Στο βορειοδυτικό άκρο της Σίφνου, υπάρχει ένα μικρό παραθαλάσσιο γραφικό ψαροχώρι, το οποίο βρίσκεται βαθιά «κρυμμένο» σε ένα από τα ασφαλέστερα φυσικά λιμάνια ολόκληρης της Μεσογείου, και ακούει στο όνομα Χερρόνησος.
Η αμμουδερή παραλία της δεν έχει συναντήσει ποτέ τη μανία της θάλασσας και στέκει πεντακάθαρη μέσα στην ηρεμία που της εξασφαλίζει η γεωγραφική της θέση, ενώ στα ακύμαντα γαλαζοπράσινα νερά της λικνίζονται οι μικρές βάρκες των ψαράδων που φλερτάρουν καθημερινά με τους ολόλευκους γλάρους που τις ακολουθούν πιστά.
Ο μικροσκοπικός κατάλευκος οικισμός με τις ταβέρνες που στην κυριολεξία βρίσκονται πάνω στη θάλασσα, αλλά και το γραφικό μοναστήρι του Αϊ Πολύκαρπου στην παραλία της Χερρονήσου, συνθέτουν ένα σκηνικό ανείπωτης ομορφιάς, που μέσα στην ηρεμία του μένει χαραγμένο βαθιά στην ψυχή των επισκεπτών. Όσο για τα πανέμορφα περιποιημένα σπιτάκια τα οποία στέκουν σκαρφαλωμένα περιμετρικά του κόλπου, αποτελούν κυρίως τις εξοχικές κατοικίες των ντόπιων, οι οποίοι αναζητούν την ηρεμία και τη γαλήνη της δικής τους ψυχής, όταν το νησί κατακλύζεται από χιλιάδες τουρίστες.
Κατά το παρελθόν, υπήρξε ένας ζωντανός οικισμός αγγειοπλαστών, μιας και η αγγειοπλαστική θεωρείται μια από τις αρχαιότερες τέχνες που εξασκήθηκαν στο νησί από την Πρωτοκυκλαδική κιόλας περίοδο. Και ενώ στα πρώτα χρόνια της ανάπτυξής της τα εργαστήρια βρίσκονταν στο εσωτερικό του νησιού, όταν εξαφανίστηκε ο κίνδυνος των πειρατειών που μάστιζε τις Κυκλάδες, οι εγκαταστάσεις μεταφέρθηκαν στις παραθαλάσσιες περιοχές. Στις μέρες μας υπάρχει ένα μικρό αγγειοπλαστείο που λειτουργεί δίπλα στο κύμα και παρασκευάζει κυρίως χρηστικά αντικείμενα για το μαγείρεμα ή την αποθήκευση, αλλά και διακοσμητικά σε ιδιαίτερες φόρμες και πανέμορφα χρώματα, με χαρακτηριστικότερο όλων, τον «φλάρο» (πήλινη καμινάδα), σήμα κατατεθέν του νησιού.
