Ξεκινάει το Ρεάλ Μαδρίτης-Παναθηναϊκός και στα πρώτα 3-4 λεπτά βλέπεις τον Ναν και τον Γκραντ να είναι πολύ διστακτικοί στα drive και ο Ταβάρες να τους βάζει δεύτερες και τρίτες σκέψεις.
Το μυαλό πάει κατευθείαν σε αυτό που έγινε στον τελικό κυπέλλου απέναντι στον Φαλ και σκέφτεσαι ότι θα ζήσεις ένα δύσκολο βράδυ. Το πρώτο δεκάλεπτο κινείται όχι με τρομερά φρενήρη ρυθμό για τη Ρεάλ, αλλά μοιάζει με ματς που η Ρεάλ θα το διαχειριστεί στους 8-10 πόντους διαφορά.
Εκεί, ο Αταμάν βρίσκει την πεντάδα που ξέρει ότι θα του ξεκλειδώσει το ματς. Όχι απαραίτητα να το κερδίσει, αλλά να το διεκδικήσει. Χουάντσο στο 4, Σλούκας στον άσο, Παπαπέτρου στο 3 και μαζί με Λεσόρ-Ναν αρχίζει το πράσινο εξπρές.
Ο Παναθηναϊκός κάνει ένα τρομερή δεύτερο δεκάλεπτο με σκορ 27-12, με τον Ναν να είναι μετρημένος στις προσπάθειες του, να μην κάνει τα γνωστά drive απέναντι σε 2-3 αντιπάλους, αλλά να ξέρει πότε να δώσει την πάσα και πού, με τον Λεσόρ να κάνει το ένα κάρφωμα μετά το άλλο, αλλά και να κλέβει και να συνεργάζεται με τον Χουάντσο, με τον Χουάντσο να δείχνει σημάδια ζωής και τον Παπαπέτρου να δίνει σώμα και 4 πολύτιμους πόντους.
Όλοι αυτοί όμως, ακολουθούσαν τον ρυθμό του μαέστρου. Και μαέστρος ήταν ο Σλούκας. Με εξαίρεση δύο λάθη κούρασης στο φινάλε του β΄δεκαλέπτου και ένα τρίλεπτο στο ξεκίνημα του γ΄δεκαλέπτου, ο Σλούκας κάνει την κορυφαία του εμφάνιση στα πράσινα, μια εμφάνιση-απάντηση σε όσους λένε γιατί παίρνει τόσα.
Σε ένα ματς που ο Καμπάτσο, αυτός που κυνήγησε πρώτα ο Παναθηναϊκός το καλοκαίρι, είναι καταπληκτικός δημιουργικά, αλλά μέχρι εκεί, ο Σλούκας απαντάει με δημιουργία και σκορ. Δίνει μαζί με τον Ναν στον Λεσόρ 3 φάσεις για top-10, ο Ναν παίρνει πάνω του 3 κρίσιμες φάσεις, με buzzer beater σε δεύτερο και τρίτο δεκάλεπτο και ο Παναθηναϊκός κρατιέται όρθιος και στο +6.
Μπαίνει η 4η περίοδος, η Ρεάλ κάνει ένα 7-2 με λάθη του Παναθηναϊκού στην επίθεσή του και τον Μήτογλου δύο φορές να μην γυρίζει πίσω στην άμυνα επειδή έχασε δύο εύκολα καλάθια και έβριζε την τύχη του κι εκεί που ένας φίλαθλος του Παναθηναϊκού επαναφέρει τραύματα περασμένων ετών, βλέπει μια ομάδα να αντιστέκεται και να χάνει μια φορά το προβάδισμα.
Στο 70-71 βάζει δίποντο ο Μήτογλου για να πάει 70-73, βάζει το 2ο highlight κάρφωμα της βραδιάς ο Λεσόρ για το 75-72, μετά πάει 74-75 κι εκεί ο Παναθηναϊκός βλέπει τα 2.6 εκατομμύρια που παίρνει ο Σλούκας να κατατίθενται στο παρκέ.
Τρίποντο για το 74-78. Βολές για το 74-80. Τρίποντο για το 74-83 και ο Παναθηναϊκός μπαίνει στο τελευταίο τρίλεπτο με μια διαφορά που τον φέρνει μπροστά στη μεγαλύτερη νίκη των τελευταίων 4 ετών. Κι εκεί, μετά, μίλησε ο τρομερός Γκριγκόνις. Δύο τρίποντα και δύο βολές δίνουν τη χαριστική βολή στη Ρεάλ που προσπαθεί απλά να κρατήσει τη διαφορά του πρώτου ματς.
Ο Παναθηναϊκός είδε τους φοβερούς Ναν-Λεσόρ μαζί με τους καλούς Χουάντσο-Παπαπέτρου-Γκριγκόνις να τον κρατάνε, αλλά ήταν ο Σλούκας και η δική του απόδοση που έκαναν τον Παναθηναϊκό να βγάζει νοκ άουτ τη Ρεάλ.
Κι αυτό το έκανε όταν το ακριβώς προηγούμενό του ματς ήταν ο τελικός κυπέλλου. Από τη χειρότερη στην καλύτερη εμφάνιση της σεζόν, με το μεσοδιάστημα να έχει εθνικές. Δηλαδή, χωρίς προπόνηση, χωρίς ο Αταμάν να προλάβει να διορθώσει εμπράκτως κάποια πράγματα, ο Παναθηναϊκός βρήκε τρόπο για να μην πάθει εμπλοκή με τον Ταβάρες.
Δεν έγινε κάποιο μαγικό. Ο Σλούκας ήταν η απάντηση και ο τρόπος που τραβούσε τον Ταβάρες σε σημεία στα οποία δεν θα μπορούσε να ακολουθήσει ως τη ρακέτα εύκολα και να κόψει. Κι εννοείται πως εκμεταλλεύτηκε άψογα το διάστημα στο οποίο ήταν μέσα ο Πουαριέ.
Ήταν τέτοια η εμφάνιση που έκανε ο Παναθηναϊκός, που ακόμα και ο Μπαλτσερόφσκι έδωσε κάτι για πρώτη φορά, έστω γι’ αυτά τα 5 λεπτά που έπαιξε.
ΥΓ. Δεν τον θέλει καθόλου τον έρμο τον Χουάντσο. Στο πιο καλό του ματς φέτος, θα τον θυμούνται για το αυτοκαλάθι που έβαλε.
ΥΓ1. Στα στόρι από το lounge vip του ΟΑΚΑ όπου οι παίκτες εκτός αποστολής βλέπουν το ματς με φιλάθλους, που ανεβάζει το insta profile της ΚΑΕ, είδαμε τον Βιλντόζα να μην πανηγυρίζει καθόλου και στο τέλος του ματς το πρώτο πράγμα που έκανε, όταν όλοι πανηγύριζαν γύρω του, να τσεκάρει το κινητό του.
