Σε ηλικία 83 ετών έφυγε από τη ζωή ο δημοσιογράφος και εκδότης Δημήτρης Ρίζος.
Ο Δημήτρης Ρίζος γεννήθηκε το 1936 στην Πρώτη Σερρών, στο χωριό του Καραμανλή. Ξεκίνησε να αρθρογραφεί στην ηλικία των 14 ετών στον «Πρωινό Τύπο» της Δράμας. Σε ηλικία 15 χρόνων ήθελε να γίνει μόνο δημοσιογράφος.
Όμως, ο Δημήτρης Ρίζος υπήρξε αθλητής του στίβου στη Δόξα Δράμας με πολύ καλές επιδόσεις στα 5.000 μέτρα. Αυτό τον ώθησε να δώσει εξετάσεις και να περάσει στην Γυμναστική Ακαδημία όπου φοίτησε για δύο χρόνια. Στη συνέχεια τα παράτησε αφού είχε περάσει στο Πάντειο και είχε αρχίσει να χαράζει την πορεία του ως δημοσιογράφος.
Για τη συνεργασία με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο Δημήτρης Ρίζος είχε δηλώσει σε παλαιότερη συνέντευξή του: «Στα 17,5 που τελείωσα το Γυμνάσιο Δράμας, ο πατέρας μου ήταν Αριστερός-κομμουνιστής αλλά και ο πιο στενός φίλος και συνεργάτης του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Ήταν μαζί στο σχολείο, μαζί στο Πανεπιστήμιο, μαζί παντού… Τον πήρε, λοιπόν, στο τηλέφωνο και του είπε: “Σου στέλνω τον μικρό”. Πήρα τότε ένα βαλιτσάκι, ήρθα στην Αθήνα και βρέθηκα στο ιδιαίτερο γραφείο του. Το πρώτο εξάμηνο ήμουν το παιδί για όλες τις δουλειές, μετά με έβαλαν να κάνω τα ρουσφέτια του Υπουργείου Άμυνας, καμιά μετάθεση στρατιώτη».
«Εκεί έμεινα με διευθυντή του ιδιαίτερου γραφείου τον Αχιλλέα Καραμανλή μέχρι τη μέρα που ανέλαβε ο Κανελλόπουλος πρωθυπουργός για έναν μήνα, γιατί μετά ήρθε η Χούντα. Είχα πάρει προαγωγή και ήμουν στο Γραφείο Τύπου του Πρωθυπουργού. Μετά τη Μεταπολίτευση με πήρε στο τηλέφωνο ο Καραμανλής -που είχε επιστρέψει από την εξορία του στο Παρίσι και εγώ υπηρετούσα στην έκτακτη επιστράτευση που έκαναν τότε στον Έβρο- και μου είπε να κατέβω κάτω. Έκτοτε, ήμουν ο πιο στενός συνεργάτης του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Ταξίδεψα μαζί του σε όλο τον κόσμο, είμαι ίσως ο μόνος δημοσιογράφος που έχω μπει τρεις φορές στο Λευκό Οίκο, στα Ηλύσια Πεδία, στα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ. Ήταν η εποχή που εκείνος αλώνιζε όλο τον κόσμο -και ιδίως την Ευρώπη-, γιατί είχε πάθος να επισπεύσουμε την ένταξή μας στην ΕΟΚ», είχε πει.
Ενώ βρισκόταν στο ιδιαίτερο γραφείο του Κωνσταντίνου Καραμανλή ξεκίνησε τη συνεργασία του με την εφημερίδα «Βραδυνή», γράφοντας τη στήλη «Κεντρί», που γνώρισε μεγάλη επιτυχία και ανέβασε την κυκλοφορία της εφημερίδας στα 150.000 φύλλα. Όμως, όταν δολοφονήθηκε ο Τζώρτζης Αθασιάδης και ανέλαβαν την εφημερίδα οι κόρες του, ο Δημήτρης Ρίζος αποχώρησε καθώς όπως είχε πει « δεν μπορούσαν να ανεχθούν ότι εμφανιζόμουν στην εφημερίδα σαν αφεντικό εγώ και όχι αυτές»
Στη συνέχεια, ο Δημήτρης Ρίζος πήγε στην εφημερίδα «Ακρόπολη» και έγραφε τη στήλη «Ξυπνητήρι» . Εκεί, παρέμεινε για 6 μήνες.
Στη συνέχεια μπαίνει στη ζωή του ο «Ελεύθερος Τύπος», στην οποία παρέμεινε για 15 χρόνια. Ο Δημήτρης Ρίζος υπήρξε σύμβουλος έκδοσης της εφημερίδας και αρθρογράφος της στήλης «Ανάδελφο». Όταν πέθανε ο εκδότης Άρης Βουδούρης αναλαμβάνει τη διοίκησή της εφημερίδας αλλά οι συνεχείς κόντρες με το 17μελές Διοικητικό Συμβούλιο τον οδηγούν στην έξοδο.
Με την αποζημίωση των 40.000 δραχμών που πήρε ως αποζημίωση από τον Ελεύθερο Τύπο δημιούργησε την εφημερίδα «Αδέσμευτος».
Σε συνεργασία με τον Γιάννη Αλαφούζο ανοίγουν τον ραδιοφωνικό σταθμό «Λάμψη» τον οποίο πουλάει πάνω από 7 δις δρχ και τα χρήματα αυτά τα επενδύει στον «Αδέσμευτο» και στην αγορά του «Παρέα FM.
Ωστόσο, ο Δημήτρης Ρίζος είχε ασχοληθεί και με την τηλεόραση. Το 1968 παρουσίαζε στην ΥΕΝΕΔ κάθε Κυριακή μεσημέρι την χιουμοριστική εκπομπή «Τα παραλειπόμενα». Σε συνεργασία με τον αδερφό του και ηθοποιό Νίκο Ρίζο, κάνουν την εκπομπή «Οι Ρίζοι» και δημιουργούν ένα γραφείο παραγωγής το οποίο είχε αναλάβει το δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ.
Ο Δημήτρης Ρίζος είχε κάνει τρεις γάμους και απέκτησε τρία παιδιά, τον Χρήστο, τον Απόστολο και την Δήμητρα.
Για την επιχειρηματική του δραστηριότητα , ο Ρίζος είχε δηλώσει σε συνέντευξή του: «Είμαι ο πλέον άχρηστος οικονομολόγος, δεν κάνω για επιχειρηματίας. Όταν ήμουν ρεπόρτερ περνούσα ζωή χαρισάμενη. Τώρα δεν έχω ύπνο, έχω εφιάλτες. Χρήματα, όμως, έβγαλα όταν πήρα τον Seven-X που τον πουλούσε ο Κουλουκουντής για ένα πιάτο φαΐ. 160 εκατ. δώσαμε, μισά εγώ και μισά ο Κοπελούζος, και σε έναν χρόνο τον πουλήσαμε ενάμιση δισεκατομμύριο. Έβγαλα χρήματα και από τον «Λάμψη». Γενικότερα, αυτή η δουλειά με δυσκόλεψε στη ζωή μου, γιατί έχω καθίσει στο εδώλιο του κατηγορουμένου 897 φορές -όπου να ‘ναι θα μπω στα ρεκόρ Γκίνες- και παρόλα αυτά -άλλο ρεκόρ αυτό- έχω λευκό ποινικό μητρώο».
