Ο Παναθηναϊκός αξιοποίησε για μία ακόμη φορά ένα από τα βασικά του όπλα, το ΟΑΚΑ, και προχωράει ακάθεκτος στην τελική ευθεία της χρονιάς. Εκανε το «3 στα 3» απέναντι στον Ολυμπιακό και σφράγισε έτσι τη πρωτιά στη κανονική περίοδο της Α1. Οχι ότι αν έχανε, θα κινδύνευε σοβαρά, αλλά τώρα νοιώθει απόλυτα σίγουρος για το πλεονέκτημα της έδρας.
Γιατί τα κατάφερε και πάλι; Γιατί είχε τους κατάλληλους ανθρώπους στην κατάλληλη θέση. Σε ένα κακό ποιοτικό ματς, οι «πράσινοι» πήραν σημαντικά πράγματα από συγκεκριμένους παίκτες και κατάφεραν έτσι να κάνουν τον κόσμο τους να πανηγυρίσει για μία ακόμη φορά.
Εχουμε και λέμε:
α) Ο Ιαν Βουγιούκας δεν είχε και δεν έχει την αθλητικότητα άλλων σέντερ. Γνωρίζει, όμως, πολύ καλά το μπάσκετ. Και είναι σωματικά δυνατός. Οι φίλοι του Παναθηναϊκού δεν τον έβλεπαν με καλό μάτι, αλλά πλέον τα δεδομένα άλλαξαν. Βγήκε από τον πάγκο στο πρώτο ημίχρονο ο 32χρονος σέντερ και ήταν ίσως ο βασικός λόγος, που ο Παναθηναϊκός ξαναμπήκε στο ματς. Με έξι πόντους και με το δυναμικό του παιχνίδι, έδρασε καταλυτικά.
2) Ο Κέισι Ρίβερς πήρε την σκυτάλη στο δεύτερο ημίχρονο. Ο Τσάβι Πασκουάλ τον «τάισε» και ο Αμερικάνος θυμήθηκε και συνέχισε την παράδοση, που έχει με τον Ολυμπιακό. Τελείωσε το ματς με 16 πόντους και έκανε άπαντες να ξεχάσουν τον άοσμο μήνα, που είχε.
3) Ο Λούκας Λεκαβίτσιους έπαιξε σχεδόν όσο χρόνο έπαιξε και ο Καλάθης. Αυτό από μόνο του είναι ικανό να μαρτυρήσει την θετική εμφάνιση, που έκανε. Δεν είναι μόνο οι 12 του πόντοι, που βοήθησαν. Είναι και ο τρόπος παιχνιδιού του, που κάποιες φορές, όπως και σήμερα, κάνει καλύτερες τις αποστάσεις στην επίθεση.
4) Η έκπληξη ήρθε από τον Κωνσταντίνο Μήτογλου. Εχουμε γράψει και έχουμε πει εδώ και χρόνια ότι το μέλλον του θα είναι λαμπρό. Πριν από λίγο πήραμε μία μικρή, αλλά δυνατή γεύση. Μπήκε στο παρκέ, όταν έκαιγε το γήπεδο, και έπαιξε σαν έτοιμος παίκτης. Οι 7 πόντοι, που σημείωσε, ήταν πολύ σημαντικοί στην εξίσωση του αγώνα.
Ο Νικ Καλάθης ήταν μακριά από τον καλό του εαυτό, αλλά έκανε κάτι αποφασιστικό για την ομάδα του: πέτυχε το 67-60, κόβοντας οριστικά τον δρόμο του Ολυμπιακού προς την ανατροπή.
Ο Ολυμπιακός από την πλευρά του θύμισε τον γνωστό καλό Ολυμπιακό, που γνωρίζαμε. ‘Η αν θέλετε κάτι κοντά σε αυτό. Ηταν σκληρός, είχε πάθος, είχε ενέργεια, είχε τον Σπανούλη και τον Πρίντεζη να είναι οι κολώνες του. Τι του έλειψε; Η βοήθεια από τους ξένους. Μόνο ο ΜακΛιν στάθηκε και με το παραπάνω στο ύψος των περιστάσεων, αφού για μεγάλο διάστημα έπαιξε με 4 φάουλ. Οι υπόλοιποι, είτε λίγο είτε πολύ, δεν βοήθησαν. Ο χειρότερος όλων ήταν ο Γιάνις Στρέλνιεκς. Οχι γιατί δεν έβαλε πόντους, αλλά γιατί έκανε ορισμένα λάθη, που δεν αρμόζουν στη ποιότητα και ωριμότητά του.
Οι Πειραιώτες έχουν τρομερά παράπονα από την διαιτησία και κάποια από αυτά δεν είναι αδικαιολόγητα. Εχει, όμως, και ο Παναθηναϊκός φάσεις να διαμαρτύρεται. Τουλάχιστον 2-3 ήταν γκολ-φάουλ, αλλά το φάουλ δεν δόθηκε. Ο Ολυμπιακός στην ουσία έπαιξε χωρίς σέντερ για μεγάλο διάστημα, αφού φορτώθηκαν νωρίς ο ΜακΛιν με τον Μιλουτίνοφ.
Οπως και να έχει, εμφανίστηκε στο ΟΑΚΑ πολύ καλύτερος σε σχέση με τα προηγούμενα εκτός έδρας ματς. Φαίνεται ότι χρειάζεται έναν παίκτη για να ενισχύσει το ρόστερ του και να τονώσει το δημιουργικό του κομμάτι. Ισως αυτός να είναι για την θέση του Τόμπσον, που άλλωστε θέλει να φύγει, καθώς δεν είναι ικανοποιημένος από την αγωνιστική μεταχείριση, που έχει.
Ο Ολυμπιακός θέλει κι ενίσχυση στον πάγκο, καθώς ο Σφαιρόπουλος έδιωξε τον Μαρμαρινό. Ηταν μία κίνηση, που ξάφνιασε πολλούς, αλλά προφανώς δεν ήταν γέννημα των τελευταίων ημερών. Οταν αποφασίζεις να διώξεις έναν άνθρωπο, που ήταν σχεδόν 13 χρόνια στην ομάδα, οι λόγοι είναι σοβαροί και προφανώς χρονολογούνται εδώ και καιρό. Ο Σφαιρόπουλος (και ο κάθε προπονητής) πρέπει να είναι το αφεντικό σε κάθε ομάδα. Οι Αγγελόπουλοι δεν έκαναν τίποτε άλλο από το αυτονόητο, να δεχθούν, δηλαδή, την εισήγηση του προπονητή.
Με την εμφάνιση στο ΟΑΚΑ ο Ολυμπιακός επανέφερε την αισιοδοξία στις τάξεις του κόσμου του. Ο Παναθηναϊκός από την άλλη συνεχίζει να γεμίζει τους φιλάθλους του με ενθουσιασμό. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα κατάφερε, παίζοντας χωρίς Λοτζέσκι και Αντετοκούνμπο. Ο κόσμος του θα γίνει ακόμη πιο χαρούμενος, όταν έρθει και ο σέντερ. Είτε ο Εβανς, είτε ο Λάσμε, είτε οποιοσδήποτε (καλός παίκτης) είναι, λογικά θα δώσει κάτι, που λείπει από τους «πράσινους». Αυτό, δηλαδή, που δεν μπορεί να δώσει ο Ογκαστ. Αν ο Πασκουάλ έπαιρνε από τον Ογκαστ, αυτό, που πήρε το βράδυ της Δευτέρας από τον Μήτογλου, θα ήταν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου. Αλλά δεν…
πηγη: sdna
