Ήταν μια μέρα σαν σήμερα, 16 Σεπτεμβρίου του 1977 όταν η Μαρία Κάλλας, η απόλυτη Diva του μελοδράματος αφήνει την τελευταία της ανάσα στο Παρίσι.
Πέπλο μυστηρίου είχε τυλίξει τις συνθήκες του θανάτου της.
Ήταν αρχές του φθινοπώρου του 1977, όταν κυκλοφόρησε η θλιβερή είδηση: Η Μαρία Κάλλας είχε πεθάνει από υψηλή δόση βαρβιτουρικών φαρμάκων. Ήταν όμως σωστή η αιτία θανάτου που γράφτηκε στο πιστοποιητικό; Επισημαίνει σε πρόσφατη βιογραφία της διάσημης Diva η συγγραφέας Lyndsy Spence: «Ο θάνατος της Κάλλας ήταν μια θλιβερή ιστορία. Μόνη πια στο διαμέρισμά της, στο Παρίσι, την φρόντιζαν η αδελφή της, Τζάκι και η φίλη της Βάσω Δεβετζή, που της έδιναν τα ηρεμιστικά χάπια της. Η ζωή της θύμιζε πραγματικά τις όπερες με το τραγικό τέλος που ερμήνευσε και από αυτές δοξάστηκε».
Πολλοί ήταν αυτοί που, αβασάνιστα, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η Κάλλας είχε αυτοκτονήσει. Έλεγαν ότι ποτέ δεν είχε ξεπεράσει τον χωρισμό της με τον Αριστοτέλη Ωνάση. Όμως η αιτία του θανάτου της διάσημης υψίφωνου δεν είχε να κάνει με την αυτοκτονία ή τη λανθασμένη δόση φαρμάκων. Μια έρευνα το 2010 έριξε περισσότερο φως στον αδόκητο θάνατο της Κάλλας και ανέτρεψε την ήδη υπάρχουσα θεωρία των βαρβιτουρικών: Τι αποκάλυπτε η έρευνα των ιταλών γιατρών;
Πλάι στον Ωνάση.
«Η τραγουδίστρια υπέφερε από δερματομυοσίτιδα, μία εκφυλιστική νόσο που φθείρει τους μυς και τους ιστούς, συμπεριλαμβανομένου του λάρυγγα. Έτσι εξηγείται και η συνεχής παρακμή της φωνής της, που είχε αρχίσει να γίνεται αισθητή από τις αρχές της δεκαετίας του ’60. Σύμφωνα με την επίσημη ιατρική έκθεση, ο θάνατος της Κάλλας οφειλόταν σε καρδιακή ανακοπή.
Όπως εξηγούν οι δύο Ιταλοί επιστήμονες, η θεραπεία για τη δερματομυοσίτιδα βασίζεται σε κορτιζονούχα και ανοσοκατασταλτικά σκευάσματα, τα οποία είναι πιθανό να επιφέρουν σταδιακά καρδιακή ανεπάρκεια. Επομένως, ο γιατροί που διενέργησαν την έρευνα συμφωνούν με την επίσημη ιατρική έκθεση, μόνο που διευκρινίζουν ότι η ανακοπή δεν ήταν τυχαίο γεγονός, αλλά το αποτέλεσμα της εκφυλιστικής μυασθένειας. Η σορός της Κάλλας αποτεφρώθηκε στο κοιμητήριο Pere-Lachaise του Παρισιού και η σταχτή της (αφού είχε κλαπεί και βρεθεί αργότερα) σκορπίστηκε – σύμφωνα με την τελευταία επιθυμία της – στα νερά του Αιγαίου.
Ο Υπουργός Πολιτισμού Δημήτρης Νιάνιας σκορπίζει τη στάχτη της Ντίβα στο Αιγαίο.
Η Κάλλας, είχε γεννηθεί ως Μαρία Άννα Σοφία Καικιλία Καλογεροπούλου στη Νέα Υόρκη από φτωχούς Έλληνες μετανάστες το 1923 και εξελίχθηκε ως μια από τις πιο διάσημες και λαμπερές τραγουδιστές της όπερας. Οι παραστάσεις της «Tosca» στο Covent Garden έχουν χαρακτηριστεί ως από τις σπουδαιότερες παραστάσεις όπερας όλων των εποχών.
Για να μνημονεύσουμε μια από τις θρυλικές παραστάσεις της Μαρίας Κάλλας να σημειώσουμε: Στις 24 Αυγούστου του 1960, η Μαρία Κάλλας ερμήνευσε στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου τη «Νόρμα» του Βιντσέντζο Μπελίνι στην πρώτη της εμφάνιση στο αρχαίο θέατρο. Τη στιγμή που τραγουδούσε την άρια «Casta Diva» πέταξαν προς την ορχήστρα δύο λευκά περιστέρια, προκαλώντας θύελλα χειροκροτημάτων.
Στο φινάλε, ο ενθουσιασμός του κοινού ήταν τόσο έντονος που κάλεσαν την Κάλλας 10 φορές στη σκηνή! Ανάμεσα στους θεατές ήταν ο αγαπημένος της Αρίστος, ο πατέρας της, η Αλίκη Βουγιουκλάκη, η Κατίνα Παξινού και όλος ο καλλιτεχνικός κόσμος. Η αμοιβή της Μαρίας Κάλλας ήταν 5.000 δραχμές για κάθε παράσταση και χάρισε τα κέρδη της στη Λυρική Σκηνή για να δημιουργηθεί η «Υποτροφία Κάλλας» για νέους καλλιτέχνες της όπερας.
