ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΙΗ´ 18 – 27 – 18 Και επηρώτησέ τις αυτόν άρχων λέγων· Διδάσκαλε αγαθέ, τί ποιήσας ζωήν αιώνιον κληρονομήσω;
19 είπε δε αυτώ ο Ιησούς· Τί με λέγεις αγαθόν; ουδείς αγαθός ει μη είς, ο Θεός. 20 τας εντολάς οίδας· μη μοιχεύσης, μη φονεύσης, μη κλέψης, μη ψευδομαρτυρήσης, τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου. 21 ο δε είπε· Ταύτα πάντα εφυλαξάμην εκ νεότητός μου.
22 ακούσας δε ταύτα ο Ιησούς είπεν αυτώ· Έτι εν σοι λείπει· πάντα όσα έχεις πώλησον και διάδος πτωχοίς, και έξεις θησαυρόν εν ουρανώ, και δεύρο ακολούθει μοι. 23 ο δε ακούσας ταύτα περίλυπος εγένετο· ην γάρ πλούσιος σφόδρα.
24 Ιδών δε αυτόν ο Ιησούς περίλυπον γενόμενον είπε· Πως δυσκόλως οι τα χρήματα έχοντες εισελεύσονται εις την βασιλείαν του Θεού! 25 ευκοπώτερον γάρ εστι κάμηλον διά τρυμαλιάς ραφίδος εισελθείν η πλούσιον εις την βασιλείαν του Θεού εισελθείν.
26 είπον δε οι ακούσαντες· Και τίς δύναται σωθήναι; 27 ο δε είπε· Τα αδύνατα παρά ανθρώποις δυνατά παρά τώ Θεώ εστιν.
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΙΗ´ 18 – 27
18 Και τον ηρώτησε κάποιος άρχων της συναγωγής και είπε· Διδάσκαλε αγαθέ, τί να κάμω διά να κληρονομήσω ζωήν αιώνιον;
19 Είπε δε προς αυτόν ο Ιησούς· Αφού απευθύνεσαι προς εμέ με την ιδέαν, ότι είμαι άνθρωπος απλούς, διατί με αποκαλείς αγαθόν; Κανείς δεν είναι απολύτως και εξ εαυτού αγαθός, παρά μόνον ένας, ο Θεός.
20 Γνωρίζεις τας εντολάς· Να μη μοιχεύσης· να μη φονεύσης· να μη κλέψης· να μη ψευδομαρτυρήσης· να τιμάς τον πατέρα σου και την μητέρα σου. 21 Και εκείνος είπεν· Όλα αυτά τα εφύλαξα από τα χρόνια, που ήμουν νέος.
22 Όταν δε ήκουσε τα λόγια αυτά ο Ιησούς, του είπεν· Ακόμη ένα σου λείπει· πώλησε όλα, όσα έχεις, και μοίρασέ τα εις τους πτωχούς και θα έχης θησαυρόν εις τον ουρανόν και έλα να με ακολουθήσης ως μαθητής μου, συμμορφούμενος πάντοτε προς όσα το παράδειγμά μου και η διδασκαλία μου θα σε διδάσκουν.
23 Αυτός όμως, όταν ήκουσε τα λόγια αυτά, εκαταλυπήθη· διότι ήτο πολύ πλούσιος και δεν ήθελε να αποχωρισθή τα πλούτη του.
24 Όταν δε ο Ιησούς τον είδε να γίνεται καταλυπημένος, είπε· Πόσον δυσκόλα αυτοί, που έχουν τα χρήματα, θα έμβουν εις την βασιλείαν του Θεού! 25 Πράγματι· πολύ δυσκόλα. Διότι είναι ευκολώτερον μία καμήλα να περάση από την μικράν τρύπαν, που ανοίγει η βελόνα, παρά να εισέλθη ένας πλούσιος εις την βασιλείαν του Θεού.
26 Εκείνοι δέ, που ήκουσαν αυτά, είπαν· Και ποίος ημπορεί να σωθή, αφού είναι μέχρι του αδυνάτου δύσκολον να σωθούν οι πλούσιοι, τους οποίους ο Θεός ηυνόησε και έδωκεν εις αυτούς τα επίγεια αγαθά του;
27 Ο δε Κύριος είπεν· Εκείνα, που είναι αδύνατον να γίνουν με την ασθενή δύναμιν του ανθρώπου, αυτά είναι κατορθωτά και δυνατά διά της χάριτος και της δυνάμεως, με την οποίαν ο Θεός λύει κάθε καλοπροαιρέτου πλουσίου τους δεσμούς της καρδίας του προς το χρήμα και τον καθιστά άξιον της σωτηρίας.
