Ο ΣΥΡΙΖΑ όπως τον γνωρίζαμε θα πρέπει να τον ξεχάσουμε. Την Πέμπτη ο Αλέξης Τσίπρας και ο Στέφανος Κασσελάκης για διαφορετικούς λόγους ο καθένας αποφάσισαν να βάλουν ταφόπλακα σε ένα κόμμα που κυβέρνησε τη χώρα από τον Ιανουάριο του 2015 έως τον Ιούνιο του 2019 κερδίζοντας δύο εθνικές εκλογές και επιτυγχάνοντας μία νίκη στις ευρωεκλογές του Μαΐου του 2014.
Με βάση τις εξελίξεις όλα δείχνουν ότι ο Στέφανος Κασσελάκης θα έχει την ευκαιρία πάνω στο κουφάρι του ΣΥΡΙΖΑ να φτιάξει ένα δικό του προσωπικό κόμμα. Διότι όλοι κατανοούν ότι ουδείς από όσους παρουσιάζονται ως αντίπαλον δέος του κ. Κασσελάκη μπορεί να πείσει τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ να τους ψηφίσουν. Κι αυτό διότι εάν εξαιρέσουμε τον Διονύση Τεμπονέρα έχουν κυβερνητικό παρελθόν. Και τα μέλη του κόμματος το έδειξαν και στις εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου ότι προτιμούν ένα νέο πρόσωπο-ακόμη και τον Κασσελάκη– παρά ένα παλιό πρόσωπο.
Είναι χαρακτηριστικό ότι την Πέμπτη-πρώτη ημέρα του Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ- οι περισσότεροι σύνεδροι αγνοούσαν ακόμη και την παρέμβαση του Αλέξη Τσίπρα. Τόσο απολιτίκ είναι πλέον το κοινό που ακολουθεί τον Κασσελάκη. Αυτό το κοινό δεν αποδέχεται τους προηγούμενους, αλλά του αρέσει η φρεσκάδα του Κασσελάκη, του αρέσει ότι κυκλοφορεί με t-shirt και του αρέσει που δεν έχει τον ξύλινο λόγο της αριστεράς. Αυτό το κοινό δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ και συνολικά με το τι πρεσβεύει η αριστερά.
Την Πέμπτη το απόγευμα δεν είδαμε ζωντανά μόνο το διαζύγιο του Κασσελάκη με τον ΣΥΡΙΖΑ. Προηγήθηκε το διαζύγιο του Αλέξη Τσίπρα με τον ΣΥΡΙΖΑ. Διότι όλοι στάθηκαν στην δήλωση του όπου ασκεί κριτική και στον διάδοχο του, αλλά και σε όλους όσοι αποχώρησαν για τη Νέα Αριστερά. Όμως το ζουμί της δήλωσης του Αλέξη Τσίπρα κρύβεται στην τελευταία παράγραφο: «Τέλος, σε ό,τι με αφορά, θέλω να καταστήσω για άλλη μια φορά σαφές: Η ιστορία, ο λαός και η προοδευτική παράταξη με τίμησαν και με το παραπάνω. Η μόνη μου φιλοδοξία σήμερα είναι να αγωνίζομαι στο πεδίο των ιδεών, για να ξαναγίνει η προοδευτική παράταξη ελπίδα για το λαό και την κοινωνία. Και να αναλαμβάνω πάντα την ευθύνη να λέω με τόλμη αυτά που πιστεύω». Τι είπε με απλά λόγια ο κ. Τσίπρας; Ότι εμένα δεν με ενδιαφέρεται εσείς, αλλά συνολικά η προοδευτική παράταξη. Δηλαδή κάτι πιο μεγάλο από τον ημιθανή ΣΥΡΙΖΑ. Κάτι που θα περιλαμβάνει όλους του χώρου. Μοιάζει σαν να βάζει μπρος τα όσα έχει συζητήσει με τον Γιώργο Παπανδρέου στο ραντεβού που είχαν οι δύο τους στο Στρασβούργο. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι θα ηγηθεί ο ίδιος ενός νέου σχήματος. Το πιθανότερο είναι όχι. Όμως ο ίδιος θα είναι ενεργός.
Ο Τσίπρας θα αποφύγει να πάρει θέση
Το ιδανικό για τον Τσίπρα θα είναι να κερδίσει κάποιος άλλος και όχι ο Κασσελάκης. Όμως ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός θεωρείται απίθανο να πάρει θέση επισήμως εναντίον του Κασσελάκη. Θα ήταν μία κίνηση ανφαίρ. Και το κυριότερο μία τέτοια στήριξη ενέχει και τεράστιο ρίσκο. Διότι εάν ηττηθεί ο εκλεκτός του Τσίπρα, κάτι που αναμένεται να συμβεί, τότε ο πρώην πρωθυπουργός αποδυναμώνεται έτι περαιτέρω και ξεφτίζει ο μύθος του. Για παράδειγμα στο ΠΑΣΟΚ αναπολούν τον Ανδρέα Παπανδρέου, ή ακόμη και τον Κώστα Σημίτη. Ουδείς όμως περιμένει ότι με τον Γιώργο Παπανδρέου το ΠΑΣΟΚ θα είχε τύχη. Ο μύθος του ΓΑΠ ξέφτισε όχι μόνο λόγω του πρώτου μνημονίου, ή και με την διάσπαση που έκανε το 2015, αλλά και με την συντριβή του από το Νίκο Ανδρουλάκη στις εσωκομματικές εκλογές του 2021. Αυτό ακριβώς δεν θέλει να υποστεί και ο κ. Τσίπρας. Τον ενδιαφέρει πρωτίστως να πλανάται στην ατμόσφαιρα η φράση των απλών ψηφοφόρων «αν είχαμε τον Αλέξη».
Γι’ αυτό κυρίως τον λόγο ο Στέφανος Κασσελάκης έχει και το καρπούζι, έχει και το μαχαίρι. Και το πιο σημαντικό ελέγχοντας πλέον το κόμμα θα επιβάλλει αυτούς που θέλει και από αυτούς που θα υπηρετήσουν πιστά το αφήγημα του. Ή την τρέλα του, όπως του καταμαρτυρούν οι εσωκομματικοί αντίπαλοι. Κι αυτό το λέμε επειδή ο όποιος αντίπαλος θα κινηθεί με βάση τη λογική και την ιδεολογία. Ουδείς, όμως, διαθέτει την απ’ ευθείας επικοινωνία με τον απλό πολίτη με τον τρόπο του Κασσελάκη, πουλώντας φούμαρα για μεταξωτές κορδέλες, υπερτονίζοντας το εγώ του και υποσχόμενος από το πλέον απλό μέχρι το να αλλάξει την Ευρώπη.
Την πρώτη φορά, τον περασμένο Σεπτέμβριο ο Κασσελάκης εκμεταλλεύθηκε το κύμα, αλλά και μέρος των μηχανισμών για να κερδίσει την Έφη Αχτσιόγλου. Τώρα καταγγέλλοντας τους μηχανισμούς που τον βοήθησαν αποκτά τεράστιο αέρα νίκης. Γι’ αυτό και με την ομιλία του κατά την έναρξη του συνεδρίου προχθές το βράδυ επιτέθηκε με τόση σφοδρότητα στους εσωκομματικούς αντιπάλους, ενώ αποδόμησε στο μέτρο του δυνατού και τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα. Και η αλήθεια είναι ότι ναι μεν ο Κασσελάκης δεν πείθει την πλειοψηφία των ψηφοφόρων να τον εμπιστευθούν και να επαναφέρουν τον ΣΥΡΙΖΑ σε κυβερνητική τροχιά, όμως από την άλλη όλοι αποδέχονται πως και ο κ. Τσίπρας ουδέποτε έκανε την αυτοκριτική του, ή ανέλαβε τις ευθύνες του για το πώς από το 32% του Ιουλίου του 2019 έφτασε στο 17,5% του Ιουνίου του 2023.
Ο Αλέξης Τσίπρας άργησε να πάρει την απόφαση να επέμβει σε όλο αυτό το τσίρκο που εξελίχθηκε το τελευταίο οκτάμηνο. Και δεν μιλάμε μόνο για την φυγή των «6+6» και των «53+», αλλά και του πως κινήθηκε ο ίδιος ο Κασσελάκης. Εξάλλου πολύ νωρίς ο Μάρκος Σεφερλής είχε πει ότι «με τον Κασσελάκη θα χάσουμε την δουλειά μας». Και η αλήθεια είναι ότι με την ακρίβεια που επικρατεί το σκέφτεσαι να δώσεις λεφτά για να πας στο θέατρο για να παρακολουθήσεις μία παράσταση του με πρωταγωνιστή τον εξαιρετικό κωμικό, όταν μπορείς να παρακολουθήσεις τζάμπα όλα όσα συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ.
