Ούτε αγωνιστικά ούτε στην ατμόσφαιρα του ΟΑΚΑ δεν έχει φτάσει ο Παναθηναϊκός και ο κόσμος του στο 60%-70% των πραγματικών δυνατοτήτων!
Η νίκη του Παναθηναϊκού κόντρα στην Βίρτους Μπολόνια, ήταν ξεκάθαρα η μεγαλύτερη-μέχρι τώρα-στη φετινή Euroleague. Η θέση, το μπάσκετ που αποδίδει η Ιταλική ομάδα και η εκπληκτική κατάσταση παικτών της όπως ο Σενγκέλια, ο Λούντμπεργκ κι ο Μπελινέλι, μαρτυρούν το γιατί. Αποτέλεσμα που ίσως να μην είχε έρθει ποτέ σε γήπεδο με 5.000 λιγότερους οπαδούς και με παίκτες έστω ελάχιστα χαμηλότερης ποιότητας/προσωπικότητας.
Βραδιά ενθουσιασμού στο ΟΑΚΑ, με παίκτες παθιασμένους, οπαδούς… ξελαρυγγιασμένους, τον Αταμάν να υψώνει τις γροθιές κάτω από αποθέωση. Το ιδανικό σκηνικό που είχε λείψει τόσο πολύ στους Πράσινους τα τελευταία χρόνια της οπισθοχώρησης και της πίκρας.
Όσο ενθουσιασμό κι αν έφερε αυτή η βραδιά στο σύνολό της, το πλέον ελπιδοφόρο για τον Παναθηναϊκό έχει να κάνει με τον ίδιο τον πήχη του. Αν ήταν άλτης θα λέγαμε πως ακόμη κάνει τα πρώτα του άλματα. Ενώ η προοπτική του είναι να φτάσει σε ύψη ρεκόρ. Εντός κι εκτός παρκέ.
Πρώτα απ’ όλα στο αγωνιστικό σκέλος, είναι εμφανές πως τα περιθώρια βελτίωσης είναι τεράστια. Λογικό κι επόμενο καθώς πρόκειται για ένα εντελώς νέο σύνολο που «χτίστηκε» μέχρι πριν δέκα μέρες όταν και προστέθηκε ο Ναν στο ρόστερ. Συν τοις άλλοις, η ομάδα του Αταμάν ταλαιπωρείται απ’ την αρχή της προετοιμασίας από τραυματισμούς και απουσίες. Ποτέ δεν δόθηκε η ευκαιρία να γίνει έστω μία προπόνηση με πλήρες ρόστερ. Κόντρα στη Βίρτους, έλειπαν ο Χουάντσο και ο Παπαπέτρου. Ο Ναν που έβαλε 11 πόντους, έχει ακόμη δρόμο κι αυτό «φωνάζει». Οπότε αγωνιστικά η προοπτική που υπάρχει για βελτίωση κι εξέλιξη, ούτε που μπορεί να εκτιμηθεί αυτή τη στιγμή.
Αναφορικά με το ΟΑΚΑ, «καυτή» ατμόσφαιρα και έδρα Παναθηναϊκού στο μπάσκετ είναι στοιχεία που συμβαδίζουν. Αυτό όπως ήταν αναμενόμενο, μειώθηκε σημαντικά τα τελευταία χρόνια της απογοήτευσης. Κόντρα στη Ζαλγκίρις είχε αρκετό κόσμο, απέναντι στη Βίρτους είχε πολύ περισσότερο και το ματς προσφέρθηκε. Ειδικά μετά το 62-67 όταν κάθε φάση ήταν ευκαιρία για… έκρηξη. Έδινε σπίθα σε ένα γήπεδο έτοιμο να πάρει «φωτιά». Όμως το ΟΑΚΑ δεν ήταν γεμάτο, κάτι που θα γίνει δεδομένα ίσως και απ’ το επόμενο ματς με τη Βαλένθια. Μπορεί εύκολα να αντιληφθεί κανείς τι θα είχε συμβεί αν αντί για Ζαλγκίρις και Βίρτους που δεν είναι οι πιο εμπορικές ομάδες, υπήρχε απέναντι ένας αντίπαλος που προσελκύει κόσμο. Έστω ο Ερυθρός Αστέρας για τους γνωστούς λόγους, ή η Παρτιζάν λόγω του Ομπράντοβιτς. Οι φίλοι του Τριφυλλιού πέρα απ’ τις κινήσεις που είδαν στην ενίσχυση της ομάδας, αλλά και στις αλλαγές που έχουν ξεκινήσει στο ΟΑΚΑ, ήθελαν να δουν και την πράξη έστω στο πρώιμο στάδιό της. Από τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ και μετά, οι αφορμές είναι συνεχόμενες. Γι’ αυτό και η εικόνα… έκρηξης στις εξέδρες.
Μην ξεχνάμε και το ίδιο το ΟΑΚΑ. Ήδη έχουν γίνει αλλαγές, όμως αυτές είναι οι αρχικές. Ο τομέας της λειτουργικότητας του κλειστού είναι εκείνος που απασχολεί στο πρώτο στάδιο των εργασιών. Μέχρι να πάρει και την τελική του μορφή με τις τεράστιες αλλαγές που έχουν προαναγγελθεί, το ΟΑΚΑ είναι ικανό από μόνο του να προσελκύει κόσμο. Λόγω των εντυπωσιακών κινήσεων που αφορούν τις παρεχόμενες υπηρεσίες προς τον φίλαθλο. Ακόμη και σε αυτό το πρώιμο στάδιο, είναι κάτι πρωτόγνωρο για τα ελληνικά γήπεδα. Ξεφεύγοντας από τα ευρωπαϊκά καλά-καλά και ακολουθώντας το δρόμο προς αυτό που βιώνει ο φίλαθλος ως εμπειρία στο ΝΒΑ. Αυτό το στοιχείο σε συνδυασμό με την «τρέλα» των οπαδών που υπάρχει εδώ, φέρνει τεράστια προοπτική και στο συγκεκριμένο τομέα.
Γι’ αυτό λοιπόν είδαμε απλά ένα μικρό δείγμα στο Παναθηναϊκός-Βίρτους. Αγωνιστικά, οπαδικά, σε επίπεδο παρεχόμενων υπηρεσιών στην εγκατάσταση που πλέον είναι στα «χέρια» του Τριφυλλιού. Το που θα φτάσουν οι Πράσινοι με αυτό το πακέτο που έχουν δημιουργήσει, κανείς δεν μπορεί να το προβλέψει. Ακόμη και οι πλέον απαισιόδοξοι πάντως, μόνο ελπίδα μπορούν να γεμίσουν με τα δεδομένα που υπάρχουν.
