Κινούνται βάσει σχεδίου. Θέλουν να ελέγξουν τα πάντα, Δικαιοσύνη, μέσα ενημέρωσης, δυνάμεις ασφαλείας, δημόσιες υπηρεσίες. Ακόμη κι αν εξαναγκαστούν να πάνε σε εκλογές, θα αφήσουν πίσω τους μία πέμπτη φάλαγγα. Ονειρεύονται μία «φιλελεύθερη παρένθεση» και την ίδια ώρα ενισχύουν τις σχέσεις τους με τμήματα της Λαϊκής Δεξιάς, σχεδιάζοντας το μέλλον μιας Ελλάδας στην οποία θα εναλλάσσονται κυβερνήσεις με σαφή αντιευρωπαϊκό προσανατολισμό.
Δεν θα φύγουν εύκολα κι αυτό το γνωρίζουμε. Αυτή την περίοδο τα παίζουν όλα για όλα, επειδή ξέρουν ότι μία εκλογική αναμέτρηση θα τους οδηγήσει σε μεγάλη εκλογική και πολιτική ήττα. Γι’ αυτό κι οι εκλογές θα είναι η τελευταία τους επιλογή. Μόνο αν εξαναγκαστούν, αν δεν γίνεται αλλιώς, μόνο και μόνο τότε θα προσφύγουν στις κάλπες. Αλλά και για μία τέτοια περίπτωση, απευκταία γι’ αυτούς, έχουν σχέδιο: Προσπαθούν να ελέγξουν όλα τα κρίσιμα «περάσματα» στον κρατικό μηχανισμό για να δυσκολέψουν το έργο της επόμενης κυβέρνησης. Πως το είχε πει ο Πολάκης; Ότι δεν ελέγχουν τον κρατικό μηχανισμό; Αυτό το έλεγε πριν μερικούς μήνες. Είναι σαφές ότι τώρα προσπαθούν να ελέγξουν τα πάντα. Και στην προσπάθειά τους αυτή δεν τους νοιάζει αν θα «εκτεθούν» ή όχι, όπως συμβαίνει τώρα με τις δηλώσεις τους περί Δικαιοσύνης.
Είναι σαφές ότι δεν θα σταματήσουν εξαιτίας κάποιων… «μικροαστικών» φόβων, μην τυχόν και τους κατηγορήσουν για την κατάλυση των δημοκρατικών ελευθεριών. Αυτά είναι για άλλους, όχι για τους Πολάκηδες και τους Κοντονήδες. Άλλωστε, έχουν στήσει το σκηνικό βάση του οποίου το αστικό καθεστώς απειλεί τις ελευθερίες της Ηριάννας. Οπότε ό,τι συμβεί από εδώ και πέρα θα είναι για… άμυνα! Αυτοί, λοιπόν, είναι αποφασισμένοι να φτάσουν μέχρι το τέλος. Ακόμη κι αν χρειαστεί να τους προειδοποιήσει η Ευρώπη, όπως συνέβη και με την Πολωνία. Δεν τους νοιάζει τίποτα, αρκεί να παραμείνουν στην εξουσία.
Κατηγορούν διάφοροι από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τον Μπαλαούρα, τον Ξυδάκη, τον Κοντονή και τα άλλα παιδιά για δηλώσεις και πράξεις που με μία πρώτη ματιά μοιάζουν με τερατουργήματα. Κάνουν λάθος! Όλα γίνονται βάση σχεδίου. Ικανοποιούν τα κατώτερα αισθήματα κάποιων ψηφοφόρων τους, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις. Τους αρκεί να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα.
Ακολουθούν μία βαθιά ταξική πολιτική απέναντι στη μεσαία τάξη, καθιστώντας μέσω της φορολογίας ασύμφορη την επιχειρηματική δράση. Ισοπεδώνουν την κοινωνία προς τα κάτω, ικανοποιώντας έτσι ένα μέρος της εκλογικής τους βάσης που θα ήθελε να… «φορολογηθεί ο πλούτος»! Στην πραγματικότητα πρόκειται για μία ληστρική και εκδικητική επιχείρηση σε βάρος όσων τόλμησαν όλα αυτά τα χρόνια να σηκώσουν κεφάλι και να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν απέναντι σε ένα αδηφάγο και εχθρικό κράτος. Εκδικούνται τις δημιουργικές δυνάμεις της χώρας – όσες έχουν απομείνει- και εργάζονται σταθερά στην προοπτική μιας χώρας που θα είναι σαφώς απομακρυσμένη από τα ευρωπαϊκά κοινωνικά πρότυπα και πιο κοντά σε αυτά των σοσιαλιστικών παραδείσων τύπου Βενεζουέλας.
Ο αστικός κόσμος τους αντιμετωπίζει ακόμη ως… αστοιχείωτους. Σαν να αντιμετωπίζουν αγράμματους σε ένα παιγνίδι γνώσεων. Δεν είναι αστοιχείωτοι. Είναι κομμουνιστές. Και δεν θα διστάσουν να φτάσουν μέχρι τα άκρα για να μπορέσουν να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα.
Η μεγάλη ευθύνη για το γεγονός ότι οι κομμουνιστές συνεχίζουν να σκάβουν μεθοδικά τα θεμέλια της αστικής μας Δημοκρατίας ανήκει σε ένα κομμάτι της Λαϊκής Δεξιάς που έχει συμμαχήσει ανοικτά μαζί τους. Χωρίς τη δική της βοήθεια ο κ. Τσίπρας θα ήταν ήδη παρελθόν. Κι είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι αυτή η Δεξιά βρίσκει κάθε μέρα δεκάδες λόγους για να ασκήσει σκληρή κριτική στον Κυριάκο Μητσοτάκη, αλλά ούτε μία αφορμή για να πει κάτι αρνητικό για τον Αλέξη Τσίπρα.
Νομίζουν ότι θα συγκυβερνήσουν αύριο με τον Αλέξη Τσίπρα σε μία Ελλάδα που οι ίδιοι θα εκπροσωπούν τη νέα Κεντροδεξιά και ο Αλέξης Τσίπρας τη νέα Κεντροαριστερά. Ότι οι δυο τους θα είναι το νέο δίπολο του πολιτικού μας σκηνικού. Μόνο που η Ελλάδα αυτή δεν θα είναι στην Ευρώπη. Δεν θα έχει σχέση με την Ελλάδα που γνωρίζουμε σήμερα. Κι ίσως τότε να πάψουν και οι ίδιοι να είναι χρήσιμοι στους σταλινικούς του ΣΥΡΙΖΑ. Είπαμε. Είναι κομουνιστές. Όχι ηλίθιοι για να μοιραστούν αύριο την εξουσία που θα έχουν κατακτήσει με τόσους κινδύνους.
πηγη: gianniotis
