Τη βεβαιότητά του ότι ο θάνατος της εννιαχρονης Τζωρτζίνας δεν συνδέεται αιτιωδώς με κάποιο γενετικό νόσημα της καρδιάς, το οποίο δεν ανιχνεύθηκε από τους γιατρούς ή από τον απινιδωτή που της τοποθετήθηκε, διατύπωσε στην κατάθεσή του στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας, στη δίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου, ο διευθυντής του παιδιοκαρδιολογικού τμήματος του Ωνασείου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου, Ιωάννης Παπαγιάννης.
Όπως είπε ο μάρτυρας: «Το παιδί ήταν ένα μήνα στη ΜΕΘ και παρακολουθούνταν από μόνιτορ, δεν είχε παρουσιάσει ποτέ αρρυθμίες. Δεν είχε παθολογικές βραδυκαρδίες ούτε άλλες αρρυθμίες, διενεργήσαμε και άλλες εξετάσεις για να αποκαλύψουμε τυχόν άλλες λανθάνουσες διαταραχές που δεν φαίνονται στο απλό καρδιογράφημα. Και αυτό αποκλείστηκε. Κάναμε έλεγχο με υπέρηχο, ήταν όλα φυσιολογικά, εκτός από ήπιες διαταραχές που οφείλονταν στην υποξαιμία που είχε περάσει το παιδί», ανέφερε στην κατάθεσή του ο κ. Παπαγιάννης μιλώντας για την κατάσταση της υγείας του κοριτσιού, το οποίο μετά την ανακοπή που είχε υποστεί στο Καραμανδάνειο νοσοκομείο της Πάτρας είχε εισαχθεί για την τοποθέτηση απινιδωτή στο Ωνάσειο Καδιοχειρουργικό Κέντρο.
Ο κ. Παπαγιαννης είπε απευθυνόμενος προς το δικαστήριο ότι: «η Τζωρτζίνα πριν από το συμβάν δεν είχε κανένα σύμπτωμα, ήταν ένα ζωηρό παιδί. Δεν υπήρχε κανένα εύρημα που να συνηγορεί για καρδιακό νόσημα. Στην οικογένεια δεν υπήρχε κανένα τέτοιο ιστορικό ανακοπής σε νεαρά άτομα. Στην εξέταση δεν βρέθηκε κανένα καρδιολογικό εύρημα. Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην τοποθέτηση απινιδωτή στο κοριτσάκι: «Τέθηκε το ζήτημα της τοποθέτησης απινιδωτή, ο οποίος εμφυτεύεται στο άνω μέρος του θώρακα. Το μηχάνημα παρακολουθεί διαρκώς τη καρδιακή λειτουργία και αναλόγως της διαπίστωσης τυχόν αρρυθμιών παρεμβαίνει. Αν βλέπει ότι οι παλμοί πέφτουν κάτω από ένα όριο αρχίζει και δίνει ρυθμό στην καρδιά και λειτουργεί ως βηματοδότης. Αν δει ότι ανεβαίνουν οι παλμοί μπορεί να δώσει βηματοδότηση που μπορεί να σταματήσει αυτή τη ταχυκαρδία. Συζητήσαμε με τους γονείς τα υπέρ και τα κατά του απινιδωτή. Είδαμε ότι υπήρχαν οι αιφνίδιοι θάνατοι των άλλων δυο παιδιών και η ανεξήγητη ανακοπή της Τζωρτζίνας. Δεν είχαμε βρει κάποιο αίτιο ότι αυτά συνέβησαν από αρρυθμία και προβληματιστήκαμε αν πρέπει να μπει το μηχάνημα. Όμως επειδή κάποια ευρήματα μπορεί να διαφύγουν αποφασίσαμε να τοποθετηθεί ο απινιδωτής ώστε να αποφευχθεί κάθε ενδεχόμενο στο μέλλον. Όταν αντιμετωπίστηκαν οι λοιμώξεις βάλαμε τον απινιδωτή και όταν το παιδί ανένηψε το στείλαμε στη Πάτρα. Ο απινιδωτής συγκεντρώνει τα δεδομένα και μας τα στέλνει».
Όπως εξήγησε ο κ. Παπαγιάννης με αυτό το σύστημα παρακολουθούσαν το κοριτσάκι. «Η μητέρα μας έστελνε καθημερινά δεδομένα. Εμείς ζητάμε από τους γονείς να μας στέλνουν κάθε τρεις μήνες αλλά για κάποιο λόγο μας έστελνε καθημερινά. Κάποιες φορές ενημέρωνε ότι έστελνε και κάποιες άλλες όχι. Δεν είδαμε ποτέ κάποια αρρυθμία, κάποια παθογένεια. Το παιδί δεν εκδήλωσε κάποια αρρυθμία και δεν κατέγραψε τίποτα το μηχάνημα».
Ξεχωριστό κεφάλαιο στην κατάθεση του μάρτυρα αφορούσε τις κρίσιμες ώρες που το κοριτσάκι είχε υποστεί την ανακοπή στο «Αγλαΐα Κυριακού» με αποτέλεσμα να καταλήξει. Όπως είπε «20 λεπτά πριν το θάνατό του, το παιδί είχε φυσιολογικό καρδιολογικό ρυθμό». Συγκεκριμένα ανέφερε: «Την τελευταία ημέρα ζωής του παιδιού έχουμε σημαντικά δεδομένα. Έλαβα μια κλήση από τη μητέρα κατά τη διάρκεια της ανακοπής και μου ζήτησε να δω μια καταγραφή που μου είχε στείλει. Μπήκα στο σύστημα και είδα ότι στις 2 μετά το μεσημέρι υπήρχε φυσιολογικός ρυθμός καρδιάς. Δηλαδή, 20 λεπτά πριν το συμβάν το παιδί είχε φυσιολογικό ρυθμό. Στην ανάνηψη του παιδιού γύρω στις 15:30 μου εστάλη ακόμη μια καταγραφή που έδειχνε ότι το μηχάνημα λειτουργούσε σαν βηματοδότης γιατί οι παλμοί είχαν πέσει κάτω από τους 60. Δεν είχε καταγράψει καμία επικίνδυνη αρρυθμία που να το κάνει να λειτουργήσει ως απινιδωτής. Όταν η καρδιά έπαψε να λειτουργεί μου εστάλη ένα καρδιογράφημα που έδειχνε ότι το μηχάνημα συνέχιζε να λειτουργεί όμως η καρδιά δεν ανταποκρινόταν…».
Πρόεδρος: Όταν το παιδί εισήχθη στο Ωνάσειο το πρώτο 24ωρο παρουσίασε σπασμούς, είχε πυρετό. Όλο αυτό διήρκεσε 20 λεπτά, αυτό το επεισόδιο είχε σχέση με την λοίμωξη που είχε ήδη ή είχε σχέση με την τετραπληγία;
Μάρτυρας: Ήταν συνδυασμός και των δυο. Δεν παρατηρήθηκε κάποια παθολογική αρρυθμία και σε αυτό το συμβάν.
Πρόεδρος: Ο απινιδωτής συνοδεύονταν από κάποια συσκευή που δώσατε στους γονείς,
Μάρτυρας: Ναι, συγκεντρώνει τα δεδομένα όταν βρίσκεται δίπλα στο παιδί. Αν έχει συμβεί κάτι μακριά από τη συσκευή, το μηχάνημα θα το καταγράψει και όταν το παιδί πάει κοντά του θα τα στείλει. Αν η μητέρα νομίσει ότι υπάρχει κάποιο συμβάν πατάει κάποιο κουμπί και μπορεί να τα στείλει. Δεν χάνονται δεδομένα, μπορεί να τα δούμε πιο μετά, η ώρα του συμβάντος όμως θα φαίνεται. Σε όλα αυτά δεδομένα δεν υπήρχε ποτέ καμία παθολογική αρρυθμία.
Πρόεδρος: Τον Ιανουάριο του ‘22 το παιδί, έκανε κάποια επεισόδια. Σας έκανε κάποια ενημέρωση η κ. κατηγορουμένη; Σας είπε κάτι για αυτά τα επεισόδια;
Μάρτυρας: Όχι, δεν θυμάμαι κάτι.
Πρόεδρος: Λέτε στην κατάθεση σας ότι θα φαίνονταν στη καρδιά αν δεν είχαν κάνει καλή ανάνηψη στο Καραμανδάνειο….
Μάρτυρας: Αν δεν είχαν κάνει καλή ανάνηψη η καρδιά θα ήταν επηρεασμένη.
Πρόεδρος: Υπάρχει περίπτωση να υπήρχε κάποιο γενετικό αρρυθμιογόνο νόσημα και να μην ήταν ανιχνεύσιμο; Έγινε έλεγχος σε 5.000 γονίδια και ο αυτός ήταν αρνητικός, δεν είχε βρεθεί τίποτα.
Μάρτυρας: Υπάρχει ένα ελάχιστο ποσοστό. Ακόμη και 1 στις 100 των σπάνιων περιπτώσεων θα καταγράφονταν στην λειτουργία του απινιδωτή.
Πρόεδρος: Όταν έχουμε ένα παιδί που κοιμάται και παθαίνει ανακοπή όπως εν προκειμένω ανέφερε η κατηγορουμένη για τη Τζωρτζίνα θα προηγηθεί ταραχή, δύσκολη αναπνοή; Η περιγραφή της μητέρας είναι ότι το παιδί ανασηκώθηκε, τίναξε χέρια και πόδια. Συνάδει αυτό με ανακοπή;
Μάρτυρας: Δεν θα περίμενα ένα τέτοιο συμβάν να καταλήξει έτσι, δεν εξηγείται αυτό με υποκείμενο αρρυθμιογόνο πρόβλημα.
Εισαγγελέας: Τι αιτιολογία δίνετε; Πως γίνεται μια καρδιά γερή να σταματήσει να λειτουργεί;
Μάρτυρας: Δεν μας δόθηκε κάποια σαφής αιτία για την καρδιά.
Εισαγγελέας: Είδατε το παιδί ανάμεσα στις δυο ανακοπές. Βρίσκετε κάποιες ομοιότητες ανάμεσα σε αυτές τις δυο ανακοπές;
Μάρτυρας: Προφανώς δεν μπορώ να πω με σιγουριά, γιατί δεν ήμουν μπροστά στα συμβάντα. Όμως και στις δυο περιπτώσεις δεν υπήρχε κάποια αρρυθμία.
Η δίκη συνεχίζεται με την εξέταση του μάρτυρα από την πλευρά της υπεράσπισης της κατηγορουμένης.
