς δυνατότητα αμφισβήτησης την ελληνική γλωσσική και πολιτιστική κληρονομιά μας.
Ως προς το δεύτερο ισχυρισμό σας τώρα, περί της δήθεν εκχώρησης μακεδονικής εθνότητας που εμπλουτίστηκε τώρα τελευταία με κατηγορίες ότι δήθεν η Συμφωνία εκχωρεί και το μακεδονικό λαό.
Η Συμφωνία, όπως έχω πολλές φορές εξηγήσει και όπως αναφέρεται και στην ρηματική διακοίνωση των γειτόνων, με τον όρο nationality εννοεί την ιθαγένεια και όχι την εθνότητα.
Εσείς όταν διαπραγματευόσασταν τι ακριβώς κάνατε ; Ρωτάω λοιπόν τους συναδέλφους: την τελευταία φορά που έγινε συζήτηση για αλλαγή του Συντάγματος της γείτονος, δεν ήταν τώρα με τον Κοτζιά. Ήταν το 1992, επί Κυβέρνησης Μητσοτάκη με υπουργό Σαμαρά. Αλήθεια, ο κ Σαμαράς είχε ζητήσει αφαίρεση των αναφορών του Συντάγματος της γείτονος σε μακεδονικό έθνος ή λαό; Η απάντηση είναι Όχι.
O κ Σαμαράς, όταν διαπραγματεύθηκε το Πακέτο Πινέιρο κατέθεσε συνταγματικές αλλαγές που είχαν να κάνουν αποκλειστικά με την μη διεκδίκηση μειονότητας από τη γείτονα και εξάλειψη των επεκτατικών της αναφορών.
Καμία αναφορά δεν είχαν σε αλλαγή των λεκτικού του Συντάγματος σε σχέση με μακεδονικό λαό ή έθνος. Τις καταθέτω σήμερα. Γενικότερα, ουδέποτε ο κ Μητσοτάκης – με ΥΠΕΞ τον κ Σαμαρά ή Παπακωνσταντίνου, ζήτησε αλλαγή των συνταγματικών αναφορών σε μακεδονικό λαό ή έθνος.
Και εσείς κα Γεννηματά, για διαβάστε καλύτερα τη Συμφωνία της Αχρίδας που υπεγράφη από τις ΗΠΑ και την ΕΕ το 2001, επι κυβερνήσεως Σημίτη. Μήπως παραβλέψατε, ότι χωρίς καμία δική μας διαμαρτυρία, αναφέρεται σε Μακεδονική γλώσσα και σε Μακεδόνες;
Γιατί τότε δεν αντιδράσατε; Μας κατηγορείτε, επίσης ακόμα και για το θέμα της ιθαγένειας και τα διαβατήρια. Και σας ρωτάω, πού ήσασταν 25 χρόνια που τα διαβατήρια αναφέρονται σε «Μακεδόνες» σκέτο; Πού ήσασταν το 2008-2009 όταν έγινε η διαπραγμάτευση και απελευθερώθηκε το καθεστώς θεωρήσεων για τα διαβατήρια των πολιτών της ΠΓΔΜ στον χώρο Schengen;
Μας λέτε ότι είναι απαράδεκτο να αυτοπεριοριζόμαστε και να υπονοούμε ότι μπορεί να έχουμε και εμείς αλυτρωτική λογική στα σχολικά μας εγχειρίδια ή στη ρητορική και τις ενέργειές κρατικών και ιδιωτικών φορέων.
Όταν όμως, στις 4 Σεπτεμβρίου 2012, ο κ Σαμαράς έγραφε στον κ Γκρουέφσκι για αυτά τα θέματα, άλλα έλεγε. Έγραφε πόσο σημαντικός είναι «ο έλεγχος του τρόπου που παρουσιάζουν την ιστορία τα σχολικά βιβλία των δύο χωρών και η απαλλαγή τους από αρνητικά σχόλια ή εχθρική και αλυτρωτική ρητορική εναντίον των γειτόνων».
Μητσοτάκης: Εθνική ήττα που δεν πρόκειται να την δεχθώ
Σφοδρή επίθεση στην κυβέρνηση για την συμφωνία των Πρεσπών εξαπέλυσε στην κυβέρνηση ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης.
Για τον κ. Καμμένο είπε ότι: «Ο κ. Καμμένος όταν μπορούσε να ρίξει την κυβέρνηση δεν το έκανε, γιατί τότε ήταν η καρέκλα πάνω από όλα».
Για την συμφωνία είπε ότι ήταν εθνική ήττα και λάθος για την χώρα μας και πρόσθεσε: «Ο ΣΥΡΙΖΑ εγκαταλείπει μια σταθερή εξωτερική πολιτική δεκαετιών η Συμφωνία. Εξαγοράζονται συνειδήσεις βουλευτών για μερικούς μήνες εξουσίας. Η κυβέρνηση κουρελιάζει την εξωτερική πολιτική της χώρας. Ο ΣΥΡΙΖΑ μετά το οικονομικό ναυάγιο οδηγεί την χώρα σε μια εθνική περιπέτεια. Ότι δεν έχει η Βουλή το πλήρες κείμενο της συνταγματικής αναθεώρησης των Σκοπίων φανερώνει ότι οι Σκοπιανοί έχουν ήδη παραβιάσει την συμφωνία. Προσβάλλει την Βουλή το γεγονός ότι μιλάμε εν λευκώ για μία συμφωνία. Η Ελλάδα από μια ευρωπαϊκή χώρα στα Βαλκάνια και κατορθώσατε να την κάνετε μια βαλκανική χώρα στην Ευρώπη.
Ξέρετε ότι έχετε χτίσει μια πρόσκαιρη κοινοβουλευτική πλειοψηφία γι’ αυτό βιάζεστε. Με ηθικά απαξιωμένους θα πάτε στην ψηφοφορία.
Είναι πίσω μας οι χειρισμοί της κυβέρνησης. Μυστικά διαπραγματεύτηκε ο κ. Κοτζιάς παραβιάζοντας πολιτική δεκαετιών. Κύριε Τσίπρα το Συμβούλιο στα Σκόπια συνεδρίασε πέντε φορές. Άρον – άρον υπέγραψε την Συμφωνία ο κ. Τσίπρας με τον Καμμένο. Τώρα φορά τη στολή του μακεδονομάχου ενώ τον Ιούλιο μπορούσε να τον ρίξει. Ο ίδιος κ. Καμμένος είναι αυτός που σας έδωσε το στυλό να υπογράψετε τις Πρέσπες. Ποιον κοροϊδεύετε;».
Οι επτά αλήθειες
Στην συνέχεια έκανε λόγο για τις επτά αλήθειες που δείχνουν ότι η συμφωνία των Πρεσπών είναι κακή: «Η κυβέρνηση προσπαθεί να αντιστρέψει την πραγματικότητα όμως δεν μπορείτε να κρύψετε επτά αλήθειες:
1) Η Συμφωνία ανατρέπει μια πάγια στρατηγική στα Βαλκάνια. Η Ελλάδα ποτέ δεν διεκδίκησε το σύνολο της περιοχής. ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δέχτηκαν να είναι τα Σκόπια που θα μονοπωλούν την ταυτότητα της Μακεδονίας.
2) Η απαράδεκτη υποχώρηση σημειώνεται στο πρώτο άρθρο της Συμφωνίας. Διπλό ψέμα η δήθεν αναγνώριση από το 1977. Στα πρακτικά που δόθηκαν στην δημοσιότητα, εμφανίζονται οι ίδιοι οι Σκοπιανοί αν ομολογούν ότι η Ελλάδα δεν αναγνώριζε ανέκαθεν καμία μακεδονική γλώσσα. Ποτέ. Αυτό που δεν τόλμησαν να πουν ποτέ οι Σκοπιανοί, το λέτε εσείς. Συγχαρητήρια κύριε Τσίπρα. Ούτε το ΝΑΤΟ αναγνώριζε ότι η Ελλάδα αναγνώριζε μακεδονική γλώσσα και το κάνετε εσείς. Βγείτε κ. Τσίπρα και πείτε ότι θα ομιλείται στην ευρύτερη περιοχή μακεδονική γλώσσα.
3) Η ταυτότητα δεν αποκαλείται βορειομακεδονική ώστε να συνδέεται με την ταυτότητα των Σκοπίων. Η συμφωνία αναγνωρίζει τους πολίτες αυτούς να προσδιορίζονται ως Μακεδόνες και έτσι να αναγράφονται στα διαβατήριά τους. Στον ΟΗΕ υπάρχουν 5 χώρες με γεωγραφικές ονομασίες.. Οι κάτοικοι της Νότιας Αφρικής λέγονται νοτιοαφρικάνοι. Ακόμη κι εκεί που η επίσημη ονομασία είναι διαφορετική, επικρατεί ο γεωγραφικός προσδιορισμός. Μόνο στη Βόρεια Μακεδονία οι κάτοικοί της θα ονομάζονται σκέτο Μακεδόνες και θα ομιλούν την μακεδονική. Συγχαρητήρια κ. Τσίπρα. Και φυσικά τα ακρωνύμια θα είναι MK ή ΜΚD δηλαδή σκέτο Μακεδόνες.
4) Καταφέρατε ακόμη και το περιβόητο erga omnes να στραφεί εναντίον των δικών μας συμφερόντων. Να το χαίρεστε το erga omnes σας κύριοι της συμπολίτευσης. Είμαστε υποχρεωμένοι να τους αποκαλούμε και εμείς Μακεδόνες τους Σκοπιανούς και αυτό μας δεσμεύει νομικά. Το πρόβλημα προκύπτει στο πολλαπλάσιο για τα εμπορικά σήματα. Εκατοντάδες εταιρείες χρησιμοποιούν το επίθετο μακεδονικός. Τα μόνα μακεδονικά ροδάκινα που θα υπάρχουν, είναι αυτά που θα παράγονται στην βόρεια Μακεδονία. Τις συνέπειες θα τις πληρώνουμε όλοι για χρόνια. Αν ο όρος μακεδονικά ροδάκινα χρησιμοποιείται από παραγωγούς της Βέροιας και η χρήση τους προκαλεί σύγχυση, θα υποχρεωθούν να το αλλάξουν. Αλλά αυτά για σας είναι ψιλά γράμματα.
5) Η Συμφωνία των Πρεσπών την οποία τόσο διαφημίζετε δεν αναφέρει ούτε σε ένα σημείο της την λέξη «Μακεδονία» ή «Μακεδόνες» σε σχέση προς την Ελλάδα. Πουθενά δεν γράφει «Έλληνες Μακεδόνες» ή «ελληνική Μακεδονία». Ξέρετε πώς ορίζει την ελληνική Μακεδονία το κείμενο που υπέγραψαν Τσίπρας και Κοτζιάς; Ως «βόρεια περιοχή… του Πρώτου Μέρους». Τέτοια ταπείνωση!
6) Η Συμφωνία αυτή παράγει αποτελέσματα με την υπογραφή της κάτι που δεν συνηθίζεται. Πρώτα κυρώνεται μια συμφωνία και μετά ακολουθούν οι συνέπειές της.
Στις Πρέσπες, όμως, οι κύριοι Τσίπρας-Κοτζιάς υπέγραψαν αυτομάτως και την πρόσκληση των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ. Έκαψαν, έτσι, το πιο δυνατό διπλωματικό χαρτί της χώρας. Έναν μοχλό πίεσης που θα γινόταν ισχυρότερος όσο αυξανόταν και το διεθνές ενδιαφέρον για λύση. Έγινε, τελικά, εθνικό μπούμερανγκ!
Ήδη, το καλοκαίρι του 2018, με επίσημη επιστολή προς το ΝΑΤΟ, την οποία καταθέτω στα πρακτικά, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ όλη η παρέα εσείς έδωσαν το πράσινο φως, αίροντας την ισχύ της απόφασης του Βουκουρεστίου του 2008.
Στα κρυφά και στα γρήγορα. Μήπως δεν το πήρατε χαμπάρι κύριε Καμμένο; Είστε υπόλογοι κ. Τσίπρα. Υπάρχει και κάτι ακόμα πιο ανησυχητικό. Σύμφωνα με το άρθρο 2 της συμφωνίας η Ελλάδα οφείλει αυτόματα να συναινέσει στην είσοδο των Σκοπίων σε κάθε διεθνή οργανισμό.Κάποιος θα μπορούσε εύκολα να ισχυρισθεί ότι αυτό αφορά και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για την οποία υπάρχει ήδη ειδική πρόβλεψη ότι αυτόματα ήδη συναινούμε στην έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων.
Μετά; Θα συναινούμε αυτόματα στο κλείσιμο κάθε ξεχωριστού κεφαλαίου επειδή αυτό ορίζει η συμφωνία που υπογράψατε; Θέλω από το βήμα αυτό να στείλω, ένα ξεκάθαρο μήνυμα.
Εφόσον οι Έλληνες πολίτες με εμπιστευθούν ως πρωθυπουργό, αρνούμαι κατηγορηματικά να ερμηνεύσω τη συμφωνία με αυτόν τον τρόπο. Η διαδικασία ένταξης των Σκοπίων στην ΕΕ δεν σχετίζεται με τη συμφωνία των Πρεσπών. Η Ελλάδα θα διατηρήσει στο ακέραιο όλα τα δικαιώματα που απορρέουν από την ιδιότητα του κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δηλαδή, το δικαίωμα να διαπραγματεύεται, να ανοίγει ή να κλείνει κάθε επιμέρους κεφάλαια ανάλογα με τα εθνικά και τα κοινοτικά συμφέροντα. Με απλά λόγια, η Ελλάδα θα μπορεί ανά πασά στιγμή να βάλει βέτο στη διαδικασία ένταξης των Σκοπίων στην Ευρωπαϊκή οικογένεια. Και, αυτό το δικαίωμα της πατρίδας μας αρνούμαι να το απεμπολήσω.
7) Η Συμφωνία των Πρεσπών δεν έρχεται να λύσει ένα παλαιό πρόβλημα. Αλλά να προσθέσει και νέα στην περιοχή.Μπορεί πράγματι να εξυπηρετεί κάποια πρόσκαιρα διεθνή συμφέροντα. Όμως δημιουργεί ένα διαρκές ναρκοπέδιο για το μέλλον:
Πώς θα πιστοποιούνται με ονομασία προέλευσης τα προϊόντα της Βόρειας Ελλάδας, όταν τα γειτονικά επίσημα πια θα κυκλοφορούν ως «μακεδονικά»;
Τι θα αλλάξει άραγε στα βιβλία Ιστορίας και των δύο χωρών, ώστε να μην υπάρχουν «αλυτρωτικές αναφορές»; Είχαμε, τέτοιες εμείς και τις αναγνωρίσατε, κύριε Τσίπρα;
Και ποιος θα εμποδίσει αύριο ένα ιδιωτικό Ινστιτούτο Μακεδονικών Σπουδών δίπλα στο δικό μας ίδρυμα, όταν η χρήση του όρου είναι τελείως ελεύθερη για μη κρατικούς φορείς;
Η εξέλιξη αυτή είναι γεμάτη παγίδες. Ήδη, μάλιστα, ξυπνά εθνικισμούς και ακραίες συμπεριφορές, που είχε ξεπεράσει η ίδια η ζωή και στις δύο χώρες. Έχει, όμως, και παράπλευρες συνέπειες που με επικίνδυνη επιπολαιότητα αγνοεί η σημερινή κυβέρνηση.
Για παράδειγμα, αντανακλά σε μια παλιά διαμάχη, ιστορική μεταξύ Σκοπίων και Βουλγαρίας, καθώς θέλω να σας θυμήσω ότι η Βουλγαρία ουδέποτε αναγνώρισε μακεδονική γλώσσα. Η υπουργός Εξωτερικών μάλιστα, έκανε αυτό που δεν τολμήσατε εσείς: Προειδοποίησε ότι θα μπλοκάρει την είσοδο των Σκοπίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση αν οι θέσεις της δεν ικανοποιηθούν.
Εσείς δεχθήκατε να απεμπολήσετε αυτό το δικαίωμα για την Ελλάδα. Αναρωτιέμαι κύριε Τσίπρα. Η Βουλγαρία είναι γείτονας και εταίρος μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΝΑΤΟ. Γιατί δεν αξιοποιήσουμε τα σημεία όπου οι θέσεις μας συγκλίνουν;
Τι εξωτερική πολιτική έχουμε; Και στο βωμό ποιων συμφερόντων δεν κάνουμε εμείς τα πάντα για το δικό μας εθνικό συμφέρον;
