Το μόνο σίγουρο, ότι ο Ερντογάν έχει καταφέρει να διχάσει και να προβληματίσει τους Ευρωπαίους.
Η Μέρκελ συμφωνεί μεν με τις κυρώσεις, αλλά εκτιμά πως εάν είναι πολύ αυστηρές, τότε ο Ερντογάν θα αποθρασυνθεί. Από την πλευρά του ο Μακρόν και η Γαλλία είναι υπέρμαχοι της σκληρής γραμμής. Δηλαδή, αυστηρές κυρώσεις και πίεση με τα όπλα. Γι’ αυτό ο Γάλλος πρόεδρος στέλνει και το αεροπλανοφόρο «Σαρλ Ντε Γκολ» στην Ανατολική Μεσόγειο.
Ο βασικός στόχος των Γάλλων είναι να επιβάλουν την κυριαρχία τους, από τη στιγμή που οι ΗΠΑ –λόγω Τραμπ– έχουν παρατήσει την περιοχή στο έλεός της. Η κινητικότητα των Γάλλων βολεύει και όλες τις περιφερειακές δυνάμεις, πέραν της Ελλάδας. Και το Ισραήλ βολεύεται να υπάρχει ένας μεγάλος της Δύσης στην περιοχή, εκτός από τους Ρώσους που έχουν εγκατασταθεί στη Συρία. Αλλά και την Αίγυπτο βολεύει, καθώς έχει κοινά συμφέροντα με τη Γαλλία στη Σύρτη, στη Λιβύη.
Η Γαλλία θέλει να στηρίξει τις επενδύσεις της Total στα πετρέλαια της Λιβύης, ενώ η Αίγυπτος θέλει να κρατήσει πολύ μακριά της τους αδελφούς Μουσουλμάνους, που κυκλοφορούν στη Δυτική Λιβύη και προμοτάρονται από την Τουρκία. Φυσικά, η γαλλική προσπάθεια για κυριαρχία βολεύει στο έπακρο κι εμάς, καθώς οι εκνευρισμένοι Τούρκοι για να τα χώσουν στη Γαλλία αναβαθμίζουν και τον ρόλο της Ελλάδας.
