Το παρελθόν της αμερικανικής ελίτ ερεύνησε το Reuters, το οποίο έφερε στο φως τις ρίζες του σημερινού πολιτικού κατεστημένου των ΗΠΑ και αποκάλυψε ότι όλοι οι πρόεδροι -πλην του Ν.Τραμπ- είναι απόγονοι ιδιοκτητών σκλάβων.
Ερευνώντας τη γενεαλογία της αμερικανικής πολιτικής ελίτ, η δημοσιογραφική ομάδα του πρακτορείου διαπίστωσε ότι το ένα πέμπτο των μελών του Κογκρέσου, των εν ζωή Προέδρων, των δικαστών του Ανώτατου Δικαστηρίου και των κυβερνητών των πολιτειών είναι άμεσοι απόγονοι ιδιοκτητών σκλάβων!
Με τη διερεύνηση των στιγμάτων του παρελθόντος και των ανεπούλωτων, παραγνωρισμένων τραυμάτων τους να έχει κυριαρχήσει στη δημόσια συζήτηση σε μεγάλο μέρος του αγγλοσαξονικού κόσμου, η αποκάλυψη έρχεται να προστεθεί σε μια συνέχεια ανάλογων πρωτοβουλιών αναψηλάφησης και αναδιοργάνωσης της επίσημης ιστορικής αφήγησης. Αντιπροσωπευτική περίπτωση, η πρόσφατη ενημερωτική εκστρατεία του Guardian που επικεντρώνεται στη βρετανική αποικιοκρατική ιστορία.
Πολλά μέλη του Κογκρέσου δεν χρειάζεται να κοιτάξουν μακρύτερα από τις οικογενειακές ιστορίες τους για να ανακαλύψουν μια πολύ πιο προσωπική σχέση με τη δουλεία στην Αμερική όπως σχολιάζει χαρακτηριστικά το πρακτορείο.
Απόγονοι ιδιοκτητών σκλάβων
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, μεταξύ των 536 μελών του Κογκρέσου υπό την τελευταία του σύνθεση οι δημοσιογράφοι προσδιόρισαν τουλάχιστον 100 απογόνους ιδιοκτητών σκλάβων. Από αυτή την ομάδα περισσότερο από το ένα τέταρτο προέρχεται από τη Γερουσία, 28 μέλη της οποίας -σε σύνολο 100- μπορούν να εντοπίσουν στα γενεαλογικά δένδρα τους τουλάχιστον έναν ιδιοκτήτη σκλάβων. Οι νομοθέτες της 117ης Συνόδου του Κογκρέσου ανήκουν και στα δύο κόμματα, Δημοκρατικό και Ρεπουμπλικανικό. Σε αυτή την ομάδα περιλαμβάνονται μερικοί από τους πιο σημαντικούς πολιτικούς στην Αμερική σήμερα:
Oι Ρεπουμπλικάνοι γερουσιαστές Μιτς Μακόνελ, Λίντσεϊ Γκράχαμ, Τομ Κότον και Τζέιμς Λάνκφορντ και οι Δημοκρατικοί Ελίζαμπεθ Γουόρεν, Τάμι Ντάκγουορθ, Τζιν Σαχίν και Μάγκι Χασάν.
Επιπλέον, ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν, όπως και όλοι οι εν ζωή πρώην Πρόεδροι των ΗΠΑ -εκτός από τον Ντόναλντ Τραμπ- είναι άμεσοι απόγονοι ιδιοκτητών σκλάβων.
Μεταξύ αυτών οι Τζίμι Κάρτερ, Τζορτζ Μπους, Μπιλ Κλίντον και -από την πλευρά της λευκής μητέρας του- ο Μπάρακ Ομπάμα. Οι πρόγονοι του Τραμπ ήρθαν στην Αμερική μετά την κατάργηση της δουλείας. Επίσης, δύο από τους εννέα εν ενεργεία δικαστές του Ανώτατου Δικαστηρίου, η Άμι Κόνεϊ Μπάρετ και ο Νιλ Γκόρσατς, έχουν άμεσους προγόνους που ήταν ιδιοκτήτες σκλάβων.
Παρομοίως, οι κυβερνήτες 11 πολιτειών, οι 8 από τις οποίες σχημάτισαν την αποσχιστική Συνομοσπονδία το 1861 προκαλώντας τον Αμερικανικό Εμφύλιο για να διατηρήσουν τη δουλεία, είναι επίσης απόγονοι ιδιοκτητών δούλων. Σήμερα δύο εξ αυτών είναι υποψήφιοι για το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων στις προσεχείς προεδρικές εκλογές, ο Άσα Χάτσινσον, πρώην κυβερνήτης του Αρκάνσας, και ο Νταγκ Μπουργκούμ από τη Βόρεια Ντακότα.
Η Νότια Καρολίνα, απ’ όπου ξεκίνησε ο Αμερικανικός Εμφύλιος, είναι η πλέον αντιπροσωπευτική πολιτεία όσον αφορά τους οικογενειακούς δεσμούς μεταξύ της αμερικανικής πολιτικής ελίτ και της δουλείας. Κάθε μέλος των εννέα αντιπροσώπων της πολιτείας αυτής στο τελευταίο Κογκρέσο έχει έναν προγονικό δεσμό με ιδιοκτήτες σκλάβων.
Αντίθετα, τα δύο μαύρα μέλη του Κογκρέσου από την πολιτεία αυτή, ο γερουσιαστής και υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων για το χρίσμα Τιμ Σκοτ και ο βουλευτής Τζέιμς Κλάιμπερν από τους Δημοκρατικούς, έχουν προγόνους που ήταν σκλάβοι. Καθένας από τους επτά λευκούς νομοθέτες της Νότιας Καρολίνας που υπηρέτησαν στο 117ο Κογκρέσο είναι άμεσος απόγονος ιδιοκτήτη σκλάβων. Το ίδιο και ο Ρεπουμπλικάνος κυβερνήτης της πολιτείας Χένρι ΜακΜάστερ.
Αν και οι δεσμοί του πολιτικού κατεστημένου των ΗΠΑ με τη δουλεία είναι γενικά γνωστοί και έχουν τεκμηριωθεί σε σειρά άλλων, κυρίως ακαδημαϊκών, ερευνών, η δημοσιογραφική έρευνα του Reuters επικεντρώνεται στους πλέον ισχυρούς της αμερικανικής πολιτικής τάξης, πολλοί από τους οποίους εκφράζουν πολιτικές θέσεις που σχετίζονται με το φυλετικό ζήτημα.
Αποκαλύπτει, εξάλλου, για πρώτη φορά σε τέτοιο εύρος και τόσο λεπτομερώς την έκταση των προγονικών συνδέσεων των πρωτοκλασάτων του πολιτικού κατεστημένου με αυτό που συνήθως αποκαλείται «το προπατορικό αμάρτημα» της Αμερικής. Και διερευνά παράλληλα τι μπορεί να σημαίνει για αυτούς το να μάθουν -με προσωπικούς, συγκεκριμένους και μερικές φορές παραστατικούς τρόπους- τα γεγονότα πίσω από την εμπλοκή συγγενών τους στον βάναυσο θεσμό της δουλείας.
Λίγοι ήταν πρόθυμοι να συζητήσουν το θέμα. Μόλις το ένα τέταρτο όσων βρέθηκαν με προγόνους ιδιοκτήτες σκλάβων προσφέρθηκε να κάνει οποιοδήποτε σχόλιο στο Reuters. Μεταξύ των σιωπηλών ήταν και πολιτικοί που στο παρελθόν είχαν κάνει ηχηρές δημόσιες παρεμβάσεις για την κληρονομιά της σκλαβιάς και την ανάγκη να επουλωθεί το τραύμα.
