Τα φιντάνια της αθλητικής δημοσιογραφίας, με τον πάντα γλαφυρό τους τρόπο, θα το έθεταν ως εξής:
Σκοπός της κυβέρνησης είναι να… διασκεδάσει τις εντυπώσεις. Μόνο που κανείς δεν διασκεδάζει πραγματικά ακούγοντας πως η Νέα Δημοκρατία εξετάζει για το ευρωψηφοδέλτιο της, περιπτώσεις όπως αυτή του Φάηλου Κρανιδιώτη.
Ο τελευταίος ρίχνει εδώ και καιρό γέφυρες επιστροφής στο κόμμα που ήταν μέλος ως το 2016. Είχε διαγραφεί τότε με αφορμή το πώς τοποθετήθηκε για το ζήτημα της ονομασίας της Βόρειας Μακεδονίας. Προσπάθησε εν συνεχεία να φανεί πολιτικά μέσω άλλων σχημάτων, όπως η «Εθνική Δημιουργία» στο πλευρό του Θάνου Τζήμερου, αλλά δεν τα κατάφερε.
Το θέμα είναι πως δεν είναι αυτά που μπορεί να προσφέρει αλλά κυρίως αυτά που εκφράζει που κάνουν τη ΝΔ να σκέφτεται να τον επαναφέρει στις τάξεις της. Στην κυβέρνηση προσπαθούν με κάθε τρόπο να περιορίσουν τη δεδομένη απώλεια ψήφων που θα έχουν στις προσεχείς Ευρωεκλογές προς τα δεξιά τους. Εκεί θα στραφεί ένα μέρος των συντηρητικών ψηφοφόρων του γαλάζιου κόμματος που πληγώθηκε από τους κυβερνητικούς χειρισμούς στο ζήτημα του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών και θα θελήσει να στείλει μήνυμα δυσαρέσκειας μέσα από τις κάλπες, να τιμωρήσει τρόπον τινά τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Με πρόσωπα όπως ο Φαήλος Κρανιδιώτης, θεωρούν κάποιοι στη Νέα Δημοκρατία, ενδέχεται να «κερδηθούν» ψήφοι που τώρα μοιάζουν χαμένοι, αφού είναι πρόσωπο που έλκει τη λεγόμενη σκληρή δεξιά πτέρυγα. Σου λένε, στη ΝΔ, έχουμε πιάσει (ξανά) το κέντρο, με στρατηγικές κινήσεις που έχουν προοδευτικό πρόσημο και πρόσωπα όπως η Εύη Χριστοφιλοπούλου, ο Πύρρος Δήμας και ο Σωτήρης Σέρμπος. Τώρα χρειαζόμαστε και κάτι για να ρεφάρουμε τις χαμένες ψήφους.
Ωστόσο, ο Φάηλος Κρανιδιώτης, με τη ρητορική του όλα αυτά τα χρονιά, δεν κινείται στο χώρο της δεξιάς, αλλά φλερτάρει με αυτόν των πιο ακραίων τάσεων. Ασυνεπής και αταίριαστος με το ιδεολογικό προφίλ που έφερε τη ΝΔ ως το θρίαμβο του 41%.
Επιλογές όπως του Κρανιδιώτη, θα υποβαθμίσουν το σύνολο των υποψηφίων της ΝΔ για την Ευρωβουλή. Κάτι που σε τελική ανάλυση κάνει κακό στην ίδια την κυβερνώσα παράταξη αφού θα απομακρύνει νορμάλ ψηφοφόρους. Που είναι ήδη ξενερωμένοι, για εντελώς άλλους λόγους, με άλλα ονόματα που ακούγονται για το ψηφοδέλτιο, όπως αυτό του δημοσιογράφου Γιώργου Αυτιά.
Αναρωτιέται κανείς τι άλλο θα δούμε για να ισοσκελίσουν τις απώλειες από το γάμο των ομόφυλων. Και το νομοσχέδιο για την ελληνική μουσική, που τόση θύελλα αντιδράσεων έχει προκαλέσει, προς την κατεύθυνση του να κατευνάσει ένα πιο συντηρητικό, εθνοκεντρικό κομμάτι των γαλάζιων ψηφοφόρων, κινείται. Όμως αυτός είναι ένας λάθος τρόπος, ένα λάθος μήνυμα.
Σε τελική ανάλυση, είναι πολύ σοβαρή υπόθεση η Ευρωβουλή για να συνοψίζεται στο «ποιος θα μας φέρει ψήφους» χωρίς περαιτέρω εμβάθυνση. Και αυτό ισχύει προφανώς για όλα τα κόμματα. Μην λησμονούμε πως σε πανευρωπαϊκό επίπεδο η άνοδος της ακροδεξιάς είναι πολύ μεγάλη, τρομακτική. Αυτό που έρχεται στις κάλπες πιθανότατα θα μας σοκάρει, αλλά δεν θα μπορούμε να προσποιηθούμε τους ανήξερους…
