Το βράδυ του Σαββάτου (13/04) το Ιράν εξαπέλυσε μια μεγάλης κλίμακας επίθεση στο Ισραήλ με πάνω από 200 drones και πυραύλους.
Σύμφωνα με τους New York Times, η επίθεση αυτή άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο στον μακροχρόνιο σκιώδη πόλεμο μεταξύ του Ιράν και του Ισραήλ. Το μπαράζ επιθέσεων με drones και πυραύλων που εξαπέλυσε το Ιράν στο Ισραήλ το Σάββατο – αν και σχεδόν όλοι καταρρίφθηκαν ή αναχαιτίστηκαν – σηματοδότησε νέο ορόσημο στη σύγκρουση.
Πιο πρόσφατα, ένα ισραηλινό χτύπημα στη Συρία σκότωσε αρκετούς ανώτατους διοικητές του Σώματος Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης του Ιράν (IRGC), οδηγώντας στην ευρέως αναμενόμενη απάντηση του Ιράν. Τι θα κάνει το Ισραήλ στη συνέχεια;
Σύμφωνα με την Τζίνα Άμπερκομπι- Γουίνστανλεϊ, πρέσβειρα των ΗΠΑ στη Μάλτα και ειδική βοηθό για τη Μέση Ανατολή και την Αφρική, ο απολογισμός της χθεσινής επίθεσης αποτελεί δύο νίκες και μια ήττα.
Νίκη: Οι Ιρανοί ηγέτες ανακοίνωσαν τις προθέσεις τους και ανέλαβαν δημόσια την ευθύνη της επίθεσης. Ενώ η πραγματική ζημιά φαίνεται να είναι περιορισμένη, η αντίδραση ήταν αρκετά σκληρή ώστε να προκαλέσει εκτεταμένο διεθνή συναγερμό. Οι Ιρανοί που είχαν εξοργιστεί με το Ισραήλ που δολοφονεί πολίτες σε αυτό που νομικά θεωρείται ως κυρίαρχο ιρανικό έδαφος, θα πρέπει να νιώθουν ικανοποιημένοι. Ωστόσο, η φυσική ζημιά που έχει προκληθεί σε ισραηλινούς στόχους μέχρι στιγμής ήταν ελάχιστη.
Νίκη: Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου πήρε τρία πράγματα που χρειαζόταν πολύ. Πρώτον, η Γάζα αποσύρθηκε από τις συνομιλίες και έτσι μπορεί εύλογα να ελπίζει ότι θα κοπάσει η πίεση για τον τερματισμό του πολέμου. Δεύτερον, κατάφερε να εξασφαλίσει τη «σταθερή υποστήριξη» των ΗΠΑ. Η προθυμία του να προκαλέσει σύγκρουση σε ολόκληρη την περιοχή και να προσελκύσει τις Ηνωμένες Πολιτείες, αφαίρεσε ένα επιχείρημα από τους πολιτικούς του αντιπάλους που τον κατηγόρησαν ότι αποδυνάμωσε τις διμερείς σχέσεις. Τρίτον, ενδέχεται να ένωσε τους Ισραηλινούς μπροστά στον κίνδυνο, κάτι που θα τον βοηθήσει να παραμείνει στην εξουσία.
Ήττα: Η θέση του Αμερικανού προέδρου Τζο Μπάιντεν έχει επιδεινωθεί σημαντικά. Η ομάδα του πρέπει να εργαστεί για να περιορίσει τα ισραηλινά αντίποινα. Οι αμερικανικές δυνάμεις στην περιοχή παραμένουν σε κίνδυνο και η πιθανότητα ενός ευρύτερου πολέμου είναι τεράστια. Οι Ηνωμένες Πολιτείες φαίνονται τώρα κοντά σε μια άμεση σύγκρουση που ο Μπάιντεν (και το Ιράν) έχουν εργαστεί σκληρά για να αποφύγουν. Ένα σημαντικό μέρος του συνασπισμού που χρειάζεται για να τον επανεκλέξει δεν θα ξεχάσει τη Γάζα και δεν πρόκειται να καλωσορίσει το Ισραήλ στις αγκάλες του. Είτε μετριάσει τα ισραηλινά αντίποινα είτε κάνει τον Νετανιάχου να λάβει επιτέλους υπόψη τις συμβουλές του για τη Γάζα, ο Μπάιντεν φαίνεται αποδυναμωμένος σε σχέση με τον πανούργο πρωθυπουργό του Ισραήλ.
Σύμφωνα με την Καρμίελ Άρμπιτ, συνεργάτρια για τα Προγράμματα Μέσης Ανατολής και την Πρωτοβουλία Ασφάλειας Μέσης Ανατολής στο Atlantic Council, το τι θα συμβεί στη συνέχεια θα εξαρτηθεί από τρεις παράγοντες: εάν οι πληρεξούσιοι του Ιράν, συμπεριλαμβανομένων των Χούτι και της Χεζμπολάχ, θα συμμετάσχουν στον πόλεμο, εάν θα υπάρξουν θύματα στο ισραηλινό έδαφος, εάν τα αμυντικά του συστήματα σε συνδυασμό με την υποστήριξη των ΗΠΑ αποτρέψουν σημαντικές ζημιές και τελικά από το πώς θα επιλέξει να απαντήσει το Ισραήλ.
Η ιρανική επίθεση έλαβε χώρα εν μέσω της αυξανόμενης έντασης στις σχέσεις μεταξύ Μπάιντεν και Νετανιάχου. Μέχρι στιγμής, οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία και η Γερμανία έχουν δηλώσει ότι υποστηρίζουν το Ισραήλ, αλλά όπως συνέβη με τη Γάζα, η περαιτέρω κλιμάκωση μπορεί να αποδυναμώσει αυτή τη δημόσια υποστήριξη.
Ο Μπάιντεν, από την πλευρά του, έχει καταστήσει σαφές ότι η στήριξη των ΗΠΑ προς το Ισραήλ παραμένει ακλόνητη. Η κοινή δέσμευση για την αντιμετώπιση της απειλής που θέτει το Ιράν είναι επίσης πολύ βαθύτερη από τυχόν αποκλίσεις που μπορεί να έχουν οι δύο χώρες σχετικά με το μέλλον των Παλαιστινιακών Εδαφών. Ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες ενδέχεται να ενθαρρύνουν ιδιωτικά το Ισραήλ να απαντήσει με αυτοσυγκράτηση σε μια συνεχή προσπάθεια να προσπαθήσουν να αποτρέψουν έναν περιφερειακό πόλεμο. Αυτό αναμφίβολα έρχεται σε αντίθεση με την επιθυμία του Ισραήλ να απαντήσει με σκληρά αντίποινα.
ΠΗΓΗ: Atlantic Council, ΝΥΤ
