Ένας αυθεντικός άρχοντας των γηπέδων, λιτός στην ζωή του, περήφανος και μεγαλειώδης μέσα στον αγωνιστικό χώρο άφησε πριν από 26 χρόνια την τελευταία του πνοή, στις 23 Μαΐου του 1992.
Σαν σήμερα ο Κώστας Δαβουρλής, ο μεγαλύτερος παίκτης της ιστορίας του ποδοσφαίρου της Παναχαϊκής και της Πελοποννήσου και για πολλούς μέσα στους πέντε καλύτερους παίκτες που είχε αναδείξει το ελληνικό ποδόσφαιρο τον περασμένο αιώνα, έφυγε από την ζωή.
Ο άρχοντας των γηπέδων, έφυγε νωρίς, μόλις σε ηλικία 44 ετών, για να γίνει εξίσου γρήγορα μύθος στη συνείδηση των φιλάθλων και των οπαδών της Παναχαϊκής, αλλά και των γενιών που ακολούθησαν μετά.
Πλέον εκτός από μύθος έχει γίνει και σύμβολο για τους οπαδούς και τους διοικούντες που έχουν συσπειρωθεί γύρω από αυτή την προσπάθεια που έχει ξεκινήσει τα τελευταία δύο χρόνια η Παναχαϊκή Συμμαχία.
Σύμβολο αναγέννησης που χαράζει στην ομάδα την λάμψη του φωτός που θα πρέπει να ακολουθήσει για να μπορέσει να ξαναγίνει μεγάλη. Γιατί ο Κώστας Δαβουρλής, εκτός από άρχοντας των γηπέδων, ήταν και ο ηγέτης της μεγάλης ομάδας της Παναχαϊκής, της καλύτερης ομάδας που ανέδειξε ποτέ το επαρχιακό ποδόσφαιρο.
Της ομάδας εκείνης που έπαιζε την ομορφότερη μπάλα τα χρόνια εκείνα, την δεκαετία του ’60 και του ’70.
Πάντα δίπλα στην ομάδα και στο γήπεδο της
Ο Κώστας Δαβουρλής πέρασε σχεδόν όλα τα χρόνια της ζωή του στην Πάτρα και ειδικότερα στη συνοικία της Αγυιάς.
Δίπλα από το γήπεδο που μεγαλούργησε ως παίκτης με τη φανέλα της Παναχαϊκής, ξεκινώντας το ποδόσφαιρο ξυπόλητος για να φτάσει να αγωνίζεται στην Ευρώπη με αυτή την ομάδα και ύστερα με τη φανέλα της Εθνικής και τον Ολυμπιακό.
Η περίοδος του Ολυμπιακού ήταν το μοναδικό διάστημα που έφυγε από την Πάτρα και από την Παναχαϊκή. Επέστρεψε στη βάση του μετά από δέκα χρόνια, έχοντας γίνει η ακριβότερη μεταγραφή, σπάζοντας όλα τα ρεκόρ με τα 10 εκατομμύρια που έδωσε ο Ολυμπιακός για να τον αποκτήσει.
Έφυγε από τη ζωή όπως το ήθελε, δίπλα στους φίλους του, στο αγαπημένο του στέκι, στο καφενείο της Αγυιάς. Πλέον η φιγούρα του κοσμεί το γήπεδο, τον ναό της ομάδας, με τη μνήμη του να μένει αλησμόνητη και τη θύμιση του να παραπέμπει σε ημίθεο για τον κόσμο της Παναχαϊκής.
Βλέπετε ζει ανάμεσα τους. Τόσο έντονη είναι η παρουσία του. 26 χρόνια μετά…
Πηγή: patrasevents.gr
