Από την συζήτηση στην Βουλή, προχθές Πέμπτη, για την κύρωση της Αμυντικής Συμφωνίας με τις ΗΠΑ προέκυψαν διάφορα συμπεράσματα για τους Έλληνες πολίτες.
Αφενός μεν κατάλαβαν ποιες πολιτικές δυνάμεις είναι στοχοπροσηλωμένες στην εθνική γραμμή και ποιες όχι. Η ψήφιση εκ μέρους της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ της συμφωνίας, παρά τις επιμέρους αντιρρήσεις που λογικά διατυπώθηκαν, υπήρξε και η γραμμή των άλλων κομμάτων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, αν και θέλει να λέγεται κόμμα εξουσίας, επέλεξε να ακολουθήσει τη γραμμή των άλλων κομμάτων της μείζονος αντιπολίτευσης, του ΚΚΕ, του ΜέΡΑ 25 και της Ελληνικής Λύσης. Φυσικά από αυτά τα τρία κόμματα το καθένα έχει τους δικούς του λόγους. Το ΚΚΕ, όπως είναι γνωστό, παραδοσιακά κινείται σε ένα έντονο αντιαμερικανισμό, είναι ενάντια των αμερικανικών βάσεων και μάλιστα την Πέμπτη το πρωί μέλη του προχώρησαν σε μία ακτιβιστική ενέργεια με το να αναρτήσουν πανό εναντίον του πολέμου γενικότερα κι εναντίον των αμερικανικών βάσεων στην Ακρόπολη. Μία κίνηση σαφώς κατακριτέα, αλλά την έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν από το ΚΚΕ και πιθανότατα θα την ξαναδούμε στο μέλλον.
Ο δε Γιάνης (με ένα ν) Βαρουφάκης κινείται με τη λογική ότι «φανεί του Λωλοστεφανή», που λέει και ο λαός μας, ενώ ο Κυριάκος Βελόπουλος δεν το λέει επισήμως αλλά είναι η φωνή της Ρωσίας στην Ελλάδα.
Τα ερωτηματικά
Από τη στάση των κομμάτων που αντιτάχθηκαν στην Ελληνοαμερικανική Συμφωνία προκύπτουν τεράστια ερωτηματικά για τον ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά για τον Αλέξη Τσίπρα. Κατά τη συζήτηση υπήρξαν αποκαλύψεις, πως ο κ. Τσίπρας άλλα λέει στο εσωτερικό κι άλλα στο εξωτερικό και μπροστά στο μικροκομματικό όφελος δεν υπολογίζει τους εθνικούς κινδύνους.
Κατ’ αρχάς στις επαφές του με τον Τζέφρι Πάιατ, τον πρώην αμερικανό πρέσβη, ο κ. Τσίπρας είχε ταχθεί αναφανδόν υπέρ της συμφωνίας με τους αμερικανούς. Εξάλλου επί δικής του κυβερνήσης είχαν ξεκινήσει οι διμερείς διαπραγματεύσεις και είχαν προχωρήσει τόσο πολύ, που ούτε οι ίδιοι οι αμερικανοί δεν το πίστευαν. Κάτι που είχε αναδείξει και ο Ντόναλντ Τραμπ, όταν είχαν συναντηθεί στην Ουάσιγκτον.
Κι όμως ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ τώρα θυμήθηκαν την κομμουνιστική τους προέλευση και αποφάσισαν να βγουν στο κλαρί. Το ίδιο έκαναν και με την ελληνογαλλική αμυντική συμφωνία, όπου με κάτι αστείες δικαιολογίες απέφυγαν να την ψηφίσουν. Τι πέτυχαν; Εντός Ελλάδας-εάν εξαιρέσουμε τους φανατικούς ΣΥΡΙΖΑιους- οι υπόλοιποι Έλληνες ένιωσαν αηδιασμένοι από τη στάση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και μίας και στην Βουλή έγινε μεγάλος ντόρος για τον Ανδρέα Παπανδρέου, να θυμίσουμε προς όλες τις κατευθύνσεις κάτι πολύ σημαντικό. Ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχαν τεράστια αντιπαλότητα και σε κάθε μονομαχία τους στην Βουλή εξαπέλυαν μύδρους ο ένας προς τον άλλο. Όμως στα εθνικά θέματα, παρά τις διαφωνίες τους πάντα ψήφιζαν από κοινού. Άφηναν έξω τις διαφωνίες και έβρισκαν κοινή περπατησιά.
Δίνει πάτημα στην Τουρκία
Το χειρότερο, όμως για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι με τη στάση του και με το γεγονός ότι δεν ψήφισε τις αμυντικές συμφωνίες με την Γαλλία και τις ΗΠΑ έδωσε λαβή στην τουρκική προπαγάνδα. Οι Τούρκοι πάνω στο «όχι» του ΣΥΡΙΖΑ πατούν για να κάνουν παιχνίδι σε όλα τα επίπεδα και χρησιμοποιούν την άρνηση ενός μεγάλου-υποτίθεται- κόμματος στην Ελλάδα για να στείλουν τα δικά τους μηνύματα προς την Ουάσιγκτον ότι «η Ελλάδα δεν είναι και τόσο φιλική προς τους αμερικανούς».
Όμως εδώ τα πράγματα χειροτερεύουν, καθώς η υποτιθέμενη δικαιολογία του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι η Ελλάδα δεν έχει οφέλη από τη συμφωνία, την ώρα που η Άγκυρα, λόγω της αμερικανικής παρουσίας στην Αλεξανδρούπολη, έχει κάνει όπισθεν στα οποιαδήποτε σχέδια είχε για την Θράκη. Για τα σχέδια των Τούρκων έκανε ειδική επισήμανση κατά την ομιλία του στο 14ο Τακτικό Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς.
Στην Κουμουνδούρου ανέδειξαν ένα δημοσίευμα της Wall Street Journal για να στήσει ο κ. Τσίπρας τη ρητορική του κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη. Μάλιστα του ζήτησε να απαιτήσει από το Τζο Μπάιντεν να μην δώσει F-16 προς την Τουρκία. Ενώ έκανε και το λιοντάρι, λέγοντας πως όταν επιστρέψει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία θα καταργήσει την ελληνοαμερικανική συμφωνία και θα διώξει τους αμερικανούς από την Αλεξανδρούπολη. Και για να μην ξεχνιόμαστε όλα αυτά θα γίνουν με το γνωστό τρόπο: Με ένα νόμο κι ένα άρθρο.
Φυσικά ο κ. Τσίπρας ουδέποτε έχει δώσει μία εξήγηση (δεν μιλάμε για αληθινή, αλλά για λογικοφανή) για ποιον λόγο κατά την επίσκεψη του στην Ουάσιγκτον και στην συνάντηση που είχε με τον Ντόναλντ Τραμπ δεν ζήτησε να σταματήσει η συμπαραγωγή μαχητικών αεροσκαφών τύπου F-35 από ΗΠΑ και Τουρκία, η οποία ευτυχώς δεν προχώρησε επειδή οι Αμερικανοί επέβαλαν μέσω του Κογκρέσου κυρώσεις στην Τουρκία, παρά το γεγονός ότι ο Τραμπ ήταν αντίθετος. Διότι όλοι κατανοούμε, πως εάν προχωρούσε το πρόγραμμα της συμπαραγωγής, η Τουρκία θα ήταν πανίσχυρη και τα δικά μας αεροσκάφη θα έμοιαζαν με τους γκράδες που πολεμούσαν οι ήρωες του 1821 κατά των Τούρκων. Προφανώς ο κ. Τσίπρας δεν το θεώρησε σωστό να το θέσει. Όχι γιατί ήταν ανώριμος, ή δεν το σκέφθηκε. Το έκανε διότι ήταν της νοοτροπίας πως «η θάλασσα δεν έχει σύνορα». Ή όπως έλεγαν οι αριστεριστές παλιότερα «το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του». Ή ισχύει αυτό που λένε στα Χανιά, που πρόσφατα επισκέφθηκε ο κ. Τσίπρας έχοντας στο πάλι του τον Παύλο Πολάκη, το «κότα τρίλειρη και μαυροπουπουλάτη».
Απλά στο σημείο αυτό να πούμε ότι το δημοσίευμα της Wall Street Journal δεν είναι και τόσο αθώο. Όπως αναφέρουν πηγές της ομογένειας, ήταν προϊόν του τούρκικου λόμπι στην Ουάσιγκτον σε μία προσπάθεια να θολώσει την εικόνα του ταξιδιού του Κυριάκου Μητσοτάκη. Αυτή τη στιγμή στο θέμα της άρσης των κυρώσεων προς την Τουρκία ο Τζο Μπάιντεν δεν διαθέτει την πλειοψηφία στο σώμα. Και αυτό διότι και Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικανοί έχουν εντάξει την Τουρκία στο Ρωσικό μπλοκ και ζητούν για να άρουν τις κυρώσεις πρώτα να… αχρηστευθούν οι S-400 από την Τουρκία και μετά να ξανασυζητήσουν το θέμα. Και αυτός είναι ο λόγος που το Στέιτ Ντιπάρτμεντ δεν έχει αποστείλει επίσημο αίτημα προ το Κογκρέσο, διότι από τις ζυμώσεις προκύπτει ότι δεν περνά η πρόταση. Οπότε παραμένουν στις φιλικές δηλώσεις Μπλίνκεν.
